Μια απόφαση – σταθμό έλαβε ομόφωνα στα τέλη Αυγούστου το Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων, με τη χορήγηση επιδόματος σίτισης και στέγασης στους εργαζομένους της Περιφέρειας, που το δικαιούνται, ανοίγοντας, έτσι, το δρόμο και για άλλες περιοχές ακόμη και για διαφορετικούς κλάδους.
Το επίδομα αυτό, ύψους 400 ευρώ μηνιαίως, θα λαμβάνεται, μετά και την εν λόγω απόφαση, από τους υπαλλήλους της Περιφέρειας, καθώς και τους συζύγους ή τα ανήλικα τέκνα τους, οι οποίοι δεν έχουν πλήρη κυριότητα ή επικαρπία κατοικίας στην περιοχή όπου υπηρετούν και μάλιστα θα έχει αναδρομική ισχύ από την 1η Ιουνίου 2024.
«Πρόκειται για μια πολύ σημαντική νίκη που δημιουργεί και τετελεσμένο, η οποία, βέβαια, δεν ήρθε εύκολα. Το παλεύαμε εδώ και δύο χρόνια, κάναμε παρεμβάσεις, είχαμε να αντιμετωπίσουμε πολλά εμπόδια, να ξεπεράσουμε τρικλοποδιές αλλά τελικά δικαιωθήκαμε», σημειώνει στο CityHub η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας (ΟΣΥΑΠΕ), Βέτα Πανουτσάκου. Εξάλλου, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Ομοσπονδίας, η απόφαση αυτή ήρθε ως αποτέλεσμα των συνεχών αγώνων και πιέσεων από τα Σωματεία των εργαζομένων και την Ομοσπονδία τους, οι οποίοι επέμειναν επί χρόνια στην ανάγκη στήριξης των υπαλλήλων που εργάζονται σε ορεινούς και νησιωτικούς Δήμους.
«Η απόφαση έρχεται σε μια περίοδο όπου το πρόβλημα της στέγασης έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις, ιδιαίτερα στις νησιωτικές περιοχές, όπου τα ενοίκια και το κόστος ζωής έχουν αυξηθεί δραματικά. Αν και το ποσό των 400 ευρώ μηνιαίως δεν καλύπτει πλήρως τα έξοδα σίτισης και στέγασης, αποτελεί μια σημαντική οικονομική ανάσα για τους εργαζόμενους και συμβάλλει στην προσέλκυση και διατήρηση του προσωπικού στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων», αναφέρει η ανακοίνωση.
Σύμφωνα με την κα Πανουτσάκου, ένα από τα βασικότερα… γκρίζα σημεία που είχε, βάσει της νομοθεσίας, η χορήγηση του επιδόματος σίτισης – στέγασης ήταν το γεγονός ότι δεν υπήρχε υποχρεωτικότητα, «και οι ΟΤΑ μπορούσαν να μην την εφαρμόσουν, καθώς η διάταση ανέφερε πως οι οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης δύνανται να χορηγήσουν το επίδομα. Από την άλλη, ακόμη κι όταν κάποιοι νησιωτικοί ή ορεινοί δήμοι ή Περιφέρειες τάσσονταν θετικά στο να χορηγήσουν το επίδομα, έκαναν πίσω όταν συνειδητοποιούσαν πως το ποσό αυτό θα έβγαινε από το δικό τους ταμείο και με δεδομένη την κακή οικονομική τους κατάσταση, ″πάγωναν″ το επίδομα».
Αξίζει να σημειωθεί πως στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων οι εργαζόμενοι, οι οποίοι δικαιούνται το επίδομα σίτισης – στέγασης είναι συνολικά 70. «Η απόφαση αυτή όχι μόνο αναγνωρίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι υπάλληλοι σε απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές, αλλά θέτει και τις βάσεις για περαιτέρω διεκδικήσεις με στόχο την πλήρη κάλυψη των σύγχρονων αναγκών τους. Και ήδη έχουμε ξεκινήσει τη διεκδίκηση και σε άλλες περιοχές, όπως στις Περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου, στην Κρήτη, την Εύβοια αλλά και μικρούς ή και ορεινούς δήμους, όπως αυτός του Καρπενησίου και των Γρεβενών. Εκεί, δηλαδή, όπου έχουμε υπηρεσίες», προσθέτει η πρόεδρος της ΟΣΥΑΠΕ.
Μάλιστα, η κ Πανουτσάκου βάζει και μία άλλη διάσταση, καθώς η χορήγηση του επιδόματος θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως δέλεαρ για τους υποψήφιους εργαζόμενους. Είναι ενδεικτικό, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, πως στον διαγωνισμό 13Κ/2021, που αφορούσε επιστημονικό προσωπικό σε ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού, το 38% – 40% των επιτυχόντων δεν αποδέχθηκε το διορισμό του. «Είναι, λοιπόν, διαφορετικό για κάποιον όταν συμπληρώνει την αίτηση σε μια προκήρυξη να γνωρίζει πως δεν ξεκινά από το μηδέν, πως έχει μια βοήθεια».
Οι άλλοι κλάδοι
Εφαρμογή θα μπορούσε βρει η χορήγηση του επιδόματος και σε άλλους κλάδους, ωστόσο, σύμφωνα με την κα Βέτα Πανουτσάκου, σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να υπάρξει ειδική ρύθμιση για το…ταμείο, από το οποίο θα φεύγουν τα χρήματα για να πληρωθεί το επίδομα.
«Τις τελευταίες ημέρες δεχόμαστε ως Ομοσπονδία καταιγισμό τηλεφωνημάτων από διάφορους κλάδους για το πώς θα μπορούσε να επεκταθεί το επίδομα και στις δικές τους περιπτώσεις. Για παράδειγμα, θα ήταν απόλυτα δίκαιο να δοθεί το επίδομα για τους γιατρούς και τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι καλούνται να υπηρετήσουν σε νησιά, ορεινές περιοχές, όπου όχι μόνο δεν έχουν κατοικία στην ιδιοκτησία τους αλλά ταλαιπωρούνται ιδιαίτερα στο να βρουν σπίτι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να γίνει ευδιάκριτο πως το επίδομα θα πληρώνεται από το εκάστοτε υπουργείο, στο οποίο ανήκει ο κλάδος και όχι από τον δήμο ή την Περιφέρεια, στην οποία θα διορίζονται». Πάντως, δήμοι, κυρίως νησιωτικοί, κατά καιρούς με στόχο να προσελκύσουν γιατρούς και εκπαιδευτικούς για να στελεχώσουν τα ιατρεία και τις σχολικές τους αίθουσες, δίνουν κίνητρα, όπως δωρεάν κατοικία. Άλλωστε, το πρόβλημα των ειδικοτήτων αυτών είναι ιδιαίτερα οξυμένο στις ορεινές και νησιωτικές – ιδιαίτερα στα ακριτικά νησιά – περιοχές.
