Τα όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο στον ΣΥΡΙΖΑ, από όσο θυμάμαι, δεν έχουν ξαναγίνει. Δεν θυμάμαι περίπτωση προέδρου ενός κόμματος που να αποδομεί με τέτοιο τρόπο την λειτουργία κόμματος του και την εικόνα του προκατόχου του. Γιατί αυτό κάνει ο Στέφανος Κασσελάκης. Παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα ως μια προβληματική κατάσταση γεμάτη σκιές και μπαούλα με διάφορους σκελετούς.
Δεν ξέρω τι επιφοίτηση είναι αυτή που ξαφνικά ήλθε στο μυαλό του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ανήμερα του Αγίου Πνεύματος και αποφάσισε να βάλει φωτιά στο τόπι επιτιθέμενος ευθέως κατά του Αλέξη Τσίπρα. Θεωρεί ότι ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τον υπονομεύει; Ότι ο κ. Τσίπρας θέλει να τον καπελώσει οδηγώντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε συμμετοχή σε ένα ευρύτερο κεντροαριστερό σχήμα το οποίο είναι επικεφαλής ο ίδιος; Ο ίδιος, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, όπου σταθεί και όπου βρεθεί; Δηλώνει ότι «με τον Τσίπρα τελειώσαμε» και «δεν υπάρχει περιθώριο συμπόρευσης».
Αυτό που μου κάνει εντύπωση στην όλη ιστορία, είναι τα αυτιά που δεν ιδρώνουν. Αυτό αφορά τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν γίνεται να σου προσάπτουν ότι ενώ ήξερες ότι τα οικονομικά του κόμματος δεν είναι καλά αλλά παρόλα αυτά αποφάσισες να το φεσώσεις και άλλο και να μην απαντάς. Δεν γίνεται να σου προσάπτουν ότι δεχόσουν να μπαίνει στο ταμείο του κόμματος «μαύρο χρήμα» από το οποίο, εκτός των άλλων, σιτίζονταν ένας στρατός τρολ και εσύ να σιωπάς. Η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί είναι ότι ο κ. Κασσελάκης δεν λέει πράγματα που βγήκαν από το μυαλό του. Αλλά ότι όλα αυτά που υποστήριξε, πριν την μερική του αναδίπλωση, έχουν σχέση με μια αμαρτωλή πραγματικότητα.
Και εντάξει, το αυτί του κ. Τσίπρα δεν ιδρώνει, ίσως να μην έχει να πει και κάτι επί της ουσίας. Από το να αρχίσει τα μισόλογα και το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα είναι προτιμότερη η σιωπή. Αλλά σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχουν μόνο τα αυτιά του κ. Τσίπρα. Υπάρχουν και πιο αρμόδια αυτιά που, δεν μπορεί, θα άκουσαν ή θα διάβασαν τις δηλώσεις Κασσελάκη. Λογικά θα έπρεπε να αναρωτηθούν. Τι είναι αυτές οι αναφορές σε μαύρο χρήμα; Για τι ποσά μιλάμε; Ποιοι έδιναν το «μαύρο χρήμα» και για πιο λόγο; Για να σωθούν τα πεθαμένα τους; Μήπως για όλη αυτή την ιστορία θα πρέπει να δοθούν περαιτέρω διευκρινίσεις αλλά όχι στα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν γνωρίζω τι θα συμβεί κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ, την Τρίτη, στην πολιτική γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι στην Κουμουνδούρου έχουν γίνει μια ωραία ατμόσφαιρα, η οποία δύσκολα θα εκτονωθεί αναίμακτα. Η παλιά φρουρά του κόμματος νοιώθει ασφυκτικά στον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη και πολύ θα ήθελε να τον ξεφορτωθεί. Όμως ο πρόεδρος και με τα μεταμεσονύχτια ξεσπάσματα του, όπως αυτό ανήμερα του Αγ. Πνεύματος, έστειλε στους εσωκομματικούς του αντιπάλους ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Ότι δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Να βάλει στη φόρα όσα άπλυτα υπάρχουν στην Κουμουνδούρου.
Ο αστικός μύθος θέλει τον κ. Τσίπρα να παίζει μπάλα με τον Κασελλάκη, στηρίζοντας την υποψηφιότητά του, για να εμποδίσει μια εκλογή της κυρίας Αχτσιόγλου με μεγάλο ποσοστό. Έκανε, για μια ακόμα φορά, λάθος υπολογισμούς. Η μπάλα χάθηκε. Και αυτή τη στιγμή ο κ. Κασσελάκης είναι, αναμφίβολα, το μεγαλύτερο εμπόδιο στην, μη επιτυχημένη μέχρι στιγμής, προσπάθεια του κ. Τσίπρα να επανέλθει σε ρόλο πρωταγωνιστή στο πολιτικό σκηνικό. Θα πρέπει να περάσει πάνω από το πτώμα του. Οπότε, καλά ξεμπερδέματα.
