Αν και μόλις 26 ετών, γεννημένη στις 17 Ιανουαρίου του 1998, η Νικόλ Ελευθεριάδου αποφάσισε να πει το μεγάλο «αντίο» στο πόλο. Βγαίνει ξαφνικά από την πισίνα, βγάζει άρον άρον το σκουφάκι της και κλείνει ένα τεράστιο κύκλο αθλητικής πορείας.
Ξεκάθαρα ήταν μια απόφαση που δεν ελήφθη εν θερμώ από την έμπειρη αθλήτρια, αλλά μετά από ώριμη σκέψη κι οριοθέτηση προτεραιοτήτων. Η διεθνής πολίστρια έχει καταφέρει με τον Ολυμπιακό όσα λίγες στην ηλικία της, κυρίως δε τέσσερα ευρωπαϊκά τρόπαια, κι έκρινε το καλοκαίρι του 2024 ως το καταλληλότερο για να μεταβεί στο επόμενο επίπεδο της ζωής της.
Το «αντίο» της Νικόλ Ελευθεριάδου
«Κάποιες φορές οι λέξεις δεν αρκούν για να αποδώσουν μια ιστορία στην ολότητά της κι εγώ νιώθω πως ό,τι και να γράψω παρακάτω είναι αδύνατον να αντικατοπτρίσει όσα έζησα μαζί σας αυτά τα εννιά υπέροχα χρόνια», έγραψε αρχικά στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά της η Ελευθεριάδου.
«Θυμάμαι σαν σήμερα, την ημέρα που υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό. Είχα μεγάλο άγχος κι άλλη τόση προσμονή για το νέο μου ξεκίνημα, όμως πώς να φανταζόμουν, ότι ήταν απλά η αρχή για ενα τόσο μεγάλο και όμορφο κεφάλαιο της ζωής μου.
Πώς θα μπορούσα να φανταστώ ότι ο τεράστιος αυτός σύλλογος – συνώνυμο του πάθους για τη νίκη και ακούραστος κυνηγός κορυφών, δεν θα μου χάριζε μόνο απίστευτες επιτυχίες, αλλά θα με διαμόρφωνε και ως άνθρωπο. Ότι θα με μάθαινε να διεκδικώ, να μην φοβάμαι και να μην θεωρώ τίποτα ακατόρθωτο.
Τώρα που ήρθε η ώρα να κλείσει ο κύκλος της αθλητικής μου καριέρας, δεν τολμώ να φανταστώ πιο ιδανικό φινάλε. Έχοντας κατακτήσει τα πάντα με τον Ολυμπιακό και κυρίως το δικαίωμα να τον θεωρώ παντοτινή μου οικογένεια» συνέχισε στην ανάρτησή της.
Όπως εξήγησε με ειλικρίνεια, «η απόφαση να «κρεμάσω» το σκουφάκι μου είναι απολύτως συνειδητή και με βρίσκει πιο γεμάτη και πιο πλήρη από ποτέ. Γι’ αυτό και δεν κλαίω επειδή τελείωσε. Χαμογελάω επειδή συνέβη…»
Το «ευχαριστώ» της Νικόλ Ελευθεριάδου στον Ολυμπιακό
Στον αντίο της δεν θέλησε να ξεχάσει κανέναν. «Οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Πρόεδρο του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού, τον κ. Μιχάλη Κουντούρη για την πίστη του στο πρόσωπο μου, αλλά και για την άριστη συνεργασία μας. Ευχαριστώ πολύ όλους τους προπονητές μου, τους βοηθούς προπονητών, την team manager και τον φυσιοθεραπευτή μας καθ’ όλη την διάρκεια των χρόνων αυτών. Όλοι τους με βοηθήσαν να φτάσω εκεί που ονειρευόμουν.
Το πιο μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, ανήκει στις συμπαίκτριες μου. Μαζί δημιουργήσαμε αναμνήσεις ζωής και πανηγυρίσαμε κάθε τίτλο σε Ελλάδα και Ευρώπη! Είναι τρομερό το τι μπορεί να συμβεί όταν δέσει μια ομάδα.
Τέλος, θα ήθελα εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον κόσμο του Ολυμπιακού, από τον οποίο έχω εισπράξει τόση αγάπη. Ήσασταν πάντα εκεί κι έχετε όλοι μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Ευχαριστώ Ολυμπιακέ!»
