O ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε – Η ευκαιρία του ΠαΣοΚ

Ανήμερα της 3ης του Σεπτέμβρη, γενέθλια ημέρα του ΠαΣοΚ καταγράφηκαν δυο γεγονότα: στο Ζάππειο Μέγαρο η μεγάλη εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του ΠαΣοΚ και στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ όπου συνεδρίαζε η Επιτροπή Καταστατικού έπεσε σαν «βόμβα» η πρόταση του Στέφανου Κασσσελάκη για αλλαγή του ονόματος σε Συνασπισμός Σύγχρονης Αριστεράς.

Τα όσα είδαμε χθες είναι οι δυο εικόνες της πολιτικής ζωής του τόπου που όμως είναι πολύ ενδεικτικές για το τι μέλλει γενέσθαι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζαμε τελείωσε και με την πρόταση Κασσελάκη «πεθαίνει» οριστικά. Ακόμα και εάν δεν αλλάξει το όνομα, δηλ. δεν εγκριθεί από το σώμα των μελών του κόμματος, ο ΣΥΡΙΖΑ της εποχής του Αλέξη Τσίπρα έχει μπει στην άκρη από τον Στ. Κασσελάκη που θέλει να εξαφανίσει, όπως όλα δείχνουν, ότι σχετίζεται με την παρουσία του πρώην Πρωθυπουργού.

Από την άλλη πλευρά στο Ζάππειο στη σύναξη του ΠαΣοΚ, ο πολύπειρος πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης είπε τρεις φορές μια μεγάλη αλήθεια στα περίπου τρία λεπτά του χαιρετισμού του: Οι ευκαιρίες για το ΠαΣοΚ δεν είναι άπειρες. Ο Κ. Σημίτης βλέπει μπροστά και θεωρεί ότι το ΠαΣοΚ με την με την ανάδειξη νέας ηγεσίας ίσως να έχει την τελευταία ευκαιρία για την ολική επαναφορά του σε ρόλο πρωταγωνιστή στο πολιτικό σκηνικό. Αυτό λέει πολλά για τα μελλούμενα.

Και οι δυο περιπτώσεις είναι αλληλένδετες. Υπάρχει μεγάλος και κρίσιμος αριθμός ψηφοφόρων που αναζητούν διέξοδο και παρακολουθούν τα όσα διαδραματίζονται σε ΣΥΡΙΖΑ (σ.σ. όπου φεύγει το Προοδευτική Συμμαχία που ήταν και ένας μαγνήτης για πολλούς) και ΠαΣοΚ και αναλόγως θα πράξουν.

Τα φώτα κυρίως πέφτουν λόγω και των ραγδαίων εξελίξεων στο ΣΥΡΙΖΑ που είναι στα πρόθυμα μιας νέας – της μεγαλύτερης από την εκλογή Κασσελάκη – διάσπασης.

Η κίνησή του να φέρει πρόταση για αλλαγή του ονόματος δεν ήταν τυχαία, ούτε και αιφνιδιαστική ήταν, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος το είχε διαψεύσει κατηγορηματικά το Μάιο του 2024 στον τηλεοπτικό σταθμό ΟΝΕ.

Οι μυημένοι γνώριζαν και εντόπισαν στο πρόσφατο άρθρο του στο Βήμα, πριν δυο Κυριακές είχε επισημάνει τέσσερις φορές τον όρο Σύγχρονη Αριστερά.

Όλα ήταν μεθοδευμένα και ουσιαστικά είναι η ολοκλήρωση του σχεδίου που ξεδιπλώθηκε στην Κεντρική Επιτροπή του περασμένου Ιουλίου εκεί όπου ο Στ. Κασσελάκης είχε παρουσιάσει, ως ιδέες τότε, τις προτάσεις του για αλλαγές στο κόμμα.

Επί της ουσίας ο Στ. Κασσελάκης τελειώνει το ΣΥΡΙΖΑ που έστησε ο Αλ. Τσίπρας και πηγαίνει σε ένα προσωπαγές κόμμα μόνο που για να επιβιώσει πολιτικά θέλει τη συμμαχία και τη στήριξη τόσο του Νίκου Παππά που την έχει όσο και του Παύλου Πολάκη που την αποζητά.

Το μείζον όμως για το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η αλλαγή ή όχι του ονόματος, αλλά η φυσιογνωμία του, το πολιτικό του πλαίσιο πρωτίστως και βέβαια η δημόσια εικόνα του που μόνο ελκυστική δεν είναι.

Και όσο ο ΣΥΡΙΖΑ απωθεί και διώχνει κόσμο τόσο το ΠαΣοΚ έχει μια τελευταία ευκαιρία να δημιουργήσει τις συνθήκες, όχι απλά να επανακάμψει αλλά να παίξει κεντρικό ρόλο στο πολιτικό σύστημα, μετά από περίπου 14 χρόνια όταν και άρχισε η κατρακύλα μετά την ψήφιση του, μέσω της επιστροφής στην πατρώα πολιτική στέγη όσων το εγκατέλειψαν.

Και όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο Κ. Σημίτης αυτή θα είναι η τελευταία του ευκαιρία, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ που είχε αρκετές τις πέταξε στο καλάθι των αχρήστων. Εξάλλου στην Κουμουνδούρου ισχύει αυτό που έχει γράψει ο Μίμης Ανδρουλάκης στο «Μαύρο Κουτί»: «Όταν πέφτει το βαθύ σκοτάδι, όλες οι επιλογές φαίνονται μαύρες». Και στο ΣΥΡΙΖΑ έχει πέσει πολύ βαθύ σκοτάδι…