ΣΥΡΙΖΑ: Ο Κασσελάκης, οι θύελλες και μια συνθηκολόγηση υπό όρους

Μήνας του αλωνίσματος ο Ιούλιος παραδοσιακά και στον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως, τώρα που φεύγει, πλησιάζει σιγά σιγά η στιγμή που θα προχωρήσει ο -εκτιμώμενος από καιρό- διαχωρισμός των κόκκων (στελεχών) από το υπόλοιπο στάχυ (κόμμα). Οι ισορροπίες είναι πάρα πολύ λεπτές στην Κουμουνδούρου και κάθε φρέσκο εσωκομματικό συμβάν προσθέτει νέες πινελιές στο τοπίο των μεγάλων αντιθέσεων πριν από την ολοκλήρωσή του.

Στις επτά εβδομάδες μετά τις Ευρωεκλογές το κλίμα παραμένει διαρκώς πολωμένο και χωρίς εκατέρωθεν προθυμία ουσιαστικής προσέγγισης. Οι κατά διαστήματα διαψεύσεις σε διάφορους τόνους της υφιστάμενης εμφυλιακής διάθεσης μεταξύ «νεοπροεδρικών» και «παλαιοπροεδρικών», μοιάζουν περισσότερο με άσφαιρα πυρά που χρησιμοποιούνται για παραπλάνηση παρά με αποτύπωση της πραγματικότητας.

Ο Κασσελάκης πάτησε το κουμπί

Ομολογουμένως το «όποιος διαφωνεί μαζί μου να σηκωθεί να φύγει» του Στέφανου Κασσελάκη κατά την πρόσφατη συνεδρίαση της ΚΟΕΣ (Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου) υπήρξε η κορυφή του παγόβουνου. Ήχησε πολύ βαρύ στα όχι και τόσο «ευήκοα ώτα» αρκετών, εντός ή εκτός οργάνων, κι η εκ των υστέρων απόπειρα για κατευνασμό, με προσωπικές επαφές, δάμασε μόνο μια μικρή μερίδα από τις αναπόφευκτα έντονες αντιδράσεις. Είχε σπείρει ανέμους και θέριζε πλέον θύελλες.

Κάμποσοι αιφνιδιάστηκαν από την τόσο απότομη τροπή των πραγμάτων, άλλοι πάλι όχι. Περίμεναν οι εμπειρότεροι πως θα έρθει, αργά ή γρήγορα, μια τέτοια ύφους εκτόνωση συναισθήματος. Είχε, κατά τους ίδιους, μαζευτεί ήδη μια σειρά από διχαστικά παραδείγματα που οδηγούσε μαθηματικά σε αυτήν την έκρηξη. Ταυτόχρονα δε φούσκωσε και το ποτάμι της δικής τους οργής κατά της ηγεσίας, που προηγουμένως την είχαν καταπιεί λόγω προεκλογικής μάχης.

Τα υπονοούμενα για «μαύρα χρήματα» στα (άδεια) ταμεία κατά τις προηγούμενες χρήσεις, οι υπαινιγμοί για υπονόμευση από διάφορα κέντρα, οι απειλές όταν συνήλθε η Κεντρική Επιτροπή για κυρώσεις στελεχών σε περίπτωση δημόσιου ξεστρατίσματος από την κεντρική γραμμή και τέλος ο επικοινωνιακός χειρισμός της οριστική αποχώρησης Δραγασάκη από το κόμμα ήταν τα πιο τρανταχτά όλων όσων προηγήθηκαν.

Ο Γιάννης Ραγκούσης, εκ της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, ήταν κάθετος σε όλο αυτό. «Εάν αυτό ήταν μια πολιτική θέση, το πρόβλημα θα είναι πολύ σοβαρό» συμπέρανε σχετικώς το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας, εξηγώντας πως πρόκειται για «θέμα δημοκρατίας» κι εν γένει σεβασμού στην αντίθετη πολιτική άποψη.

Ζητά συνθηκολόγηση με τους όρους του

Πάντως ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν ρίχνει εύκολα νερό στο κρασί του. Προτιμά να τραβά το σχοινί στα όριά του. Ναι μεν το βράδυ της Πέμπτης -κι ενώπιων όσων βουλευτών ήταν παρόντες- θέλησε να εμφανιστεί αρκετά ενωτικός λέγοντας πως «για κανέναν μας δεν έκανε λάθος ο λαός». Τη ίδια ώρα ωστόσο γινόταν κατανοητό από τα λεγόμενά του, μιλώντας για «τακτικισμούς και ατομικές ατζέντες», ότι φρόντιζε να προειδοποιήσει εμμέσως πλην σαφώς τους αντιφρονούντες να «συνθηκολογήσουν» με τους όρους του. Τουλάχιστον αυτό αντιλήφθηκαν πολλοί εξ όσων τον άκουσαν από το βήμα.

Ειδάλλως δεν θα εκφραζόταν τεχνηέντως και η δυσαρέσκεια για εκείνους που έλειπαν από τα έδρανα του Κοινοβουλίου, έχοντας επικαλεστεί προσωπικούς λόγους. Ούτε θα κυκλοφορούσαν τόσο ευρέως σενάρια αντικατάστασης στελεχών με θέσεις βαρύνουσας σημασίας, παρότι ήταν οι ίδιοι που αρχικά είχαν στηρίξει τη διάδοχη κατάσταση στο κόμμα και το νέο αφήγημα. Ασχέτως του αν εν τέλει προτίμησαν να πάρουν αποστάσεις, εκφράζοντας πότε πότε ενστάσεις.

Ο Πολάκης και η παραπομπή

Του Παύλου Πολάκη η αποπομπή από την κοινοβουλευτική ομάδα ήταν κι αυτή ένα δείγμα της στρατηγικής των εσωκομματικών «καρατομήσεων». Είχαν προηγηθεί κι άλλες μέσα στο 2024, τούτη όμως ήταν η πιο συμβολική. Προκειμένου, αν κριθεί αναγκαίο, να υπάρχει κι ένα «δεδικασμένο» στελέχους από το προεδρικό περιβάλλον. Ήδη του είχε συγχωρέσει αρκετά ατοπήματα (αποχή στο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα, αναρτήσεις, επίθεση στη Μ. Συρεγγέλα) ο Στ. Κασσελάκης του βουλευτή Χανιών κι αν του παρείχε άλλοθι ξανά, θα έριχνε κι άλλο νερό στον μύλο της άποψης πως τον εκθέτει χωρίς ο ίδιος να του τραβά τα γκέμια γιατί τον έχει ανάγκη.

Ότι θ’ αντιδρούσε ο εκρηκτικός Κρητικός πολιτικός ήταν δεδομένο. Το έκανε με πυρά κατά πάντων, καθώς «δεν φτάνουν οι αγάπες» όπως τόνισε στις κάμερες υπερασπιζόμενος τον εαυτό του. Μαζί με τον Π. Πολάκη όμως αντέδρασαν κι όλοι εκείνοι που είδαν περισσότερο έναν επικοινωνιακό ελιγμό κι όχι τόσο μια ουσιαστική τιμωρία, αν αυτός ο «εξοστρακισμός» από την ΚΟ δεν συνδυαστεί με άμεση παραπομπή στην Επιτροπή Δεοντολογίας. Γι’ αυτό κι άφησαν να διαρρεύσει το αίτημά τους να παυτεί από όλα τα κατευθυντήρια όργανα ο πρώην υπουργός. Άλλη μια απόδειξη διαφοροποίησης και συναίνεσης.

Διαδικασίες τέτοιες, για την ώρα, δεν έχουν δρομολογηθεί εντός κόμματος. Ούτε προκύπτει από πουθενά σπουδή να δρομολογηθούν από την ηγεσία. Σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να του ζητηθεί και η έδρα που κρατά πλέον ως ανεξάρτητος ο Σφακιανός, όταν ο ίδιος λέει πως «ο λαός αποφασίζει» γι’ αυτά. Τουναντίον, για συγκεκριμένους, ο Παύλος Πολάκης παραμένει ένα χρήσιμο εργαλείο εντός κοινοβουλίου που ασκεί κριτική με σθένος την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γι’ αυτό και «τον αγαπώ» όπως είπε ο Στ. Κασσελάκης, είτε ξεφεύγει είτε όχι με τη συμπεριφορά του.

Υπάρχει και (θερμή) συνέχεια στον ΣΥΡΙΖΑ

Σε κάθε περίπτωση ο κυτταρικός ιστός του κόμματος παραμένει πάρα πολύ ευάλωτος και κάθε συνύπαρξη των δύο (ίσως και τριών) μπλοκ εντός Κουμουνδούρου θα ενέχει τον κίνδυνο πυροδότησης νέου κύκλου πολιτικής σύγκρουσης και εντυπώσεων.

Κι αν «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει περιθώρια για εκκαθαρίσεις» όπως διεμήνυσε ο Γιάννης Ραγκούσης, διότι χάνει εκλογικές δυνάμεις, τίποτα δεν μπορεί ν’ αποκλειστεί για το επόμενο διάστημα. Ίσως να προκύψουν εξελίξεις και πριν καν η Κεντρική Επιτροπή κληθεί στις 7 και 8 Σεπτεμβρίου να εγκρίνει ή ν’ απορρίψει τις προτάσεις για τις σαρωτικές καταστατικές αλλαγές που ο Στ. Κασσελάκης θέλει -όπως και να ‘χει- να περάσει προκειμένου να ενισχύσει την επιρροή του σε όλα τα παρακλάδια της βάσης.

Είναι μια χρονική περίοδος αυτή στην οποία κάθε στέλεχος θα βρεθεί, μέσα από το προσωπικό πρίσμα του, να υπερασπιστεί «ιδέες, αξίες και αρχές». Είναι κάτι που προέβλεψε προ ημερών ο Διονύσης Τεμπονέρας, μιλώντας για «μια πορεία μετάλλαξης» κι ένα κόμμα που «παράγει περισσότερη εσωστρέφεια απ’ όση μπορεί ν’ αντέξει». Αρχές της εβδομάδας θα συνέλθει εκ νέου η ΚΟΕΣ, οπότε…