«Η Κάμαλα Χάρις είναι η προσωποποίηση του αμερικανικού ονείρου, κόρη μεταναστών που γνωρίστηκαν στο Καλιφόρνια. Είναι επίσης η προσωποποίηση της σκληρότητας, καθώς αναρριχήθηκε από την πόλη μου, το Όκλαντ της Καλιφόρνια, για να γίνει η κορυφαία εισαγγελέας της πολιτείας.»
Στη δήλωση αυτή του Νμίτρι Μέλχορν, συμβούλου πολιτικής στρατηγικής στους Δημοκρατικούς στην υπηρεσία πολλών υποστηρικτών και δωρητών του κόμματος με μεγάλα χρηματοοικονομικά κεφάλαια που έγινε αφού ο 81χρονος Τζο Μπάιντεν αποσύρθηκε από την κούρσα για το προεδρικό αξίωμα των ΗΠΑ στηρίζοντας ως υποψήφια την αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του Καμάλα Χάρις, ενυπάρχει και το αφήγημα της πολιτικής καριέρας της εδώ και μία τετραετία αντιπροέδρου των ΗΠΑ.
«Θηλυκός Μπαράκ Ομπάμα» για τον βρετανικό Guardian, η Χάρις είναι η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, η πρώτη μαύρη και η πρώτη με ασιατική καταγωγή που υπηρετεί τον αμερικανικό λαό από αυτό το αξίωμα. Σήμερα η ίδια είναι πιο κοντά από ποτέ να πάρει το χρίσμα των Δημορατιών και να ηγηθεί στη μάχη για την προεδρία των ΗΠΑ.
Στη διάρκεια 200 χρόνων αμερικανικής δημοκρατίας οι Αμερικανοί ψηφοφόροι έχουν εκλέξει μόνο μία φορά έναν μαύρο πρόεδρο και ποτέ γυναίκα, οποιασδήποτε καταγωγής, ένα δεδομένο που θέτει υψηλή πρόκληση για την Χάρις.
«Είναι τιμή μου να έχω την υποστήριξη του Προέδρου και η πρόθεσή μου είναι να κερδίσω και να κατακτήσω αυτή την υποψηφιότητα», ανέφερε η ίδια στη δήλωσή της.
Η ιστορική υποστήριξη του Μπάιντεν προς μια μαύρη υποφήφια για το αξίωμα του προέδρου και η υπόσχεση της Χάρις να ενώσει τους Δημοκρατικούς προέκυψε μετά από πολλές ημέρες αναταραχής και αμφισβήτησης εντός του κόμματος των Δημοκρατικών προς την υποψηφιότητα του Τζο Μπάιντεν.
Η Κάμαλα Χάρις και το οικογενειακό της υπόβαθρο
Γεννημένη το 1964 στο Όκλαντ της Καλιφόρνια από ζευγάρι πολιτικών ακτιβιστών στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ με μητέρα Ινδή και πατέρα Τζαμαϊκανό, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ της Ουάσινγκτον και πήρε το πτυχίο της Νομικής από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο. Η μητέρα της Κάμαλα, Σιάμαλαν Γκοπάλα, διακρίθηκε στην έρευνα κατά του καρκίνου, ενώ ο πατέρας της, Ντόναλντ Χάρις, είχε καριέρα οικονομολόγου στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ.
Ο χωρισμός των γονιών της επηρέασε τη ζωή της, το ίδιο και της αδελφής της Μάια, επίσης δικηγόρου και συμβούλου στην προεκλογική εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον. Ο θάνατος της αγαπημένης μητέρας της από καρκίνο το 2009 είχε καταλυτική επίδραση στην Κάμαλα. Το ίδιο και η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ.
Στα φοιτητικά της χρόνια, η Χάρις υπήρξε προσηλωμένη φοιτήτρια ενώ στην εκλογή της στην πρώτη σημαντική θέση της καριέρα της, αυτής της εισαγγελέως του Σαν Φρανσίσκο, έπαιξε ρόλο η επιμονή της να στήνει μια σιδερώστρα ως αυτοσχέδιο γραφείο αποκτώντας έτσι άμεση επαφή με τους πολίτες.
Ο σύζυγός της εδώ και 10 χρόνια Νταγκ Έμχοφ, εβραίος και δικηγόρος στο επάγγελμα, είναι ο «δεύτερος Κύριος των ΗΠΑ» στο πλευρό της 49ης αντιπροέδρου. Είναι ακόμη ένας από τους ισχυρούς δωρητές και υποστηρικτές του Δημοκρατικού Κόμματος με ισχυρό δίκτυο και στη βιομηχανία του θεάματος. Οι δυο τους δεν έχουν παιδιά μαζί, ωστόσο εκείνος έχει τον Κόουλ και την Έλα από τον πρώτο του γάμο με την κινηματογραφική παραγωγό Κέρστιν Έμχοφ, που την αποκαλούν χαϊδευτικά «Momala». Μαζί διαφυλάττουν την οικογενειακή τους ζωή με πολλή προσοχή.
Κάμαλα Χάρις: Τα 5 βασικά στοιχεία της επαγγελματικής και πολιτικής πορείας
1.Tο πολιτικό της σθένος και η διαρκής εξελικτική της πορεία
Η Κάμαλα Χάρις ξεκίνησε να εργάζεται στο γραφείο του εισαγγελέα της κομητείας Αλαμέντα, πριν μεταπηδήσει στο γραφείο του εισαγγελέα του Σαν Φρανσίσκο. Έγινε εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο το 2003. Στη συνέχεια, εξελέγη γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνιας το 2010 και επανεξελέγη στην ίδια θέση τέσσερα χρόνια αργότερα.
Πέτυχε να εκλεγεί στη Γερουσία των ΗΠΑ το 2016. Η Χάρις διαδέχθηκε την απερχόμενη γερουσιαστή της Καλιφόρνια, Μπάρμπαρα Μπόξερ, και έγινε η δεύτερη μαύρη γυναίκα που υπηρέτησε ποτέ στη Γερουσία των ΗΠΑ. Ως γερουσιαστής αναδείχθηκε σε κορυφαία επικρίτρια του Τραμπ, ειδικά στο ζήτημα της μεταναστευτικής του πολιτικής.
Η επιθετική της ανακριτική στάση κατά τη διάρκεια ακροάσεων με αξιωματούχους και υποψήφιους της κυβέρνησης Τραμπ, συμπεριλαμβανομένου του υποψήφιου υπουργού Δικαιοσύνης Τζεφ Σέσιονς και του υποψήφιου δικαστή Μπρετ Κάβανο για το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ εν μέσω ισχυρισμών για ψευδορκία για τον πρώτο και για σεξουαλική επίθεση για τον δεύτερο, την κατέστησε ανερχόμενο αστέρι του Δημοκρατικού Κόμματος.
2.Η ιστορική διάσταση της προσωπικότητας της
Η Χάρις έχει συγκεντρώσει αρκετούς τίτλους πρωτιάς στην καριέρα της. Έγινε η πρώτη μαύρη εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο, η πρώτη μαύρη γυναίκα στο πόστο του γενικού εισαγγελέα της Καλιφόρνιας, κκαθώς και η πρώτη μαύρη γυναία γερουσιαστής της Καλιφόρνιας και φυσικά η πρώτη μαύρη γυναίκα αντιπρόεδρος. Μάλιστα, είναι η πρώτη γυναίκα, κόρη μεταναστών, που πέρασε ποτέ το κατώφλι του Λευκού Οίκου ως αντιπρόεδρος.
Η ίδια αρχικά επιχείρησε να είναι υποψήφια πρόεδρος για τον Λευκό Οίκο στις εκλογές του 2020, αλλά γρήγορα ξεθώριασε κατά την προεκλογική περίοδο μετά από ανεπαρκείς εμφανίσεις σε ντιμπέιτ.
Ο ιστορικός χαρακτήρα της υποψηφιότητάς της εκφράστηκε με την έναρξη της εκστρατείας την ημέρα των γενεθλίων του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ. Σημείο εκκίνησης ήταν το Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, το ιστορικό «Μαύρο Κολέγιο» από το οποίο αποφοίτησε το 1986.
3.Η συνολική αποτίμηση της θητείας ως αντιπροέδρου των ΗΠΑ την καθιστά αμφιλεγόμενη
Η Χάρις έχει υποστηρίξει σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές που χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση Μπάιντεν, συμπεριλαμβανομένης της νομοθεσίας για τις υποδομές, τη μετανάστευση, τον έλεγχο της οπλοκατοχής και τις προσπάθειες για την προστασία των δικαιωμάτων στην άμβλωση. Τα δύο πρώτα χρόνια όμως της θητεία της δεν κρίθηκαν ευνοϊκά κι εκείνη πέρασε στο παρασκήνιο, συχνά εκτός δημοσιότητας.
Πολιτικές επιλογές της έχουν δυσαρεστήσει ένα μέρος της προοδευτικής πτέρυγας των Δημοκρατικών πριν από τις εκλογές του 2020 που ανέδειξε τον Τζο Μπάιντεν στην προεδρία των ΗΠΑ. Το 2019 κατά τη διάρκεια της κούρσας για το χρίσμα των Δημοκρατικών η Χάρις είχε καταφερθεί σε ντιμπέιτ εναντίον του Μπάιντεν, κατηγορώντας τον για ρατσισμό σε σχέση με την αντίθεσή του τη δεκαετία του 1970, στην επιβεβλημένη από το δικαστήριο μεταφορά μαθητών με λεωφορεία για την κατάργηση του κοινωνικού διαχωρισμού στα σχολεία. Η αποστροφή της Χάρις, η οποία ήταν στενή φίλη με τον γιο του Μπάιντεν, Μπο, πριν από τον θάνατό του το 2015, αποτέλεσε δυσάρεστη έκπληξη για τον Μπάιντεν και εξόργισε ορισμένους συμμάχους του.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πρόσφατης αντιπροεδρίας της, η Χάρις έδειχνε να πασχίζει να προσδιορίσει τον εαυτό της, ενώ παράλληλα χειριζόταν ένα χαρτοφυλάκιο θεμάτων που περιελάμβανε δύσκολα θέματα, όπως τα δικαιώματα ψήφου και η αναχαίτιση του κύματος των μεταναστών που προέρχονται από την Κεντρική Αμερική.
Όσον αφορά το πρώτο θέμα, μια προσπάθεια ενίσχυσης του νόμου περί δικαιωμάτων ψήφου απέτυχε στο Κογκρέσο. Όσον αφορά το μεταναστευτικό, η Χάρις επικρίθηκε εκ δεξιών επειδή δεν αφιέρωσε αρκετό χρόνο στα σύνορα των ΗΠΑ, αλλά επικρίθηκε και από την αριστερά, επειδή απευθυνόμενη στους μετανάστες σε μια ομιλία της, τους είπε: «Μην έρχεστε».
Σημαντική θεωρείται η πανεθνική εκστρατεία της για τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών, η οποία εστιάζει στα προβλήματα που προκάλεσαν στις πολιτείες των ΗΠΑ οι απαγορεύσεις των αμβλώσεων. Το στοίχημα είναι τώρα αν θα καταφέρει να αποκαταστήσει την ιστορική απόφαση Roe v Wade αφού το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε το συνταγματικό δικαίωμα στην άμβλωση το 2022.
4. Η δημοτικότητά της δεν είναι υψηλή
Αν και έχει περιγράψει τον εαυτό της ως «προοδευτική εισαγγελέα», οι επικριτές της την έχουν κατηγορήσει ότι ακολουθεί μια μεικτή προσέγγιση στις πολιτικές της. Πιθανόν αυτό να της κοστίζει και σε δημοφιλία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η προώθηση από την πλευρά της, όταν ήταν εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο, αμφιλεγόμενων κανόνων περί απουσιών των μαθητών στα σχολεία, η οποία έφερε αντιμετώπους τους γονείς με πλημμελήματα.
Αλλά και ως γενική εισαγγελέας της πολιτείας, η Χάρις υποστήριξε σε μια υπόθεση τη χρήση της θανατικής ποινής στην Καλιφόρνια, παρά το γεγονός ότι ήταν προσωπικά εναντίον της.
5. Η ικανότητα της να νικήσει τον Τραμπ στις προεδρικές εκλογές είναι ένα πολιτικό αίνιγμα
Οι δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν μετά την καταστροφική εμφάνιση του Τζο Μπάιντεν στο ντιμπέιτ απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ, δεν έδειξαν ότι η Κάμαλα Χάρις έχει ισχυρότερες πιθανότητες σε σχέση με τον Μπάιντεν να νικήσει τον Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές 2024. Οι υποστηρικτές της υποστηρίζουν ότι η δημοσκοπική εικόνα της θα βελτιωθεί τώρα που ο Μπάιντεν είναι εκτός της κούρσας.
Στα θετικά της εικόνας της 59χρονης σημερινής αντιπροέδρου των ΗΠΑ συγκαταλέγονται τόσο η ηλικία της που την καθιστά δύο δεκαετίες νεότερη από τον Ντόναλντ Τραμπ, όσο και ο δυναμισμός της στην προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών στην άμβλωση, γεγονός που μπορεί να έχει επιρροή στην προοδευτική βάση των Δημοκρατικών.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που προσβλέπουν στο πρόσωπό της για την εδραίωση της υποστήριξης των μαύρων ψηφορόρων και την πολιτική δίωξη του Τραμπ λόγω της αντιπαραθετικής της δεινότητας.
Σημειώνεται ότι στις εβδομάδες μετά την εμφάνιση του Μπάιντεν στο ντιμπέιτ του Ιουνίου, η Χάρις έχει βρει έναν ρυθμό, αποτελώντας το βασικό πρόσωπο της προεκλογικής εκστρατείας των Δημοκρατικών σε θέματα πολιτικών δικαιωμάτων, αναπαραγωγικότητας και υγείας, ενάντια στον Τραμπ και την απειλή που αυτός συνιστά – όπως το θέτει η καμπάνια – στη Δημοκρατία.
Οι σύμμαχοι της Χάρις υποστηρίζουν ότι μεγάλο μέρος της κριτικής κατά της αντιπροεδρίας της είναι αποτέλεσμα του εδραιωμένου ρατσισμού και σεξισμού κατά της πρώτης έγχρωμης γυναίκας της χώρας σε μια τέτοια θέση.
Ιστορικό ρίσκο
Είναι ιστορικό το ρίσκο που θα αναλάβουν οι Δημοκρατικοί, όπως κορυφαίοι αναλυτές εξηγούν, σε περίπτωση που προκρίνουν την υποψηφιότητα της Κάμαλα Χάρις για την αμερικανική προεδρία, καθώς ως μαύρη γυναίκα θα πρέπει να υπκερεράσει ξεπερασμένα στερεότυπα αλλά και τα δικά της στραβοπατήματα στην πολιτική προκειμένου να νικήσει τον Ντόναλντ Τραμπ.
Η πολιτική Ιστορία όμως γράφεται διαρκώς και είναι σε εξέλιξη. Σύντομα θα γνωρίζουμε αν η Χάρις θα είναι αυτή που θα επιχειρήσει να μπει στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου πετυχαίνοντας εκεί που η Χίλαρι Κλίντον απέτυχε πριν από αυτήν. Και γράφοντας φυσικά Ιστορία ως Πρώτη Γυναίκα Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.