Πέθανε σε ηλικία 76 ετών ο θρυλικός προπονητής Σβεν Γκόραν Έρικσον, μετά από μάχη με τον καρκίνο.
Ο θάνατος του επιβεβαιώθηκε από τον Μπο Γκούσταβσον, τον ατζέντη του πρώην προπονητή της Λάτσιο στη Σουηδία. Όπως είπε ο Έρικσον πέθανε το πρωί της Δευτέρας (26/8) στο σπίτι του, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του.
Ο Έρικσον αποκάλυψε τον Ιανουάριο του 2024 ότι είχε διαγνωστεί με καρκίνο σε τελικό στάδιο και ότι πιθανότατα είχε «στην καλύτερη περίπτωση» περίπου ένα χρόνο ζωής.
Είχε παραιτηθεί από την τελευταία του δουλειά, ως διευθυντής της Κάρλσταντ στην πατρίδα του, τη Σουηδία, τον περασμένο Φεβρουάριο, εξαιτίας αυτού που περιέγραψε τότε ως «θέματα υγείας που βρίσκονται υπό διερεύνηση».
Ποιος ήταν ο Σβεν Γκόραν Έρικσον
Η καριέρα του Έρικσον ως προπονητής διήρκεσε περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, ξεκινώντας στη Σουηδία με την Degerfors IF, πριν αναλάβει την IFK Göteborg.
Ο Έρικσον ήταν τότε μόλις 30 ετών και ελάχιστα γνωστός στους παίκτες ενός από τους κορυφαίους συλλόγους της χώρας. Το νεαρό της ηλικίας του δεν τον πτόησε και η επιτυχία ήρθε σύντομα, οδηγώντας την Γκέτεμποργκ στην κατάκτηση του σουηδικού τίτλου και του Κυπέλλου UEFA το 1982.
Ως προπονητής της Μπενφίκα κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, φτάνοντας σε έναν ακόμη τελικό του Κυπέλλου UEFA το 1983. Αυτή τη φορά βρέθηκε στη λάθος πλευρά μετά την ήττα με συνολικό σκορ 2-1 από την Άντερλεχτ, αναφέρει ο Guardian.
Το αστέρι του ωστόσο ήταν σε ανοδική πορεία. Μετακόμισε στη Ρόμα και στη συνέχεια στη Φιορεντίνα, πριν επιστρέψει στην Μπενφίκα το 1989, οδηγώντας την πορτογαλική ομάδα σε έναν ακόμη τίτλο πρωταθλήματος και, το 1990, σε έναν τελικό Ευρωπαϊκού Κυπέλλου, όπου έχασε από τη Μίλαν.
Αυτό οδήγησε στην επιστροφή στην Ιταλία με τη Σαμπντόρια, την οποία οδήγησε σε θρίαμβο στο Coppa Italia το 1994, πριν μετακομίσει στη Λάτσιο και ανταποδώσει την εμπιστοσύνη του προέδρου του Συλλόγου Σέρτζιο Κραγκνότι με έναν τίτλο στη Serie A το 2000. Ήταν μόλις η δεύτερη φορά που ο σύλλογος της Ρώμης κέρδιζε το μεγαλύτερο βραβείο της Ιταλίας.
Η οργή των Μέσων Ενημέρωσης
Μέχρι τότε ο Έρικσον ήταν ένας από τους πιο καταξιωμένους μάνατζερ στην Ευρώπη και δεν ήταν μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία τον έβαλε στο στόχαστρο για να γίνει ο διάδοχος του Κέβιν Κίγκαν στη θέση του μάνατζερ της Αγγλίας.
Ωστόσο ο διορισμός του τον Ιανουάριο του 2001 εξακολουθούσε να είναι αμφιλεγόμενος σε μια μερίδα των μέσων ενημέρωσης, δεδομένης της εθνικότητάς του. Η Sun περιέγραφε τον διορισμό του Έρικσον ως «τρομερό, αξιολύπητο, αυτοκαταστροφικό κατηγορώ».
Ο Έρικσον αντιμετώπισε την οργή με ψυχραιμία και ξεκίνησε ιδανικά, οδηγώντας την Αγγλία στη νίκη με 3-0 επί της Ισπανίας στο Villa Park τον Φεβρουάριο του 2001. Επτά μήνες αργότερα ήρθε το αποκορύφωμα της καριέρας του στην Αγγλία – μια νίκη με 5-1 επί της Γερμανίας στο Μόναχο. Γράφοντας στην εφημερίδα Guardian ο David Lacey περιέγραψε το αποτέλεσμα ως «έκσταση σε όλα τα επίπεδα» και για τον Έρικσον ότι ήταν το συνώνυμο της απογείωσης. Όπως έγραψε και ο Lacey εκείνο το βράδυ: «Το ραντεβού απέκτησε το άγγιγμα της ιδιοφυΐας».
Η Αγγλία θα χρειαζόταν άλλο ένα αξιομνημόνευτο αποτέλεσμα – μια ισοπαλία 2-2 με την Ελλάδα στο Old Trafford τον Οκτώβριο του 2001 – για να εξασφαλίσει την πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο του επόμενου καλοκαιριού και σε αυτό το σημείο ήρθε στο προσκήνιο η άλλη πτυχή της θητείας του Έρικσον – η διαμάχη. Λίγο πριν από το τουρνουά της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας, αποκαλύφθηκε ότι ο Έρικσον είχε σχέση με την τηλεοπτική παρουσιάστρια και συμπατριώτισσά του, Ουλρίκα Τζόνσον.
Ο Έρικσον κατηγορήθηκε ότι δεν εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τη λεγόμενη χρυσή γενιά της Αγγλίας, αλλά οδήγησε την κομητεία σε τρία μεγάλα τουρνουά και, σε κάθε ένα από αυτά, έφτασε στα προημιτελικά. Αποχώρησε από το πόστο του στο τέλος του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.
Τον Μάρτιο του 2024 πραγματοποίησε επίσης ένα παιδικό του όνειρο, διευθύνοντας τη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ σε ένα φιλανθρωπικό παιχνίδι. «Ήταν μια όμορφη μέρα», δήλωσε.
«Μην λυπάσαι, χαμογέλασε»
Ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Έρικσον με τον απλό τίτλο «Sven» προβλήθηκε στο Amazon Prime πριν από τον θάνατό του.
«Μην λυπάσαι, χαμογέλασε» ήταν το μήνυμα που συνόψιχει το χιούμορ και την αξιοπρέπεια.«Σας ευχαριστώ για όλα, προπονητές, παίκτες, πλήθος κόσμου, ήταν φανταστικά. Να προσέχετε τον εαυτό σας και να φροντίζετε τη ζωή σας. Και ζήστε την. Αντίο.»
Οι διακρίσεις του
Degerfors IF
Division 3 Västra Svealand: 1978
IFK Göteborg
Svenska Cupen: 1978–79, 1981–82
UEFA Cup: 1981–82
Benfica
Primeira Divisão: 1982–83, 1983–84, 1990–91
Taça de Portugal: 1982–83
Supertaça Cândido de Oliveira: 1989
European Cup runner-up: 1989–90
UEFA Cup runner-up: 1982–83
Roma
Coppa Italia: 1985–86
Sampdoria
Coppa Italia: 1993–94
Lazio
Serie A: 1999–2000
Coppa Italia: 1997–98, 1999–2000
Supercoppa Italiana: 1998, 2000
UEFA Cup Winners’ Cup: 1998–99
UEFA Super Cup: 1999
UEFA Cup runner-up: 1997–98