Η νοσταλγία ως καταφύγιο του παλιού ΠαΣοΚ και η νέα του ζωή στο διαδίκτυο

«Τα σαπρόφυτα»: Ανοικτή επιστολή με αφορμή τα 50^α γενέθλια του ΠαΣοΚ

Είμαστε πρόσφυγες στα ελώδη εδάφη της ματαίωσης. Είμαστε εκτοπισμένοι από την Ανδρεολάνδη, οι εκπεσόντες του ελληνικού Ονείρου. Τα αποπαίδια του δειλού, παλαιού κόσμου. Άλλοι ενσωματωθήκαμε στη νέα Πραγματικότητα και άλλοι αντισταθήκαμε. Το συλλογικό τραύμα του νεκρού ΠαΣοΚ είναι το κοινό μας στίγμα. Και αποφασίσαμε, να αλλάξουμε τον κόσμο (ξανά). Σε μια ιερή υποχρέωση, στο πεπρωμένο της Παπανδρεϊκής Σποράς (aka Millennials).

Το ΠαΣοΚ ως καιόμενη βάτος, αποπειράθηκε να αυτοκαταστραφεί – 4,68% – και τότε γεννήθηκε το αντάρτικο «Παλιό ΠΑΣΟΚ – το Ορθόδοξο», η σελίδα μας. Την ίδια εποχή που η ηγεσία του Κινήματος αντιμετώπιζε τους πολίτες ως δυνητικούς κακοποιητές, αλλάζοντας ονόματα και ταυτότητα, ώστε να προστατευθεί από τη χλεύη των Άλλων, βομβαρδίσαμε τις οθόνες των Ελλήνων με εκατομμύρια δόσεις παλαιοπασοκικής εξτραβαγκάντζα.

Η πανδημία της Νοσταλγίας, ήταν ο διανοητικός ιός που μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα έχτισε και χτίζει νέες ταυτότητες (rebranding). Ένα εργαλείο κοινωνικής μηχανικής στα χέρια αδίστακτων ασασίνων. Και το εγχείρημα πέτυχε. Είχαμε κατακλυσμό από memes, video, θεματικά pop up stores, κάλτσες, burgers, παπούτσια, αφίσες, πάρτυ, ατάκες σε σίριαλ, βιβλία, events, θεματικές εκπομπές, αφιερώματα, άρθρα, γάμους κ.ο.κ.

Η νοσταλγία ως ασθένεια της φαντασίας μας, ήταν το καταφύγιο, το αποκούμπι, το safe house της πλειοψηφίας των πολιτών που είδαν τις ζωές τους να καταβυθίζονται στο τέλμα της απουσίας εναλλακτικών επιλογών.  Άλλαξε ο κώδικας των αναμνήσεων, μέσα από  ένα παρελθόν, το οποίο ποτέ δεν υπήρξε. Πέρασε η φλόγα του σοσιαλισμού, σε ανθρώπους που γεννήθηκαν μετά τη φυγή του μεγάλου Ηγέτη από τη ζωή. Η Ανδρεολάνδη, είναι η φαντασιακή νησίδα της εξιδανικευμένης εικόνας του παρελθόντος. Το οποίο δεν γνωρίσαμε αλλά μας είναι τόσο γνώριμο. Σα να το ζήσαμε. Κάπου ανάμεσα στην αλήθεια και το μύθο.

Μeta ή μετά, δεν έχει σημασία, πλέον μας ενδιαφέρει το παρόν και το μέλλον. Η δημιουργία εικόνων και οραμάτων, ελπίδας και προσδοκίας. Για το σήμερα και το αύριο που ποτέ δε θα υπάρξει. Αλλά το βλέπουμε στον ορίζοντα πιθανών γεγονότων και ενδεχομένων. Ο τόπος έχει αλωθεί, η γη μας είναι εκχερσωμένη, οι εστίες μας παραδομένες. Πρέπει να πέσει ομαλά, δημοκρατικά και εκκωφαντικά η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μαζί με το μπλε δίκτυο που έχει απλωθεί στη χώρα.  Από την πρωτεύουσα μέχρι το μικρότερο χωριό.

Αυτό το κυκλοφορικό σύστημα διαφθοράς, πελατειακής πολιτικής και διακυβέρνησης της χώρας, ήρθε η ώρα να ηττηθεί από το νέο διεκδικητή. Φωτιά με φωτιά, που λέει και ο γνωστός αοιδός. Μέσα στην ενιαία έκφραση της δημοκρατικής παράταξης, στο ΠαΣοΚ, στο εργατικό κόμμα, στην Κεντροαριστερά είναι ο καρπός που φροντίζουμε τα τελευταία 50 χρόνια. Είμαστε ο ανθός της κοινωνίας. Ή τα σαπρόφυτα.

ΕΡΧΟΜΑCTE 2030

Οι πυρηνάρχες της σελίδας «Παλιό ΠΑΣΟΚ – το Ορθόδοξο»

*Η σελίδα «Το Παλιό ΠΑΣΟΚ το Ορθόδοξο» στο Facebook  είναι ένα φαινόμενο που αναδεικνύει τη διπλή φύση της νοσταλγίας και της κριτικής, πιάνοντας το σφυγμό μιας εποχής που παραμένει ζωντανή στη συλλογική μας μνήμη. Μέσα από την οθόνη, αναβιώνει τις ημέρες της «πράσινης αλλαγής», όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έδωσε σάρκα και οστά στα όνειρα μιας ολόκληρης γενιάς. Είναι μια σελίδα που συνδυάζει την καυστική σάτιρα με την παλαιά αίγλη, προσφέροντας στους αναγνώστες της κάτι περισσότερο από γέλιο – μια αναγνώριση ότι το παρελθόν διαμορφώνει το παρόν και το μέλλον μας, συχνά με ισχυρές παρενέργειες.