Το προσεχές Σαββατοκύριακο προμηνύεται ως το θεαματικότερο, από πολιτικής άποψης, των τελευταίων ετών.
Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση θα επιχειρήσουν από τη Θεσσαλονίκη και το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης το πολυθρύλητο restart, στο βαθμό που κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Ταυτόχρονα όμως, στην Αθήνα ο ΣΥΡΙΖΑ θα δίνει την δική του μάχη, με σοβαρές πιθανότητες μίας καταστροφικής αυτανάφλεξης στη συνεδρίαση της ΚΕ.
Και τα δύο αυτά στοιχεία της πολιτικής δραστηριότητας ενδέχεται να επιδράσουν καταλυτικά για το διάστημα που θα ακολουθήσει. Και με μεγάλο βαθμό βεβαιότητας, από την ερχόμενη εβδομάδα θα αρχίσει να διαμορφώνεται μία νέα πολιτική συνθήκη.
Αυτό θα επαληθευτεί, είτε ο Πρωθυπουργός κατορθώσει να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της κυβέρνησης και να την επαναφέρει σε μία τροχιά αποτελεσματικότητας, έπειτα από το εκλογικό σοκ του Ιουνίου και εν όψει της τριετίας που απομένει έως τις επόμενες εκλογές, είτε αποδειχθεί ότι ένα τέτοιο εγχείρημα είναι δύσκολο.
Παράλληλα όμως, η νέα πολιτική συνθήκη θα οριστεί από την δρομολογούμενη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία προς το παρόν επιβεβαιώνεται δημοσκοπικά και μένει να φανεί ποιες άλλες εκφάνσεις θα έχει. Μία από αυτές είναι εξαιρετικά πιθανό να εκδηλωθεί και στη Βουλή, σε περίπτωση διάσπασης και αποχώρησης έστω τεσσάρων βουλευτών από την ΚΟ του κόμματος.
Εφόσον συμβεί κάτι τέτοιο, το ΠαΣοΚ θα καταστεί δεύτερη κοινοβουλευτική δύναμη και οι φίλοι και τα μέλη του θα κληθούν λίγες εβδομάδες αργότερα να εκλέξουν όχι απλώς νέα ηγεσία, αλλά αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προφανώς και κάτι τέτοιο θα είναι μία νέα, σημαντική παράμετρος στο πολιτικό παιχνίδι.
