Δεν τα πήγε και τόσο καλά στην επίσκεψη του σε Ρόδο και Κω, ο Άδωνις Γεωργιάδης. Άκουσε τα εξ αμάξης και στα νοσοκομεία των δύο νησιών, ήλθε αντιμέτωπος με την αγανάκτηση αλλά και την οργή των ανθρώπων που προσπαθούν σε καθημερινή βάση να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Και όπως γράφουν τα ρεπορτάζ των τοπικών μέσων ενημέρωσης, ο υπουργός Υγείας κάποια στιγμή εκνευρίστηκε και άρχισε να φωνάζει.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εκνευρίστηκε ο κ. Γεωργιάδης; Δηλαδή τι περίμενε; Να του πουν μπράβο; Αλήθεια; Για ποιο λόγο; Για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στα δύο νησιά και όχι μόνο; Τι στα αλήθεια περίμενε ο υπουργός Υγείας; Να του πουν ευχαριστώ επειδή δεν υπάρχουν ασθενοφόρα για να μεταφέρουν τον κόσμο στα νοσοκομεία; Να του πουν είναι όλα μια χαρά όταν δεν υπάρχουν γιατροί να υποστηρίξουν στοιχειώδεις λειτουργίες των νοσοκομείων;
Ένα από τα επιχειρήματα του κ. Γεωργιάδη ήταν ότι εκλέγεται επί 18 χρόνια βουλευτής. Και; Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για ένα κάτοικο ακριτικού νησιού που διακατέχεται από ένα συνεχές αίσθημα ανασφάλειας λόγω της κατάστασης που επικρατεί στο νοσοκομείο του τόπου όπου διαμένει; Τι σχέση έχει πόσες φορές έχει εκλεγεί βουλευτής ο κ. Γεωργιάδης με τη στελέχωση των νοσοκομείων; Τι σχέση έχει ο αριθμός των ψήφων που πήρε στην εκλογική του περιφέρεια ο κ. Γεωργιάδης με τον αριθμούς που καθορίζουν το ποσό που πρέπει να πληρώσει για τη ..δωρεάν υγεία του ο πολίτης; Καμία απολύτως.
Ο κ. Γεωργιάδης δεν πήγε στη Κω και στη Ρόδο ως βουλευτής του βόρειου τομέα της Β Αθηνών. Πήγε ως υπουργός Υγείας μιας κυβέρνησης που δια στόματος του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη είχε δηλώσει πως πρώτη προτεραιότητα της, είναι ο τομέας της υγείας. Για αυτό κρίνεται. Δεν κρίνεται για το αν είναι ένας καλός βουλευτής αλλά για το αν είναι ένας καλός υπουργός Υγείας.
Τι σημαίνει, όμως, να είσαι καλός υπουργός υγεία; Να μην πεθαίνουν στη βάρδια σου πολίτες σε καρότσες φορτηγών επειδή δεν υπάρχουν ασθενοφόρα; Αν ο πήχης είναι εκεί, εντάξει από αυτή την τραγωδία έχουμε ξεφύγει. Αν όμως μιλάμε για νοσοκομεία που δημιουργούν αίσθηση ασφάλειας στους πολίτες, τότε ο δρόμος είναι μακρύς. Και χρειάζεται να δωθούν λύσεις. Τα μπαλώματα στα νοσοκομεία, ίσως να προσφέρονται ως επιχείρημα για τους «τσακωμούς» του κ. Γεωργιάδη με τον Στέφανο Κασσελάκη. Δεν φτάνουν όμως για να καθησυχαστούν οι πολίτες που φοβούνται να αρρωστήσουν.
Πριν λοιπόν ο υπουργός αγανακτήσει επειδή οι κάτοικοι του εκφράζουν την δικαιολογημένη αγανάκτηση τους, θα πρέπει να αξιολογήσει ο ίδιος τον εαυτό του, αλλά από τη θέση του πολίτη. Υπάρχει λοιπόν ένα ερώτημα στο οποίο θα πρέπει να απαντήσει. Πως θα υποδεχόταν αυτός τον υπουργό υγείας μιας κυβέρνησης που δεν έχει υλοποιήσει τις υποσχέσεις που έχει δώσει; Με αγκαλιές και λουλούδια;
Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνεις πολιτική. Ο πρώτος είναι να τσακώνεσαι με τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία επειδή δεν σου αρέσει η πραγματικότητα που περιγράφουν και για την οποία ευθύνεσαι. Ο δεύτερος είναι να ακούς (ειδικά εκεί που έχεις άδικο), να σκύβεις το κεφάλι και να δουλεύεις για να λύσεις προβλήματα, να δρομολογείς τις υποσχέσεις που δίνονται στους κατοίκους. Αυτό θα πρέπει να κάνει ο κ. Γεωργιάδης πριν επισκεφθεί ξανά τα νοσοκομεία των νησιών για να ακούσει για τα ίδια προβλήματα (που παραμένουν ανέγγιχτα) και να προτείνει τις ίδιες λύσεις (που δεν εφαρμόζονται).
ΥΓ. Αλήθεια με την υπόσχεση του κ. Μητσοτάκη για το νέο νοσοκομείο της Κω, τι γίνεται; Έχει δρομολογηθεί; Σε ποιο σημείο βρίσκεται; Επ αυτού έχει να δώσει κάποια απάντηση ο κ. Γεωργιάδης ή θα θυμώσει επειδή ρωτάμε;
