Τουλάχιστον επτά είναι οι παραιτήσεις από την κυβέρνηση της Ουκρανίας μέσα σε λίγες ώρες, την ώρα μάλιστα που ο πόλεμος εντείνεται μετά την αντεπίθεση της Ουκρανίας σε ρωσικό έδαφος και της αμείλικτης απάντησης της Μόσχας με χτυπήματα σε μεγάλες πόλεις με πολλούς νεκρούς.
Ο μεγαλύτερος ανασχηματισμός εν μέσω πολέμου
Πρόκειται πάντως για τον μεγαλύτερο ανασχηματισμό των τελευταίων δυόμισι εμπόλεμων ετών.
Μέσα σε λίγες ώρες, τέσσερις Ουκρανοί υπουργοί (Δικαιοσύνης, Περιβάλλοντος, Εξωτερικών, Στρατηγικών Αμυντικών Βιομηχανιών), η αναπληρώτρια πρωθυπουργός Oλγα Στεφανίσινα, ο επικεφαλής του Ταμείου Κρατικής Περιουσίας Βιτάλι Κόβαλ και ο στενός συνεργάτης του Ζελένσκι στο γραφείο της ουκρανικής προεδρίας Ρόστισλαβ Σούρμα, αποχώρησαν από την διακυβέρνηση της χώρας. Είχε προηγηθεί η «πολιτικά υποκινούμενη» όπως καταγγέλθηκε, αποπομπή του Βολοντίμιρ Κουντρίτσκι από επικεφαλής της κρατικής επιχείρησης ηλεκτρισμού Ukrenergo.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ενδέχεται μάλιστα να ακολουθήσουν και άλλες παραιτήσεις, ακόμη και του μισού υπουργικού συμβουλίου.
Ο Ζελένσκι αναφέρθηκε στις αλλαγές λέγοντας ότι η Ουκρανία χρειάζεται «νέα ενέργεια» προκειμένου «να επιτύχει τα αποτελέσματα που έχει ανάγκη». Σύμφωνα με τον Ουκρανό πρόεδρο, οι αντικαταστάσεις έχουν ως στόχο την περαιτέρω ενίσχυση του ουκρανικού κράτους σε μια σειρά από μέτωπα και τομείς.
Ουκρανοί βουλευτές υποστηρίζουν από την πλευρά τους, ότι από την στιγμή που στην Ουκρανία δεν διεξάγονται πια εκλογές λόγω πολέμου και στρατιωτικού νόμου, «ο κυβερνητικός ανασχηματισμός αποτελεί τον καλύτερο τρόπο ένταξης νέων προσώπων και ιδεών στην κυβέρνηση», με την υποσημείωση ωστόσο ότι και τα δύο, τόσο τα πρόσωπα όσο και οι ιδέες, είναι «απολύτως απαραίτητα» αυτήν τη στιγμή, όπως δηλώνει η Ουκρανή πολιτικός και ακαδημαϊκός Ινά Σοβσούν στο BBC.
Ποιοι προηγήθηκαν
Αυτές δεν είναι οι πρώτες παραιτήσεις ή αποπομπές υπουργών που καταγράφονται εν μέσω πολέμου στην Ουκρανία. Τους περασμένους μήνες είχαν παραιτηθεί ή αποπεμφθεί και άλλοι: ο Ολέξι Ρέζνικοφ από την ηγεσία του υπουργείο Αμυνας πέρυσι (στη σκιά σκανδάλων διαφθοράς), ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Ολεξάντρ Κουμπράκοφ τον περασμένο Μάιο, και ο επικεφαλής της υπηρεσίας για την αποκατάσταση και την ανάπτυξη των υποδομών Μουσταφά Ναγιέμ τον περασμένο Ιούνιο, κάποιοι μάλιστα από αυτούς (όπως ο Ναγιέμ) καταγγέλλοντας «συστημικά εμπόδια που δεν τους επέτρεπαν να ασκούν απρόσκοπτα τα καθήκοντά τους».
Τον περασμένο Φεβρουάριο ο Ολεξάντρ Σίρσκι, βετεράνος του πολέμου της ανατολικής Ουκρανίας, ανέλαβε με απόφαση του ιδίου του Ζελένσκι την ηγεσία των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων στη θέση του Βαλέρι Ζαλούζνι. Οπως είχε αναφερθεί στόχος ήταν η έξοδος από το τέλμα στο οποίο έδειχναν να έχουν πέσει οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έπειτα από την αποτυχία της αντεπίθεσης του 2023 στα ανατολικά.
Περίπου οχτώ μήνες μετά, το τέλμα παραμένει, παρά την χερσαία ουκρανική εισβολής στο ρωσικό Κουρσκ, την αποδέσμευση της στρατιωτικής βοήθειας από το αμερικανικό Κογκρέσο, τις διμερείς συμφωνίες Ουκρανίας-νατοϊκών και την έλευση στην Ουκρανία των πρώτων F-16 (ένα από τα οποία συνετρίβη όμως την περασμένη εβδομάδα).
Παρά τα προαναφερθέντα, το ρωσικό σφυροκόπημα συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, βάζοντας στο στόχαστρο ουκρανικές πόλεις όχι μόνο στα ανατολικά αλλά και στα δυτικά, ενώ οι ρωσικές δυνάμεις κερδίζουν έδαφος εντός της Ουκρανίας (κοντά στο Ποκρόφσκ) και ο Πούτιν «παίζει καθυστερήσεις» στο Κουρσκ θεωρώντας ότι μπορεί να «απορροφήσει» αυτό το εσωτερικό μεν αλλά και περιφερειακό συνάμα πλήγμα όχι μόνο επικοινωνιακά αλλά και πρακτικά.
