Χωρίζουν οι επαγγελματικοί δρόμοι του Στέφανου και του Απόστολου Τσιτσιπά ύστερα από το εκρηκτικό συμβάν στο τουρνουά του Μόντρεαλ.
Αφού πρώτα ο 25χρονος τενίστας, νο11 του κόσμου, ζήτησε συγγνώμη για τη συμπεριφορά του, αναγνωρίζοντας πως ήταν εντελώς λανθασμένη η διαχείριση της κατάστασης, ενημέρωσε πως η σχέση των δύο ανδρών θα παραμείνει στα στενά πλαίσια της οικογένειας.
Προς το παρόν δεν υπάρχει απόφαση για το ποιος θα προσληφθεί ως αντικαταστάτης του πατέρα του, ο οποίος ήταν κάτι παραπάνω από αυτό στην πορεία της ζωής και την αγωνιστική εκτόξευση του Στέφανου.
Η ανακοίνωση του Στέφανου Τσιταιπά
Σας ενημερώνω με βαριά καρδιά ότι η συνεργασία μου με τον πατέρα μου ως προπονητής έχει φτάσει στο τέλος της. Προτιμώ να κρατήσω τον πατέρα μου στον ρόλο του ως πατέρας, και μόνο ως πατέρας.
Η φιλοσοφία μας διδάσκει ότι η σοφία έρχεται μέσα από την κατανόηση των ορίων μας και την αναγνώριση των λαθών μας.
Στην περίπτωσή μου, κατάλαβα ότι ήμουν λάθος να μιλήσω στον πατέρα μου με τον τρόπο που το έκανα. Το τένις δεν είναι απλά ένας αγώνας, ένα χτύπημα ή μια απόδοση λίγων δευτερολέπτων.
Είναι μια μακρά διαδρομή γεμάτη συναισθήματα, πίεση και προσδοκίες. Σε εκείνη τη στιγμή της απογοήτευσης, υπήρξαν πολλά λάθη και σφάλματα από την πλευρά του προπονητή και πατέρα μου. Ως εσωστρεφής, τείνω να κρατάω τα συναισθήματά μου και να τα συσσωρεύω μέχρι να φτάσω σε ένα σημείο έκρηξης. Θεωρώ τον εαυτό μου υπομονετικό, οπότε το γεγονός ότι αντέδρασα με αυτόν τον τρόπο με άφησε σοκαρισμένο.
Η συμπεριφορά μου στο γήπεδο ήταν απαράδεκτη, και νιώθω απογοητευμένος που έφτασα σε ένα σημείο που έδειξε μια σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου. Όταν νιώθω ότι δεν με σέβονται, με κρίνουν ή με επιτίθενται συναισθηματικά, τείνω να χάνω τον έλεγχο αυτού που βγαίνει από το στόμα μου, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις αξίες μου ως ανθρώπου. Έχασα τον έλεγχο και δεν μπορούσα να δω καθαρά μπροστά μου.
Ο πατέρας μου προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να με εκπαιδεύσει, να με αναθρέψει με τον σωστό τρόπο και να μου παρέχει γνώση και σοφία, τόσο μέσα όσο και έξω από το γήπεδο. Τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Τον ευχαριστώ για τις θυσίες, τον πόνο και την ταλαιπωρία που έχει υποστεί για να κάνει αυτή την προσπάθεια να πετύχει. Από εδώ και στο εξής, ο ρόλος του θα παραμείνει εντός των ορίων του πατρικού ρόλου, και μόνο αυτού.
Ο πατέρας μου θα συνεχίσει να ταξιδεύει μαζί μου και να είναι εκεί για να με υποστηρίζει και να παρέχει βοήθεια εκτός του γηπέδου, όπως πάντα το ήθελα.
Έχω εμπιστευτεί τον πατέρα μου με τον προπονητικό ρόλο για τόσα χρόνια, και θεωρώ τη συνεργασία μας επιτυχημένη. Δεν είμαι σίγουρος ποιος θα αναλάβει τη θέση του, και δεν είμαι σε θέση να αποφασίσω ακόμα.
Αυτό που ξέρω είναι ότι ήρθε η ώρα να αφήσουμε αυτό το κεφάλαιο και αυτή τη φάση να κλείσουν, και να προσπαθήσουμε να γράψουμε ένα νέο.
Και οι δύο έχουμε συμφωνήσει σε αυτό και ελπίζουμε να επικεντρωθούμε πρώτα στην ανθρώπινη πλευρά μας, και μετά στα υπόλοιπα.
Η αποδοχή των λαθών μου και η προσπάθεια να διορθώσω τον δρόμο μου είναι μέρος της πορείας μου ως αθλητής, και σας διαβεβαιώ ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι σκληρά για να βελτιώσω τον εαυτό μου, τόσο στο γήπεδο όσο και έξω από αυτό. Ελπίζω αυτή η εμπειρία να είναι ένα μάθημα για εμένα, αλλά και για όλους όσους παλεύουν να βρουν τη σωστή ισορροπία στη ζωή τους.
