Το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων φέρνει και το τέλος της ευχάριστης ανάπαυλας που αυτοί προσέφεραν στη διαχείριση της επικαιρότητας από τα ΜΜΕ, τους πολίτες, ακόμη και τις κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου.
Τα φώτα πλέον στρέφονται, μοιραία και αναγκαστικά, είτε στην οικολογική καταστροφή που συντελείται, σε ό,τι αφορά τα καθ’ ημάς, είτε στην εν αναμονή ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή, που για λίγες ημέρες έτεινε να αγνοηθεί, λόγω και της πολυτελούς ευχέρειας να αναζητείται η «αλήθεια» για το φύλο αλγερινής πυγμάχου.
Ο πλανήτης δεν σταμάτησε να γυρίζει λόγω των Ολυμπιακών. Αντιθέτως, όσο η Δύση ασχολιόταν με αυτούς, αλλού έμοιαζε να γυρίζει και γρηγορότερα.
Οι αναμενόμενες και προς το παρόν φαινομενικά αναπόδραστες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μας προμηνύουν ένα διάστημα μεγάλων αναταράξεων και ανατροπών.
Ένας πόλεμος μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, με άγνωστη προς το παρόν μορφή, ένταση και έκταση, είναι βέβαιο ότι θα πυροδοτήσει ένα νέο ντόμινο πιέσεων και επιπτώσεων, γεωπολιτικών και οικονομικών, σε ολόκληρο τον κόσμο.
Με την Ευρώπη διχασμένη και σε αυτό το πεδίο και τις ΗΠΑ σε πολιτική εκκρεμότητα, το προσεχές διάστημα μοιάζει να είναι το κρισιμότερο της μεταπολεμικής Ιστορίας. Πιθανώς και να σημάνει το τέλος της μεταπολεμικής ευημερίας και της επανάπαυσης του δυτικού κόσμου σε μια ισορροπία, που όσο και αν ήταν εύθραυστη, ποτέ δεν είχε απειληθεί σε τέτοιο βαθμό.
Υπό αυτές τις συνθήκες και με ορατές μέχρις ενός σημείου τις αλυσιδωτές συνέπειες μιας ανάφλεξης στην περιοχή μας, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να ανασυνταχθεί και να προχωρήσει σε πολιτικές αναπροσαρμογές εκτάκτου ανάγκης.
Ο τουριστικός λήθαργος είναι εξαιρετικά πιθανό να οδηγήσει σε μία βίαιη φθινοπωρινή αφύπνιση, αν δεν υπάρξει η αναγκαία πρόνοια και η απαραίτητη προετοιμασία.
