Όσο απομακρυνόμαστε από τις πρόσφατες εκλογές, τις πρώτες, λογικές αναταράξεις που αυτές προκάλεσαν, τις βιαστικές αναλύσεις και τις έως και σπασμωδικές αντιδράσεις, οι καλοκαιρινοί ρυθμοί επιβάλλονται παντού και φανερώνουν την πραγματικότητα.
Και είναι αυτή η πραγματικότητα, που σε πολιτικούς όρους έχει μετονομαστεί σε καθημερινότητα, η οποία διαμορφώνει εντυπώσεις και διαθέσεις και σε μεγάλο βαθμό, επηρεάζει ή και καθορίζει τις αποφάσεις των πολιτών.
Η καθημερινότητα αναγνωρίστηκε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ως κρίσιμη παράμετρος για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης και καθημερινώς ακούγονται εξαγγελίες και ανακοινώσεις για την έμφαση που πρέπει να δοθεί στην αντιμετώπισή της.
Οι εξαγγελίες όμως δεν επαρκούν και όσο ακούγονται δίχως ορατά αποτελέσματα, έχουν τελικά το αντίθετο αποτέλεσμα.
Η ελληνική καθημερινότητα του κατακαλόκαιρου και της τουριστικής υπερφόρτωσης προσφέρει μία εικόνα που δεν δικαιολογεί και μεγάλη αισιοδοξία.
Παρά τις εξαγγελίες, οι συγκοινωνίες είναι σχεδόν διαλυμένες, τα λεωφορεία κυκλοφορούν σε περίπου τυχαία συχνότητα, τα δρομολόγια του μετρό έχουν αραιώσει ανεξήγητα και στις αποβάθρες στοιβάζονται εκατοντάδες πολίτες και τουρίστες, τα πούλμαν σταθμεύουν κατά βούληση σε όποιο σημείο της πόλης επιθυμούν, τα αεροδρόμια είναι στα όριά τους, τα πλοία έχουν επιστρέψει στις κακές συνήθειες της δεκαετίας του ’80 και του ’90 και η αναβάθμιση της ακτοπλοΐας των τελευταίων ετών μάλλον αναστρέφεται, παρόλο που το κόστος των υπηρεσιών της είναι τόσο υψηλό που εμποδίζει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού από το να κάνει έστω και ολιγοήμερες διακοπές.
Αυτή είναι μόνο μερικά στοιχεία της ελληνικής καθημερινότητας, δίχως να εξετάσει κανείς το τι γίνεται στην Υγεία, ή σε άλλα κρίσιμα πεδία τα οποία και η ίδια η κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει ως προβληματικά. Το αν αντιμετωπίζεται επαρκώς ή όχι κρίνεται καθημερινώς από τους πολίτες. Οι εξαγγελίες απλώς διαψεύδονται, επαληθεύονται ή αγνοούνται.
