Πρόσφατα αναφέρθηκα από την στήλη αυτή στην α-κανονικότητα της εποχής μας, η οποία εκδηλώθηκε περίτρανα και στην τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων στη Γαλλία.
Η Γαλλία, που πρόσφατα στις εθνικές εκλογές της κινδύνευσε να στραφεί στην ακροδεξιά, φαίνεται ότι ακόμη δεν έχει ισορροπήσει.
Λίγο πριν την έναρξη των Αγώνων επικράτησε χάος στο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας, και υπήρξε προειδοποίηση για βόμβα σε αεροδρόμιο στα γαλλοελβετικά σύνορα. Δολιοφθορά, εγκληματική ενέργεια, ακροαριστεροί εξτρεμιστές ; όλα υποτίθενται.
Το ένα πρόβλημα διαδέχθηκε το άλλο, και μετά τα τρένα, παρουσιάστηκε σαμποτάζ και σε δίκτυα οπτικών ινών. Εξάλλου, αθλητές αρρώστησαν, γιατί κολύμπησαν στον Σηκουάνα, από την κακή ποιότητα των νερών, παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο. Μερικοί, μάλιστα, κολύμπησαν δίπλα σε αγωγούς αποχέτευσης!
Ούτε η ενσάρκωση της ρωμαϊκής θεότητας Sequana, την οποία επεχείρησαν να παρουσιάσουν οι διοργανωτές στην τελετή, καθώς από αυτήν πήρε το όνομά του ο Σηκουάνας, δεν βοήθησε στην προφύλαξη των αθλητών!
Η Γαλλία αντιμετωπίζει, εξάλλου, σοβαρό πρόβλημα με την μετανάστευση. Όπως ο Φράνσις Φουκουγιάμα, φημισμένος πολιτικός αναλυτής, παρατηρεί, οι Γάλλοι δεν έχουν μόνον υψηλό επίπεδο μετανάστευσης από μουσουλμανικές χώρες, αλλά και δεν έχουν επιτύχει να εντάξουν του μετανάστες στην γαλλική κουλτούρα, καθιστώντας την μετανάστευση πρόκληση στο κοινωνικό τους σύστημα.
Είναι, δυστυχώς γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει πάρει το ζήτημα αρκετά σοβαρά με πολιτικές συνέπειες σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και στη δική μας.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι ήταν αγώνες απερίγραπτης διαφορετικότητας. Αιχμηρό, αλλά τόσο εκφραστικό το σκίτσο του Αρκά με τον Πύργο του Άιφελ να στηρίζεται πάνω σε μια σκηνή τσίρκου!
Ένα σόου, που επιφανειακά, τα συγκέντρωνε όλα, τόσο από πλευράς μουσικής, όσο και θεματολογίας, κάτι που ορισμένους ικανοποίησε, αλλά στους περισσότερους δεν άρεσε, όπως φάνηκε και από τις έντονες αντιδράσεις, που προκάλεσε η τελετή.
Τα ιδεώδη των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως η ευγενής άμιλλα, η συναδέλφωση των λαών, η ολυμπιακή εκεχειρία και η ειρήνη στον κόσμο, ήταν απόντα. Το Ολυμπιακό πνεύμα δεν έδενε με τις παραστάσεις της τελετής.
Ακατανόητο, εξάλλου, το δρομολόγιο της φλόγας με τον κουκουλοφόρο που την περιέφερε, ανεξήγητη η απόκρυψη του προσώπου της μυστηριώδους ιππεύτριας, που μετέφερε την ολυμπιακή σημαία, ακόμη και η ανάκρουση του εθνικού ύμνου της Γαλλίας, που μετατράπηκε σε… άρια!
Ο πολιτισμός της Γαλλίας, η παιδεία, η καλλιέργεια, οι δημοκρατικές της ιδέες δεν είχαν ανάγκη τέτοιας ξέφρενης επίδειξης.
Η τελετή του 2024 έδωσε και το μήνυμα των καιρών: υλικά αγαθά και επίδειξη της χλιδής, κανένα βαθύ νόημα των ιστορικών αγώνων, μια τελετή ανατρεπτική και… επαναστατική έτσι, χωρίς αιτία. Αυτό, δυστυχώς είναι το μήνυμα της εποχής μας, που δεν προμηνύει μέλλον ομαλό.
Στο τέλος της τελετής έναρξης η αναπαράσταση της αιωνιότητας (ETERNITE) σήμαινε άραγε ότι η τελετή αυτή θα μείνει στην… αιωνιότητα;
Ομολογώ ότι αναπόλησα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είκοσι χρόνια πριν, στην πατρίδα μου.
Η αυλαία των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι έπεσε, και η τελετή λήξης, με την ονομασία Records, στόχο είχε να αφήσει το αποτύπωμά της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και να τιμήσει τα κατορθώματα των αθλητών. Κινήθηκε και αυτή, βέβαια, στο ίδιο πνεύμα της νέας εποχής, αλλά με κάποιο σεβασμό στο παρελθόν και τις παραδόσεις.
Ο Ζολί επεχείρησε να απεικονίσει έναν άλλο κόσμο φανταστικό και εντυπωσιακό. Σχεδίασε μια παράσταση θεατρική, χορογραφική, ακροβατική, με μια διάσταση όπερας, προκειμένου να γίνει μια μεγάλη γιορτή για τους αθλητές από όλο τον κόσμο. Τίμησε στην τελετή αυτή το παρελθόν ανατρέχοντας στην γαλλική ιστορική κληρονομιά, αλλά και στην πατρίδα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ήταν, πράγματι, συγκινητικό το τελετουργικό αφιερωμένο στην Ελλάδα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες πριν από χιλιάδες χρόνια, με την ελληνική σημαία στο κέντρο του Σταδίου υπό τον ήχο του εθνικού μας ύμνου, τη Νίκη της Σαμοθράκης, και τον Ύμνο στον Απόλλωνα από τον αιωρούμενο πιανίστα.
Το έμβλημα, μάλιστα, των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι 2024, ο Ολυμπιακός Βωμός, υπάρχει σκέψη να εγκατασταθεί μόνιμα στην γαλλική πρωτεύουσα.
Ο Ζολί εμπνεύστηκε μια λήξη των Αγώνων πραγματικά… jolie για την ιστορία τους με το άρωμα της Ελλάδας, και ευχαριστούμε τους Γάλλους φίλους μας για την ξεχωριστή και αλησμόνητη τιμή, που μας επεφύλαξαν.
Η κυρία Στέλλα Πριόβολου είναι ομότιμη καθηγήτρια, πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, κοσμήτορας Δημοτικού Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγ.Παρασκευής.
