Τα μεγάλα «αντίο» είναι πάντα δύσκολα. Αλλά παράλληλα συνειδητά. Η Νικόλ Κυριακοπούλου κατάφερε τόσα πολλά σε μια μακρά διαδρομή 22 ετών που στα 38 της πλέον έλαβε την απόφαση ν’ αφήσει οριστικά το κοντάρι της στην άκρη και να αποσυρθεί από τη δράση.

Η πολύπειρη άλτρια του επί κοντώ αντιλήφθηκε πως δεν είχε κάτι παραπάνω να δώσει ή να πάρει εφεξής και καταστάλαξε πως αυτή είναι η στιγμή της. «Χρειάστηκαν να περάσουν 22 χρόνια για να «χορτάσω» τον πρωταθλητισμό», έγραψε χαρακτηριστικά, κάνοντας λόγο για ένα «ένα συναρπαστικό ταξίδι που τα είχε όλα και με γέμισε με αναμνήσεις».

Η Κυριακοπούλου κέρδισε τα πάντα

«Κρατάω τις χαρές, τις επιτυχίες, χωρίς να ξεχνάω τα δύσκολα. Γιατί ότι αξίζει στη ζωή χρειάζεται θυσίες για να το αποκτήσεις» συνέχισε η Νικόλ Κυριακοπούλου, της οποίας η κορυφαία στιγμή υπήρξε αναμφίβολα το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Πεκίνου το 2015.

Δίπλα σε αυτό στέκεται φυσικά και η διπλή παρουσία της στο βάθρο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, τόσο το 2012 στο Ελσίνκι (τρίτη) όσο και το 2018 στο Βερολίνο (δεύτερη), σ’ εκείνο το φανταστικό κι ανεπανάληπτο «1-2» των ελληνικών χρωμάτων με την Κατερίνα Στεφανίδη.

Η Κυριακοπούλου υπήρξε επίσης η πρώτη Ελληνίδα που νίκησε τη σειρά αγώνων Diamond League (2015). Αλλά κι αυτή που υπερέβη πρώτη τα 4.80, συντρίβοντας το τότε πανελλήνιο ρεκόρ που σε λίγες ημέρες άλλαζε διαρκώς χέρια. Αργότερα έφτασε και στα 4.83, επίδοση που ήταν η κορυφαία δική της.

Συν τοις άλλοις συμμετείχε επίσης σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες (2008, 2012, 2016, 2021), συνδυάζοντας μοναδικά τον πρωταθλητισμό με τη μητρότητα, ως μητέρα της Λένιας.

Το ευχαριστώ της Κυριακοπούλου

«Όλα μαζί τα αισθάνομαι ανεξίτηλα σημάδια, σαν τατουάζ στο σώμα μου και τη ψυχή. Τα δικά μου παράσημα για την επόμενη μέρα» ανέφερε πλημμυρισμένη από έντονα συναισθήματα.

Πώς μετά να μην δηλώσει «ευτυχισμένη και πλήρης»; Ευχαρίστησε δε όλους αυτούς που της στάθηκαν , καθώς «σε όλη αυτή τη διαδρομή ένοιωθα την παρουσία σας σε κάθε στιγμή… Χωρίς εσάς όλα θα ήταν δυο φορές πιο δύσκολα».