Έπρεπε πρώτα να γίνουμε μάρτυρες μιας τεράστιας καταστροφής από μία φωτιά που ξεκίνησε από μία περιορισμένη έκταση στον Βαρνάβα και εξαπλώθηκε ανεξέλεγκτα σε μια έκταση άνω των 100.000 στρεμμάτων καταλήγοντας στον αστικό ιστό των βορείων προαστίων, με 150 σπίτια και αρκετές επιχειρήσεις καμένες, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής, με αρνητικότατες επιπτώσεις στην ποιότητα του περιβάλλοντος, για να καταλήξει χθες η κυβέρνηση ότι μπορεί να βοηθήσει τους δήμους για τον καθαρισμό των οικοπέδων. Από το 2025 βέβαια… Και γιατί άλλωστε να γίνει νωρίτερα; Ηλίου φανερό ότι δεν φημίζεται η κυβέρνησή μας για τις άμεσες ή προληπτικές ενέργειές της.
Και αν προσθέσουμε ότι όταν η παιδεία κινδυνεύει να γίνει προνόμιο για τους λίγους, όταν η δημόσια υγεία είναι σε αποσύνθεση, με το ΕΣΥ και τους γιατρούς του να καταρρέουν, όσο τα δάση μας καίγονται χωρίς σταματημό και χωρίς καμία πρόβλεψη βιώσιμης ανάκτησής τους, αναρωτιέμαι. Ποιες είναι, τέλος πάντων, οι πολιτικές προτεραιότητες ;
Ό,τι και να λέγεται ή γράφεται, όμως, κανείς δεν θα διαφωνούσε ότι χαρακτηριστική της απόγνωσης των πολιτών ήταν η χθεσινή υποδοχή του Πρωθυπουργού, των συνεργατών και του επιτελείου του στην Πεντέλη. Και η απόγνωση, αυτή, στηρίζεται σε πάνω από μία αιτιολογικές βάσεις.
Αρχικά, δεν γίνεται να μην προκαλεί οργή το να αρχίζει μία πυρκαγιά από ελεγχόμενη δασική έκταση στον Βαρνάβα και να σβήνει στα τσιμέντα του Χαλανδρίου και των Βριλησσίων !
Όσο κι αν η καταστροφή έχει γίνει κανονικότητα με την ανοχή των κυβερνητικών επιλογών, όσο κι αν δυστυχώς, όσοι διαμένουμε σε δασικές πόλεις τρέμουμε από τον Μάιο μέχρι τα τέλη του Οκτώβρη για την εκδήλωση εστιών πυρκαγιάς, γιατί πολύ φοβόμαστε ότι για ακόμη μία φορά η φωτιά θα σβήσει στη θάλασσα – ή στα τσιμέντα όπως φαίνεται – όλα έχουν και τα όρια τους.
Και αυτά έχουν ξεπεραστεί. Διότι ούτε οι περιουσίες ξανά φτιάχνονται, ούτε οι αποζημιώσεις που στο παρελθόν έχει δώσει το κράτος ήταν αρκετές ή ισάξιες της καταστροφής, ούτε η πανίδα επανέρχεται, ούτε υπάρχει το περιβαλλοντικό και κλιματικό περιθώριο για τέτοιου μεγέθους καταστροφή.
Ούτε φυσικά, τα αντιπλημμυρικά μέτρα για να αντιμετωπίσουμε το φθινόπωρο…
Σε επίπεδο Περιφέρειας, ήδη από το πρώτο περιφερειακό συμβούλιο στις 09/01/2024, είχαμε καταστήσει σαφέστατη την ανάγκη να δοθεί η δέουσα προσοχή στην Ανατολική Αττική, μέσω ενός ολιστικού προγράμματος ανασυγκρότησής της. Οκτώ μήνες μετά, η Ανατολική Αττική πέρα από ξεχασμένη από τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, είναι πλέον και καμένη.
Όσο οι πολιτικές μας δεν επικεντρώνονται στη βιωσιμότητα, στην προστασία του περιβάλλοντος και των δασών μας, στην πρόληψη, στη διαμόρφωση ενός νέου βελτιωμένου και αποτελεσματικού συστήματος δασοπυρόσβεσης, που θα επαναφέρει τις δασικές υπηρεσίες μέσα στα δάση, με κεντρικό ρόλο στην ενεργό διαχείρισή τους και στην πρόληψη και κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών, δεν θα είμαστε ποτέ σε καλό δρόμο.
Όσο τα ευρήματα της έκθεσης του κορυφαίου καθηγητή και επικεφαλής του Κέντρου Παγκόσμιας Παρακολούθησης Πυρκαγιών, Goldhamer, παραμένουν σε κλειδωμένα συρτάρια ξεχασμένα και αναξιοποίητα, και όσο δεν ενσωματώνονται επαρκώς στην πολιτική προστασία τα ευρήματα της τεχνητής νοημοσύνης, το παρόν και το μέλλον προβλέπονται δυσοίωνα.
Γιατί, ας μην ξεχνάμε ότι η ένταση της κλιματικής κρίσης που βιώνουμε σήμερα είχε προβλεφθεί για το 2050, 27 χρόνια αργότερα, καθώς ήδη στα μέσα του 2024 η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη είναι στους 1,48 βαθμούς Κελσίου. Και αυτή η – πραγματικά εμπεδωμένη – κλιματική κρίση, καθίσταται ακόμα πιο επικίνδυνη στα χέρια μιας αργοκίνητης κυβέρνησης.
Πέρα, λοιπόν, από την απουσία μίας γενναίας και αναγκαίας μεταρρύθμισης για την προστασία των περιοχών μας, η μεγάλη απούσα σε αυτή την καταστροφή δεν ήταν, για ακόμη μία φορά, άλλη από την Κυβέρνηση της χώρας μας.
*Η Μυρτώ Κοροβέση είναι Δικηγόρος – Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής (Αττικός Κύκλος)
