Είναι τυλιγμένη με την ελληνική σημαία και κλαίει. Ανεβαίνει για πρώτη φορά στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. 16 Αυγούστου 2022, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του Μονάχου. Ο εκφωνητής δυσκολεύεται με το επίθετό της. Είναι η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη και είναι η πρώτη Ελληνίδα που κατακτά χρυσό μετάλλιο στο αγώνισμα του βάδην σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Είναι η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη και τέσσερις ημέρες αργότερα θα δώσει ραντεβού στο ίδιο σημείο του βάθρου για να παραλάβει το χρυσό μετάλλιο στα 20.000 μέτρα βάδην, γράφοντας ιστορία ως η πρώτη αθλήτρια που συμμετείχε σε δύο αγωνίσματα τέτοιων αποστάσεων, στην ίδια διοργάνωση, κάνοντας double.
«Και ναι στα 38 ζω το όνειρο μου. Γιατί για τα όνειρα ποτέ δεν είναι αργά», θα γράψει η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη στο Instagram.
Η ίδια αθλήτρια που λίγο έλειψε να χάσει την ολυμπιακή υποτροφία επιστρέφοντας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο (στους οποίους βγήκε όγδοη) λόγω της ηλικίας της, αναδεικνύοντας με τη δημόσια τοποθέτησή της το ζήτημα του ηλικιακού ρατσισμού που βιώνουν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αθλητές.
«Η απόφαση της Ε.Ο.Ε. να με ορίσει μαζί με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο σημαιοφόρο της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, με γεμίζει συγκίνηση και υπερηφάνεια. Για κάθε αθλήτρια και για κάθε αθλητή, το να κρατάει τη σημαία της χώρας του στην τελετή έναρξης της μεγαλύτερης αθλητικής διοργάνωσης στην ιστορία του κόσμου, είναι η ύψιστη τιμή.
Τέτοιες στιγμές τα όνειρα, οι προσδοκίες, οι κόποι και οι αγώνες μιας ζωής ολόκληρης αφιερωμένης στον Αθλητισμό περνούν αστραπιαία από το μυαλό, αλλά αμέσως οι ανάγκες της προετοιμασίας σε προσγειώνουν στις απαιτήσεις των ημερών που έρχονται.
Στο Παρίσι, όλα τα παιδιά της ελληνικής Ολυμπιακής αποστολής, θα κάνουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε, ώστε για ακόμα μία φορά να σηκώσουμε ψηλά τα ελληνικά χρώματα», γράφει.
Μια άξια αθλήτρια που θα μπει στο στάδιο πρώτη κρατώντας την ελληνική σημαία στην Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Μια άξια αθλήτρια που βρέθηκε στη δίνη ενός μισογύνικου κυκλώνα με κεντρική πρωταγωνίστρια -εν αγνοία της- τη Μαρία Σάκκαρη.
Τα κοινωνικά δίκτυα γέμισαν με σχόλια που αγνοούσαν επιδεικτικά τις επιδόσεις και τις διακρίσεις της Μαρίας Σάκκαρη και στέκονταν στη σχέση της με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ως το απόλυτο δείγμα ετεροκαθορισμού.
Την ίδια στιγμή, η απόφαση της Ολομέλειας της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής ξεκαθάρισε το τοπίο και έδωσε ένα ακόμα πάτημα στον (άκρως προβλέψιμο) διχαστικό λόγο που θέλει τις «γυναικείες κόντρες» να ξεπουλάνε σαν ζεστό ψωμί.
Ξαφνικά, βρέθηκαν η μία εναντίον της άλλης σε μια μάχη ανύπαρκτη. «Η Ντρισμπιώτη το χρωστάει στο Twitter για τον χαμό για τη Σάκκαρη», έγραφε ένα tweet. «Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη κέρδισε τη Μαρία Σακκαρη με 16 ψήφους έναντι 8», ένα άλλο. «Είναι πιο απαιτητικό το τένις από τα 30 χιλ. βάδην;», ένα ακόμα.
Βέβαια, είχε προηγηθεί η ανακοίνωση της Ολυμπιακής Επιτροπής που έκανε λόγο για ομόφωνη απόφαση στο αντρικό κομμάτι και την ανάγκη ψηφοφορίας στο γυναικείο.
Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί «εγινε μεγάλη συζήτηση εάν πρέπει να είναι ένας ή δύο και τελικά ακολουθήθηκε η προσταγή της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής για δύο Σημαιοφόρους ακολουθώντας το πνεύμα των καιρών και τηρώντας την προσπάθεια για ισότητα των φύλων».
Στο πνεύμα των καιρών, λοιπόν, τα σχόλια (από άντρες και γυναίκες) έβαλαν ένα ακόμα λιθαράκι στον περιλάλητο «γυναικείο ανταγωνισμό». Δείγματα εσωτερικευμένου μισογυνισμού που μας υπενθυμίζουν την ύπαρξη μιας παγιωμένης κοινωνικής κατάστασης που αποτελεί συστημικό πρόβλημα.
Έγραφε ο Κορνήλιος Καστοριάδης ότι οι λέξεις είναι ένα δυναμικό εργαλείο περιγραφής των σκέψεων, των συναισθημάτων, των αντιλήψεων μας και ότι πολύ συχνά ο λόγος μπορεί να αποκτήσει τέτοια εξουσία που να δύναται να κατασκευάσει το ίδιο το θέμα.
Υπάρχουν δεκάδες τρόποι να εκφράσει κανείς την αντίθεσή του αλλά και τη στήριξή του. Οι χυδαιότητες και η διχαστική ρητορική είναι μια λύση απλοϊκή και συνάμα επικίνδυνη.
