Σχεδόν 20 χρόνια έχουν περάσει από τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Ήταν 13 Αυγούστου του 2004 όταν η γιορτή του αθλητισμού επέστρεψε σπίτι της μετά από 108 χρόνια.
Αυτό έδωσε την ευκαιρία να δημιουργηθούν πολλές εγκαταστάσεις στη χώρα μας και να «καλλιεργηθούν» αθλήματα τα οποία μέχρι τότε ήταν άγνωστα στο ελληνικό. Κάπως έτσι η χώρα μας εκπροσωπήθηκε 426 αθλητές και αθλήτριες.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη συμμετοχή που είχαμε ποτέ ως χώρα κάτι απολύτως φυσιολογικό από τη στιγμή που ως διοργανώτρια χώρα είχαμε το δικαίωμα να έχουμε εκπροσώπους σε όλα τα αθλήματα. Στα μοναδικά που δεν είχε ήταν το χόκεϊ επί χόρτου σε άνδρες και γυναίκες.
Αυτοί οι 462 αθλητές και αθλήτριες έφεραν στη χώρα μας δεκαέξι μετάλλια σε δέκα διαφορετικά αθλήματα. Από αυτά τα έξι ήταν χρυσά, άλλα τόσα ασημένια και τέσσερα ήταν χάλκινα.
Τα περισσότερα από αυτά ήρθαν από τον στίβο (5) και ακολούθησαν η ιστιοπλοΐα και το τάε κβον ντο που έφεραν από δύο. Από τα 16 μετάλλια τα οκτώ ήρθαν από άνδρες και άλλα τόσα από γυναίκες προσφέροντας μια εντυπωσιακή ισορροπία.
Το ημερολόγιο των ελληνικών μεταλλίων
16 Αυγούστου 2004: Θωμάς Μπίμης – Νίκος Συρανίδης (Χρυσό μετάλλιο, συγχρονισμένη κατάδυση 3μ.)
Το πρώτο μας μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας ήταν και απρόσμενο και χρυσό. Προήλθε από τις καταδύσεις, στο αγώνισμα της συγχρονισμένης κατάδυσης, με πρωταγωνιστές τους Θωμά Μπίμη και Νίκο Συρανίδη, που εξέπληξαν Έλληνες και ξένους με την εμφάνιση τους.
Οι διακρίσεις και τα πλασαρίσματα στις τελευταίες διοργανώσεις είχαν προσφέρει στους δύο Έλληνες τη σιγουριά της διάκρισης. Η τέταρτη τους προσπάθεια από τις πέντε ήταν η καλύτερη και ουσιαστικά τους χάριζε μία θέση στο βάθρο. Τα λάθη όμως των Κινέζων και των Ρώσων στο φινάλε, τους έστειλαν στην κορυφή και στο χρυσό μετάλλιο. Τα δυο φαβορί λοιπόν, οι Κίνα και Ρωσία, έμειναν αντίστοιχα στην 8η και 7η θέση. Η αναλυτική βαθμολογία στις βουτιές των δυο Ελλήνων ήταν: 1η: 54.60, 2η: 52.80, 3η: 78.30, 4η: 84.00, 5η: 83.64 = 353.34
Είναι το πρώτο μετάλλιο στις καταδύσεις, στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων και το πρώτο μετά το 1896 για τα αθλήματα του υγρού στίβου.
Η τελική κατάταξη: Μπίμης – Συρανίδης (Ελλάς) 353.34 βαθμούς Βέλς – Σέλενμπεργκ (Γερμανία) 350.01 Νιούμπερι – Μπαρνέτ (Αυστραλία) 349.59 Μπετανκούρτ – Φορνάρις (Κούβα) 338.46 Αλί – Σίπμαν (Μ.Βρετανία) 334.98 Ντουμάις – Τ.Ντουμάις (ΗΠΑ) 327.06 Σαούτιν – Ντομπράσκοφ (Ρωσία) 312.24 Πένγκ – Γουάνγκ (Κίνα) 283.89.
17 Αυγούστου: Ηλίας Ηλιάδης (τζούντο, κατ. 81κ., χρυσό μετάλλιο)
Ο 18χρονος Ηλίας Ηλιάδης κατέκτησε το πρώτο μετάλλιο του ελληνικού τζούντο στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων ενώ στην αμέσως προηγούμενη διοργάνωση, στο Σίδνεϊ, δεν υπήρξε συμμετοχή της χώρας μας στο άθλημα. Έδωσε πέντε αγώνες και σε όλους ήταν στα αλήθεια συγκλονιστικός , έψαχνε τις νίκες με τρομερή θέληση, δύναμη και σιγουριά.
Μέχρι τον τελικό, κέρδισε κατά σειρά τους Μόργκαν Ντέιβις (Αυστραλία) με ιπόν, Ντανιέλ Σάνκα (Αργεντινή) επίσης με ιπόν, Γιουνκ Κουόν (Ν.Κορέα) με κόκα στην παράταση και Ντμίτρι Νόσοφ (Ρωσία) στα ημιτελικά με ιπόν και πάλι σε χρόνο 1 λεπτό και 42 δευτερόλεπτα.
Στο μεγάλο τελικό κέρδισε με τρομερό πείσμα σε 1 λεπτό και 27 δευτερόλεπτα τον Ουκρανό Ρόμαν Γκόντιουκ, πάλι με ιπόν. Κέρδισε τον ημιτελικό και τελικό μόλις σε 3 λεπτά και 56 δευτερόλεπτα.
Η κατάταξη: Ηλιάδης (Ελλάς) Γκόντιουκ (Ουκρανία) Νόσοφ (Ρωσία) Κάντο (Βραζιλία) Αζίζοφ (Αζερμπαιτζάν) Κράβτσικ (Πολωνία) Βούνερ (Γερμανία) Γιούγκ Κουον (Ν.Κορέα)
21 Αυγούστου: Σοφία Μπεκατώρου – Αιμιλία Τσουλφά (ιστιοπλοΐα, Κατ. 470., Χρυσό Μετάλλιο)
Τα δύο κορίτσια ήταν το μεγάλο φαβορί για τη νίκη στη κατηγορία σκαφών 470 και φρόντισαν νωρίς – νωρίς μάλιστα να επιβεβαιώσουν τα προγνωστικά. Και όμως, ο τραυματισμός και η αποθεραπεία στη μέση της Σοφίας Μπεκατώρου έμοιαζε για εφιάλτη. Κανείς δεν μπορούσε να υποστηρίξει με σιγουριά ότι ο κίνδυνος μιας υποτροπής είχε εξαφανιστεί παντελώς.
Με ελλιπή λοιπόν προετοιμασία αλλά με τρομερή εμπειρία και αυτοπεποίθηση, το ελληνικό σκάφος πήρε το χρυσό μετάλλιο και οι τέσσερις φορές παγκόσμιες πρωταθλήτριες έδειξαν και πάλι την σπουδαία αξία τους. Μάλιστα δεν χρειάστηκε να φθάσουν μέχρι την τελευταία ιστιοδρομία για να μάθουν την τελική τους θέση. Πήραν το χρυσό μετάλλιο από την παραμονή της ολοκλήρωσης της κατηγορίας 470.
Η τελική κατάταξη: Ελλάς (Μπεκατώρου – Τσουλφά) 38 βαθμοί Ισπανία (Ντουφρένθε – Αθον) 62 Σουηδία (Τόργκερσον – Ζάτρισον) 63 Σλοβενία (Ντέκλεβα – Μάουτσετς) 65 ΗΠΑ (Μακ Ντάουελ – Κίλσολουιγκ) 84 Δανία (Βάρμτ – Μέεμαν) 89 Βρετανία (Μπάσαντοουν – Χόμπσον) 91 Ρωσία (Ιλιένκο – Γκαπάνοβιτς) 94.
21 Αυγούστου: Πύρρος Δήμας (άρση βαρών, κατ 85κ., χάλκινο μετάλλιο)
Ο Πύρρος Δήμας κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία 85κ. και έγινε ο πρώτος της λίστας των αθλητών που έχουν κατακτήσει τέσσερα σερί Ολυμπιακά μετάλλια. Τέσσερις είναι οι μετέχοντες σε αυτή την λίστα με τον ίδιο να βρίσκεται στη κορυφή με τρία χρυσά και ένα χάλκινο.
Μπήκε λαβωμένος στον αγώνα με πρόβλημα στον καρπό του χεριού του και με ενοχλήσεις στο πόδι ύστερα από την επέμβαση μηνίσκου που υποβλήθηκε 50 μέρες νωρίτερα. Στο αρασέ σήκωσε 175κ και ολοκλήρωσε τις προσπάθειες του στην τρίτη θέση. Στο ζετέ ξεκίνησε με 202.5κ και στη συνέχεια έχασε μια προσπάθεια στα 205κ για να ζητήσει στο φινάλε 207.5κ στη μπάρα, προκειμένου να κερδίσει για τέταρτη φορά το χρυσό μετάλλιο. Προσπάθησε αλλά το χέρι του λύγισε, η επήρεια της ένεσης, που έκανε πριν τον αγώνα, είχε πια περάσει.
Με 377.5κ στο σύνολο κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Έβγαλε τα παπούτσια του και τα άφησε στη γωνία του πλατό. Ήταν το μεγάλο αντίο, ήταν η ώρα του αποχαιρετισμού. Και τότε συνέβη κάτι το μοναδικό. Πέντε χιλιάδες φίλαθλοι με συνθήματα «Πύρρος – Πύρρος» και «Ελλάς – Ελλάς» χειροκροτούσαν επί δέκα λεπτά τον Έλληνα πρωταθλητή, μη επιτρέποντας την απονομή των μεταλλίων. Η αποθέωση του στο φινάλε ήταν εκπληκτική, απίστευτη, συγκινητική.
Νικητής αναδείχθηκε ο Γκεόργκι Ασανίτζε από την Γεωργία, τρίτος στο Σίδνει ενώ στη δεύτερη θέση βρέθηκε από το β΄γκρούπ, ο Λευκορώσσος Ριμπάκοφ. Η κατάταξη Ασανίτζε (Γεωργία) 382.5κ Ριμπάκοφ (Λευκορωσία) 380 Δήμας (Ελλάς) 377.5 Μαρκούλας (Ελλάς) 372.5 Γιουάν (Κίνα) 372.5 Ανισάνκα (Λευκορωσία) 370 Μαρτιροσιάν (Αρμενία) 367.5 Σόνγκ (Ν.Κορέα) 360.
21 Αυγούστου 2004: Αναστασία Κελεσίδου (Δισκοβολία, ασημένιο μετάλλιο)
Στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας, εκεί όπου το 1997 είχε αποτύχει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου, η Τασούλα Κελεσίδου πήρε τη ρεβάνς από τον εαυτό της. Για δεύτερη συνεχή διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, η πανύψηλη Ελληνίδα πρωταθλήτρια, κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο , κάτω από τις επευφημίες των Ελλήνων φιλάθλων.
Εγινε χρονικά μάλιστα, η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια, σε οποιοδήποτε άθλημα, στην ιστορία του θεσμού, που κατακτά δύο Ολυμπιακά μετάλλια. Ασημένια και τα δύο. Η βολή που την οδήγησε στο θρίαμβο ήταν 66.68 και αρχικά την είχε φέρει στην πρώτη θέση. Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε τελικά η Ρωσίδα Νατάλια Σάντοβα με βολή 67.02.
Η τελική κατάταξη: Σάντοβα (Ρωσία) 67.02 Κελεσίδου (Ελλάς) 66.68 Γιατσένκο (Λευκορωσία) 66.17 Ποσπισίλοβα (Τσεχία) 66.08 Αντόνοβα (Ουκρανία) 65.75 Γκράσου (Ρουμανία) 64.92 Φαουμούινα (Ν.Ζηλανδία) 63.45 Βόγγολη (Ελλάς) 62.37.
22 Αυγούστου: Δημοσθένης Ταμπάκος (κρίκοι, χρυσό μετάλλιο)
Ο Δημοσθένης Ταμπάκος ολοκλήρωσε στην Αθήνα τη συλλογή των χρυσών του μεταλλίων. Ύστερα από τις νίκες του στους κρίκους σε παγκόσμιο πρωτάθλημα και ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ήρθε η ώρα και για το χρυσό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων. Ήταν ανάμεσα στο φαβορί για τη νίκη και λογικά δύσκολα θα έμενε εκτός του βάθρου των νικητών. Στα προκριματικά πέτυχε την καλύτερη βαθμολογία με 9.850 και έδειξε σε όλους ότι βρίσκεται σε υπέροχη κατάσταση.
Αν και αγωνίστηκε πρώτος στη σειρά, στον τελικό, ολοκλήρωσε τη προσπάθεια του με επίδοση 9.862 βαθμούς και πραγματικά ήταν πλέον πολύ δύσκολο για τους αντιπάλους του να ξεπεράσουν τον Έλληνα γυμναστή. Το ασημένιο μετάλλιο πήρε ο χάλκινος Ολυμπιονίκης του Σίδνεϊ Βούλγαρος Γιόβτσεφ και το χάλκινο ο έμπειρος Ιταλός, Κέκι, χρυσός Ολυμπιονίκης το 1996.
Η τελική κατάταξη: Ταμπάκος (Ελλάς) 9.862 Γιόβτσεφ (Βουλγαρία) 9.850 Κέκι (Ιταλία) 9.812 Τομίτα (Ιαπωνία) 9.800 Μοράντι (Ιταλία) 9.800 Μπενί (Γαλλία) 9.800 Σαφόσκιν (Ρωσία) 9.750 Σβάιτζερ (Ελβετία) 9.737.
22 Αυγούστου: Βασίλης Πολύμερος-Νίκος Σκιαθίτης (Διπλό σκιφ ελαφρών βαρών, χάλκινο μετάλλιο)
Τα ελληνικά κουπιά κατέκτησαν στην Αθήνα το πρώτο τους μετάλλιο στον ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ένα χάλκινο μετάλλιο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών με πρωταγωνιστές τους Βασίλη Πολύμερο και Νίκο Σκιαθίτη.
Τα δυο ελληνόπουλα έκαναν μια τρομερή κούρσα, ιδιαίτερα στα τελευταία πεντακόσια μέτρα. Τότε δηλαδή που με την συμπαράσταση 15.000 φιλάθλων στο κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά, ξεπέρασαν με υπερπροσπάθεια τους Δανούς αθλητές και έφθασαν στην 3η θέση. Μια αλησμόνητη επιτυχία που πανηγυρίστηκε έξαλλα.
Μάλιστα , ο 23χρονος Νίκος Σκιαθίτης, βγήκε από το σκάφος και σωριάστηκε στην εξέδρα τρομερά εξαντλημένος, χωρίς δυνάμεις. Οι δυο Βολιώτες κωπηλάτες αγωνίστηκαν με θάρρος, πείσμα και θέληση και στα τελευταία 500μ της διαδρομής, υπερέβαλαν εαυτούς.
Η τελική κατάταξη: Πολωνία 6.20.93 Γαλλία 6.21.46 Ελλάς 6.23.23 Δανία 6.23.92 Ουγγαρία 6.24.69 Ιαπωνία 6.4.98
23 Αυγούστου: Πηγή Δεβετζή (τριπλούν, ασημένιο μετάλλιο)
Η Πηγή Δεβετζή με δηλώσεις της στις αρχές του καλοκαιριού τόνιζε ότι πρώτος στόχος της ήταν η συμμετοχή στον τελικό και κατόπιν η κατάκτηση ενός μεταλλίου. Μπήκε στον τελικό με επίδοση 15.32, νέο πανελλήνιο ρεκόρ, επίδοση που έδωσε όχι μόνο στην ίδια αλλά σε όλους να καταλάβουν ότι η θέση στο βάθρο είναι πλέον αυτοσκοπός.
Ξεκίνησε διστακτικά τον τελικό και κάπως αγχωμένη με αποτέλεσμα τα δύο πρώτα της άλματα να είναι κάτω από τα 15 μέτρα. Ήταν 14.96 και 14.59 για να αρχίσει αμέσως μετά η επίθεση της με άλματα 15.14, 15.25, που της έδιναν το ασημένιο μετάλλιο. Τίποτα δεν άλλαξε μέχρι το τέλος, αφού το 15.30 της Μπάνγκο από το Καμερούν –2η και 6η προσπάθεια- στάθηκε αρκετό για την νίκη ενώ το 15.14 της Ρωσίδας Λεμπέντεβα απλά την έφερε πιο κοντά στις δύο πρώτες θέσεις.
Η Δεβετζή από την Αλεξανδρούπολη πανηγύρισε έξαλλα- με ασκήσεις ενόργανης γυμναστικής- την επιτυχία της με συνοδεία τις εκδηλώσεις ενθουσιασμού των Ελλήνων φιλάθλων.
Η τελική κατάταξη: Μπάνγκο (Καμερούν) 15.30 Δεβετζή (Ελλάς) 15.25 Λεμπέντεβα (Ρωσία) 15.14 Σμίθ (Τζαμάικα) 15.02 Αλντάμα (Σουδάν) 14.99 Ραχούλι (Αλγερία) 14.86 Μαρτίνες (Ιταλία) 14.85 Πιάτιχ (Ρωσία) 14.79
23 Αυγούστου: Αθανασία Τσουμελέκα (20χλμ. βάδην, χρυσό μετάλλιο)
Στα 22 της χρόνια, μία κοπέλα από την Πρέβεζα, η Αθανασία Τσουμελέκα, πέτυχε νίκη – άθλο, που τηρουμένων των αναλογιών, μόνο τον θρίαμβο του Σπύρου Λούη μπορεί να συγκριθεί. Η ελληνίδα πρωταθλήτρια ξεκίνησε τη κούρσα των 20.000μ βάδην με στόχο μια διάκριση και από την αρχή έμεινε στο γκρούπ των πρωτοπόρων.
Από το 6χλμ βρισκόταν συνεχώς στην πρώτη δεκάδα και στο 10χλμ είχε την 6η θέση με χρόνο 45.16. Στο 14χλμ εμφανίστηκε η κούραση αλλά οι παροτρύνσεις των Ελλήνων φιλάθλων στους δρόμους της ανέβασαν κατακόρυφα το θάρρος και την αυτοπεποίθηση. Ετσι λοιπόν, στο 16χλμ ανέβηκε στην τρίτη θέση και στο 18χλμ βρίσκοντας μέσα της αποθηκευμένες τρομερές δυνάμεις, προσπέρασε την έμπειρη Ρωσίδα Ιβάνοβα και πέρασε μπροστά.
Με εκπληκτική αντοχή στο φινάλε άντεξε στις επιθέσεις και κατέκτησε ένα απρόσμενο μετάλλιο, υψηλής αξίας, με χρόνο 1 ώρα 29.12, νέο ατομικό ρεκόρ. Στη δεύτερη θέση, ελάχιστα πίσω της βρέθηκε η Ιβάνοβα με 1.29.16 και στην τρίτη η Σάβιλ (Αυστραλία) με 1.29.25.
Η τελική κατάταξη: Τσουμελέκα (Ελλάς) 1 ώρα 29.12 Ιβάνοβα (Ρωσία) 1.29.16 Σάβελ (Αυστραλία) 1.29.25 Τουρόβα (Λευκορωσία) 1.29.39 Ζίγκερ (Γερμανία) 1.29.52 Ριγκοντό (Ιταλία) 1.29.57 Βάσκο (Ισπανία) 1.30.06 Ουάνγκ (Κίνα) 1.30.16
25 Αυγούστου: Νίκος Κακλαμανάκης (Μιστράλ, ασημένιο μετάλλιο)
Η ψυχή του Έλληνα πρωταθλητή της ιστιοπλοΐας Νίκου Κακλαμανάκη είναι δυσεύρετη. Οκτώ χρόνια μετά τους αγώνες της Ατλάντα, ο έμπειρος ιστιοπλόος ήθελε και πάλι να βρεθεί στο βάθρο και παρά τα προβλήματα στην αρχή των αγώνων(ακύρωση της πρώτης ιστιοδρομίας), στο τέλος τα κατάφερε.
Συνεχώς βρισκόταν σε τροχιά μεταλλίου στα Μιστράλ , που όμως μια πλησίαζε, μια απομακρυνόταν από το στήθος του Κακλαμανάκη. Τελικά, ήταν φανερό ότι όλα θα κρινόταν στην τελευταία ιστιοδρομία, κάτι που έγινε και γεγονός.
Στην προτελευταία σημαδούρα , ο 36χρονος Έλληνας πρωταθλητής ήταν στην 17η θέση, πολύ πίσω και μακριά από το βάθρο των νικητών. Τότε μίλησε η ψυχή του. Τα έδωσε όλα και με φρενήρη ρυθμό των χεριών του προωθήθηκε στην 10η θέση και στο ασημένιο μετάλλιο.
Ο Νίκος Κακλαμανάκης ήταν τελευταίος λαμπαδηδρόμος στην τελετή έναρξης και ο αθλητής που άναψε τον βωμό στο Ολυμπιακό στάδιο.
Η τελική κατάταξη: Φριντμαν (Ισραήλ) 42 βαθμοί Κακλαμανάκης (Ελλάς) 52 Ντεμπσι (Μ.Βρετανία) 53 Σάντος (Βραζιλία) 54 Μιαρσίνσκι (Πολωνία) 73 Ροντριγκες (Πορτογαλία) 78 Ζιού (Κίνα) 84 Κλέπιχ (Αυστραλία) 84.
25 Αυγούστου: Φανή Χαλκιά (400μ με εμπόδια, χρυσό μετάλλιο)
Η εξέλιξη της Φανής Χαλκιά, μέσα σε ένα χρόνο ήταν εκπληκτική και η κοπέλα από την Λάρισα δικαίως είχε συμπεριληφθεί στη λίστα των φαβορί για ένα μετάλλιο. Και φρόντισε να δείξει το ταλέντο της στα 400μ με εμπόδια από την αρχή. Στα προκριματικά πέτυχε νέο πανελλήνιο ρεκόρ 53.85 και μάλιστα με χαρακτηριστική ευκολία.
Στα ημιτελικά ήταν απίστευτα δυνατή και γρήγορη και κατάφερε κάτι το μοναδικό. Κατέρριψε το Ολυμπιακό ρεκόρ του αγωνίσματος με νέο πανελλήνιο ρεκόρ και πάλι 52.77, σπάζοντας έτσι και το φράγμα των 53 δευτερολέπτων(παλιό ρεκόρ 52.82, Χέμινγκς 1996).
Την ημέρα του τελικού, το Ολυμπιακό στάδιο ήταν κατάμεστο από φιλάθλους και η Χαλκιά έδειχνε σίγουρη για τον εαυτό της. Ξεκίνησε μια απίστευτα γρήγορη κούρσα και από τα πρώτα κιόλας μέτρα, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια έδειξε ότι μόνο από κάποιο λάθος θα μπορούσε να χάσει τη νίκη. Το χρυσό μετάλλιο ήρθε με επίδοση 52.82.
Μάλιστα η Χαλκιά έβαλε στη …συλλογή της, τις δυο πιο γρήγορες κούρσες στο αγώνισμα της στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, 52.77 και 52.82.
Η τελική κατάταξη: Χαλκιά (Ελλάς) 52.82 Τιρλέα (Ρουμανία) 53.38 Τέρετσουκ (Ουκρανία) 53.44 Τζόνσον (ΗΠΑ) 53.83 Πίτμαν (Αυστραλία) 53.92 Μπίκετ (Ρωσία) 54.18 Τέιλορ (ΗΠΑ) 54.97 Πετσόνκινα (Ρωσία) 55.79
25 Αυγούστου 2004: Αρτιόμ Κιουρεγκιάν (ελληνορωμαϊκή πάλη, κατ. 55κ., χάλκινο μετάλλιο)
Όπως το 2000 στο Σίδνεϋ, έτσι και το 2004 στην Αθήνα, η ελληνική πάλη κατέκτησε ένα χάλκινο μετάλλιο. Αυτή τη φορά στην ελληνορωμαϊκή πάλη και στη κατηγορία 55 κιλών, χάρις στον Αρτιόμ Κιουρεγκιάν. Ο μικροκαμωμένος παλαιστής έφθασε στην επιτυχία με τέσσερις νίκες και μία ήττα στο ενεργητικό του.
Μάλιστα, στους τρείς πρώτους αγώνες του, δεν παραχώρησε ούτε σημείο στους αντιπάλους του. Κέρδισε κατά σειρά τους Νίμπλομ (Δανία) 3-0, Χαλίλοφ (Κιργιστάν) 4-0 και Σένγκ (Κίνα) 3-0 και πήρε τη πρώτη θέση στο γκρούπ του. Στον ημιτελικό έπαιξε , σχεδόν από την αρχή, με πρόβλημα τραυματισμού, κόντρα στον Ρώσο Γκαιντάρ Μαμενταλίεφ, όπου και έχασε με 3-1 σημεία. Στον μικρό τελικό αγωνίστηκε με τρομερή ψυχή και δύναμη αιφνιδιάζοντας τον αντίπαλο του, τον Ουκρανό Αλεξέι Βακουλένκο. Το τελικό σκορ 6-1 στα σημεία μαρτυρεί την καταφανή ανωτερότητα του Έλληνα πρωταθλητή.
Η κατάταξη: Μάγιορος (Ουγγαρία) Μαμενταλίεφ (Ρωσία) Κιουρεγκιάν (Ελλάς) Βακουλένκο (Ουκρανία) Ρίβας (Κούβα) Τσοτσούα (Γεωργία) Ιμ (Ν.Κορέα) Νίμπλομ (Δανία)
26 Αυγούστου: Εθνική πόλο γυναικών (ασημένιο μετάλλιο)
Ύστερα από 108 χρόνια ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων, η Ελλάδα κατέκτησε στην Αθήνα το πρώτο της μετάλλιο σε ομαδικό άθλημα, χάρις στα κορίτσια της εθνικής ομάδας πόλο, που έφθασε μέχρι τον τελικό.
Στο πρώτο παιχνίδι του τουρνουά, η Ελλάδα κέρδισε το άγχος και το Καζακστάν με σκορ 8-6 για να ακολουθήσει μια βαριά ήττα 2-7 από την Ιταλία. Με μία ισοπαλία 7-7 κόντρα στην Αυστραλία, η ομάδα του Κούλη Ιωσηφίδη βρέθηκε στα προημιτελικά όπου ύστερα από μια υπέροχη εμφάνιση πέρασε στις τέσσερις καλύτερες ομάδες με νίκη 7-4 επί της Ρωσίας. Το όνειρο συμμετοχής σε έναν μεγάλο τελικό μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Και έγινε με νίκη 6-2 επί της Αυστραλίας, που στα ματς του ομίλου μας είχε αποσπάσει ισοπαλία 7-7.
Στον μεγάλο τελικό, αντίπαλος μας βρέθηκε η Ιταλία, που είχε κερδίσει στα ημιτελικά τις ΗΠΑ με 6-5. Ο τελικός εξελίχθηκε σε ντέρμπι για γερά νεύρα και η κανονική διάρκεια του έφερε ισόπαλο σκορ 7-7.
Στην παράταση, η Ελλάδα βρέθηκε κοντά στο χρυσό μετάλλιο , αφού προηγήθηκε με 9-7 αλλά δεν κατάφερε να κρατήσει το προβάδισμα. Έτσι η νίκη κατέληξε στην ιταλική ομάδα με 9-10.
Η τελική κατάταξη: Ιταλία – Ελλάς – ΗΠΑ – Αυστραλία – Ρωσία – Ουγγαρία – Καναδάς – Καζακστάν
27 Αυγούστου 2004: Μιρέλα Μανιάνι (ακοντισμός, χάλκινο μετάλλιο)
Ο αγώνας ολοκληρώθηκε σαν θρίλερ και η διακύμανση του στο φινάλε ήταν συγκλονιστική. Μέχρι την έκτη προσπάθεια, η Μιρέλα Μανιάνι ήταν στην 3η θέση και λίγο πριν το τέλος, κανείς δεν πίστευε ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει. Είχε ως τότε καλύτερη βολή 63.61 και πίσω της βρισκόταν η έμπειρη Γερμανίδα Στέφι Νέριους.
Στην τελευταία της βολή, έστειλε το ακόντιο της στα 65.82 και ανέβηκε στην δεύτερη θέση, αφήνοντας εκτός βάθρου των νικητών την Ελληνίδα πρωταθλήτρια. Η Μιρέλα, πήρε φόρα και έστειλε με όση δύναμη της απέμεινε στη τελευταία της προσπάθεια, το ακόντιο της μακριά.
Το Ολυμπιακό Στάδιο σείστηκε από τις εκδηλώσεις των φιλάθλων. Η επίδοση της ήταν 64.29 και την έφερνε στην τρίτη θέση και το χάλκινο μετάλλιο, μπροστά από την Τσέχα Μπρεισκόβα, που έμεινε στα 64.23. Η Μιρέλα, έγινε η δεύτερη ελληνίδα αθλήτρια, στην ιστορία του θεσμού – μετά την Κελεσίδου- που κατέκτησε ένα δεύτερο σερί Ολυμπιακό μετάλλιο (2000, 2004). Νικήτρια με νέο Ολυμπιακό ρεκόρ η Κουβανέζα Οσλέιντις Μενέντες με βολή στα 71.53.
Η τελική κατάταξη: Μενέντες (Κούβα) 71.53 Νέριους (Γερμανία) 65.82 Μανιάνι (Ελλάς) 64.29 Μπρειτσκόβα (Τσεχία) 64.23 Σ. Μπισέτ (Κούβα) 63.54 Ιβ (Μπαχάμες) 62.77 Ν. Μπισέτ (Κούβα) 62.51 Λιάκοβιτς (Ουκρανία) 61.75
28 Αυγούστου 2004: Έλλη Μυστακίδου (τάε κβον ντο, Κατ. -67κ., ασημένιο μετάλλιο)
Η Έλλη Μυστακίδου από τα Γιαννιτσά ξεκίνησε τους αγώνες της το πρωί της 28ης Αυγούστου, στη κατηγορία 67 κιλών, με μοναδικό στόχο την κατάκτηση ενός μεταλλίου. Φάνηκε ότι και το ήθελε πολύ και το πίστευε με αποτέλεσμα σε κάθε της αγώνα να δίνει όλες της τις δυνάμεις.
Έφθασε στον μεγάλο τελικό με τρεις νίκες που ήρθαν επί των Γουιόνγκι (Ν.Ζηλανδία) 4-0, Χουάρες (Γουατεμάλα) 6-4 και Ριβέρο (Φιλιππίνες) 3-2. Το χρυσό μετάλλιο κρίθηκε στη συνάντηση εναντίον της Κινέζας Ουέι Λούο και χάθηκε με 7-6 στα σημεία αν και η Ελληνίδα πρωταθλήτρια προηγήθηκε στα σημεία, σε κάποια στιγμή του αγώνα.
Η τελική κατάταξη: Λούο (Κίνα), Μυστακίδου (Ελλάς), Χουάγκ (Ν.Κορέα), Χουάρες (Γουατεμάλα), Ριβέρο (Φιλιππίνες), Ντίας (Π.Ρίκο), Σολέιμ (Νορβηγία), Γουιόνγκι (Ν.Ζηλανδία)
29 Αυγούστου 2004, Αλέξανδρος Νικολαΐδης (τάε κβον ντο, κατ +80, Αργυρό Μετάλλιο)
Το 2000 στο Σίδνεϋ, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, έσπασε το πόδι του και έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Τα κατάφερε στην Αθήνα, όπου στην κατηγορία +80 κιλών κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο, αν και ο ίδιος ήταν αποφασισμένος να παλέψει για την πρώτη θέση.
Ο δίμετρος πρωταθλητής, ο οποίος δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας, έφθασε στον τελικό με τρείς νίκες, που ήρθαν μάλιστα με εξυπνάδα και άνεση. Εναντίον του γνώρισαν την ήττα οι Ριβέρα (Κολομβία) 7-3, Ζρούρι (Μαρόκο) 5-2 και Καμάλ (Ιορδανία) 6-3.
Αντίπαλος του στον τελικό ο Νοτιοκορεάτης Ντάε Μούν, ένας αθλητής που γνώριζε το παιχνίδι του Έλληνα πρωταθλητή. Στο ξεκίνημα του αγώνα τους, ο Νικολαΐδης σε μια επίθεση του δέχθηκε ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι από τον Μούν και με νοκ – άουτ έμεινε στην δεύτερη θέση, μια τεράστια επιτυχία.
Η τελική κατάταξη: Μούν (Ν.Κορέα) Νικολαΐδης (Ελλάς) Ζεντίλ (Γαλλία) Καμάλ (Ιορδανία) Ζρούρι (Μαρόκο) Σαγκιντίκοφ (Καζακστάν) Ριβέρα (Κολομβία) Γκαρθία (Ισπανία)
