Η πολυπλοκότητα του NBA δεν τους χωράει όλους. Ο Σάσα Βεζένκοφ, ως ενεργεία MVP της Euroleague, τόλμησε να ρισκάρει κι αυτό που έμαθε εν πολλοίς ήταν «να παλεύω για τη ζωή μου».
Τώρα θα την απολαύσει κιόλας. Διότι η επικείμενη ενσωμάτωσή του σ’ ένα πολύ οικείο περιβάλλον, όπως αυτό του Ολυμπιακού, αρκεί φυσικά να προηγηθεί η αποδέσμευση από τους Ράπτορς, θα του προσφέρει τα εχέγγυα ν’ αποκαταστήσει τη σχέση με τον μπασκετικό εαυτό του. Δεν χρειάζεται να πειραματιστεί ή ν’ αμφιβάλλει παραπάνω.
Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος από τους δεκάδες αστέρες του ευρωπαϊκού μπάσκετ που πήγαν, είδαν και απήλθαν από τις ΗΠΑ. Τα παραδείγματα όσων η ανθεκτικότητα δοκιμάστηκε είναι κάμποσα στο πέρασμα των δεκαετιών. Οι λόγοι ποίκιλαν κάθε φορά, η έκβαση κοινή.
Φερνάντο Μαρτίν
Πολύ απαιτητικές εποχές για να επιβιώσει ένας Ευρωπαίος, συνηθισμένος αλλιώς, στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Τότε που οι ψηλοί δεν λογάριαζαν από σωματικές επαφές ή κι εκτός ορίων χτυπήματα, ο πρωτοπόρος Ισπανός φόργουορντ/σέντερ αγωνίστηκε μόνο σε 24 παιχνίδια της σεζόν 1986-87 με τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς και τού ήταν αδύνατο ν’ απλώσει στο παρκέ την πλαστικότητα κινήσεων που τον χαρακτήριζε.
Δεν ήταν ούτε 28 ετών όταν το νήμα της ζωής του Φερνάντο Μαρτίν κόπηκε σε αυτοκινητόδρομο της Μαδρίτης, κι αφού πρώτα είχε επιστρέψει στη «βασίλισσα» Ρεάλ. Η απώλειά του είχε βυθίσει στο πένθος όλο το ευρωπαϊκό, όχι μόνο το ισπανικό, μπάσκετ.
Σάσα Βολκόφ
Η περεστρόικα του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στην ΕΣΣΔ άνοιξε τις πόρτες του NBA για τους Σοβιετικούς κάθε ρίζας κι ο γεροδεμένος Ουκρανός πάουερ φόργουορντ ήταν από τους ευνοημένους. Επιλογή των Ατλάντα Χοκς στο draft του ’86, βρέθηκε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού με χρονική καθυστέρηση τριών ετών (1989).
Σ’ ένα σύνολο που ο Ντόμινικ Ουίλκινς ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης και στη φροντ λάιν δέσποζαν οι μορφές του Μόουζες Μαλόουν και του Κέβιν Γουίλις, ο ρόλος του πρωτοεμφανιζόμενου Βολκόφ ήταν εξ αρχής αρκετά περιορισμένος.
Ένας ύπουλος τραυματισμός που υπέστη την επόμενη τον έφερε ακόμη πιο πίσω, με αποτέλεσμα να παραμείνει για άλλον ένα χρόνο ως αναπληρωματικός και το καλοκαίρι του 1992 να επιστρέψει άρον άρον στην Ευρώπη (Ιταλία). Στον Παναθηναϊκό υπέγραψε το καλοκαίρι του 1993, προτού φορέσει και τα ερυθρόλευκα του Ολυμπιακού.
Αντουάν Ριγκοντό
Τον Γενάρη του 2003 οι Ντάλας Μάβερικς επένδυαν ένα συμβόλαιο τριών ετών στον δίμετρο κουμανταδόρο της σπουδαίας Βίρτους Μπολόνια κι αργυρό ολυμπιονίκη του Σίδνεϊ. Μόνο που τα πλούσια μπασκετικά προσόντα του πολυσύνθετου Γάλλου πόιντ γκαρντ δεν ταίριαξαν στο ελάχιστο με τα «θέλω» του Ντον Νέλσον με συνέπεια να βρίσκεται διαρκώς εκτός ροτέισον. Τα περισσότερα λεπτά του Αντουάν Ριγκοντό στο παρκέ ήταν λιγότερα των 14ων και το ρεκόρ πόντων του στο NBA είναι οι 6.
Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου εστάλη στο Όκλαντ ως μέρος της συμφωνίας για ανταλλαγή εννέα παικτών με τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς κι αποδεσμεύτηκε πάραυτα. Παίρνοντας το αεροπλάνο της επιστροφής, εντάχθηκε στην ισπανική Βαλένθια, στην οποία κι έκλεισε τον κύκλο του ως παίκτης παίζοντας μπάσκετ για άλλες δύο σεζόν.
Σαρούνας Γιασικεβίτσιους
Με πρότυπα τον Μάτζικ Τζόνσον, τον Ντράζεν Πέτροβιτς και τον Άρβιντας Σαμπόνις για διαφορετικούς λόγους ο Λιθουανός πλέι μέικερ είχε πάντα κατά νου το NBA. Οι σπουδές του στο κολέγιο Μέριλαντ πίστευε πως θα τού επιτρέψουν να πείσει ότι αξίζει ν’ ασχοληθεί κάποια ομάδα μαζί του.
Απογοητεύτηκε όταν το ’98 έμεινε εκτός draft, διότι είχε τη φήμη του παιδιού που δεν δουλεύει πολύ, αλλά δεν ξέχασε. Ούτε έχασε τον δρόμο του. Βήμα βήμα (Λιέτουβος, Ολίμπια, Μπαρτσελόνα) ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έφτασε στο ζενίθ της καριέρας του ως ηγέτης τόσο της Μακάμπι Τελ Αβίβ όσο και της εθνικής Λιθουανίας, εξασφαλίζοντας παράλληλα ένα εισιτήριο για τη νέα Γη.
Θυμήθηκε τότε πως «ουδείς ήθελε να με υπογράψει, γιατί ήμουν ένα αργό και παχύ αγόρι». Μέσα του είχε πάρει μια μορφή εκδίκησης, ωθώντας τους Αμερικανούς να παραδεχθούν πως είχαν υποπέσει σε ολέθριο σφάλμα.
Όχι βέβαια πως άλλαξαν πολλά στα δυο χρόνια που έμεινε στην κορυφαία λίγκα του όσμου. Ούτε στους Ιντιάνα Πέισερς ούτε στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς κέρδισε τους προπονητές του και μόνο γυρνώντας στην Ευρώπη για να ενταχθεί στον Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς αποκατέστησε το όνομά του.
Άρβιντας Ματσιγιάουσκας
Ως ένας από τους πιο δεινούς σουτέρ και σκόρερ των ευρωπαϊκών παρκέ πήγε στην Οκλαχόμα Σίτι ο Λιθουανός περιφερειακός της Μπασκόνια. Το προσωπικό ρεκόρ του, άλλωστε, ήταν οι 40 πόντοι απέναντι στη Βιλερμπάν.
Η συμφωνία με τον αμερικανικό οργανισμό προέβλεπε συνεργασία για μια γεμάτη τριετία, καθώς οι τότε Χόρνετς σκόπευαν να τον εκμεταλλευτούν στο έπακρο. Τούτο βέβαια δεν αποτυπώθηκε στο παρκέ, δεδομένου πως για τον κόουτς Μπάιρον Σκοτ ήταν σταθερά ο τελευταίος τροχός της άμαξας. Παρών μόνο σε 19 παιχνίδια ο Ματσιγιάουσκας, οριακά ξεπέρασε τα 7 λεπτά η κατά μέσο όρο παραμονή του στο παρκέ και σημείωσε συνολικά 44 πόντους.
Γρήγορα κατάλαβε ότι μέλλον στις ΗΠΑ δεν έχει, συμφώνησε να φύγει, κι ο Ολυμπιακός τού έδωσε τη διέξοδο που αναζητούσε. Απλώς η μοίρα τού έπαιξε άσχημο παιχνίδι κι ο τραυματισμός στον Αχίλλειο τένοντα πριν από την έναρξη της χρονιάς τού έκοψε επί της ουσίας την καριέρα.
Ούτε που θέλει να θυμάται τι συνέβη εκείνους τους μήνες στις ΗΠΑ. «Τα πάντα ήταν λάθος. Κακός προπονητής, κακή ομάδα. Το NBA δεν είναι μια διασκεδαστική εμπειρία, δεν υπάρχει δέσμευση μεταξύ των συμπαικτών», είχε πει για όσα βίωσε.
Βασίλης Σπανούλης
Υποτίθεται πως μετά τα όσα είχε καταφέρει στο Παγκόσμιο του 2006 απέναντι στους Αμερικανούς, ο Έλληνας γκαρντ θα είχε μια προνομιούχο θέση στο ρόστερ των Χιούστον Ρόκετς. Η ελκυστική πρόταση που του κατατέθηκε τότε, τα 6 εκατομμύρια δολάρια για 3 χρόνια, αντανακλούσε την πίστη του οργανισμού στο πρόσωπό του.
Ο ίδιος ένιωθε «100% έτοιμος» γι’ αυτό το μεγάλο άλμα, διαισθανόμενος ότι «το Χιούστον είναι το κατάλληλο μέρος» για να εκτοξευτεί μπασκετικά. Είχε πεισθεί πως θα έρχεται πίσω από τον Τρέισι ΜακΓκρέιντι. Δυστυχώς για τον ίδιο, το παιδικό όνειρό του, όταν φορούσε τη φανέλα των Ρόκετς – δώρο του μπαμπά του, να παίξει και να διακριθεί στο NBA μετατράπηκε σε εφιάλτη. Ξύπνησε και ήταν κάθιδρος.
Ο Τζεφ Βαν Γκάντι δεν έκρινε ποτέ πως ο Βασίλης Σπανούλης ταιριάζει στο σύστημά του και τον είχε επί μόνιμης βάσης εκτός πλάνων. Τού έδωσε χρόνο μόνο σε 31 παιχνίδια της κανονικής περιόδου και δεν του έδειξε ποτέ την εμπιστοσύνη που του αναλογούσε. Δεν τον είχε προειδοποιήσει ποτέ για το τι ακριβώς θα συναντήσει. Ο μικρός (24ων τότε) υπέφερε ψυχολογικά από τη διαχείριση και από τον χειμώνα κιόλας προσπαθούσε να απεγκλωβιστεί από μια κατάσταση που τον απομυζούσε.
Η προσαρμογή σε μια «νεκρή» πόλη με μπόλικη υγρασία ήταν επίπονη. Θα συμβιβαζόταν, αν η δουλειά τού χάριζε ισορροπία. Το πλάνο του τιμ τον προόριζε για τον παίκτη που θα βγαίνει από τα σκριν και θα σουτάρει. Δεν ήταν ποτέ τέτοιος, δεν έγινε. Ούτε ήταν «μια μηχανή παραγωγής λαθών που δεν κάνει ό,τι ζητάω», όπως τον περιέγραφε ο Βαν Γκάντι υποτιμώντας τον.
Γι’ αυτό κι έψαξε γρήγορα πώς και πού θα γυρίσει. «Είναι κάτι πολύ προσωπικό. Ο λόγος που θέλω να φύγω είναι ότι είμαι πολύ στενά συνδεδεμένος με την οικογένειά μου και προτιμώ να παίζω στην Ελλάδα για να είμαι κοντά τους, παρά στο ΝΒΑ», έλεγε ακόμη κι ας μπήκε ο Γκρεγκ Πόποβιτς στη διαδικασία να τον πάρει στους Σπερς. Από το Σαν Αντόνιο μπήκε άμεσα στη λίστα των waivers κι από ‘κει γύρισε στον Παναθηναϊκό. Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος τα είχε όλα έτοιμα.
Χουάν Κάρλος Ναβάρο
Ο Ισπανός σούτινγκ γκαρντ αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια της κανονικής περιόδου (2007-08) κι είχε 10.9 πόντους με τους Μέμφις Γκρίζλις. Εξ ου και ψηφίστηκε μέλος της δεύτερος καλύτερης πεντάδας με τους πρωτοεμφανιζόμενους.
Δεν ένιωθε όμως ο εαυτός του ο «La Bomba» και στο τέλος της χρονιάς είπε με χαρά «hasta la vista». Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο είχε διαισθανθεί από νωρίτερα πως το NBA δεν είναι ο παράδεισός του, έχοντας το 2002 απορρίψει την πρόταση των Ουάσινγκτον Ουίζαρντς, αλλά στο τέλος πείσθηκε να δοκιμάσει την εμπειρία και να τεστάρει τις δυνάμεις του. Τα λεφτά ήταν πολύ καλά και θα έβρισκε στην ομάδα τον Διόσκουρο Πάου Γκασόλ. Δύο τα ισχυρά κίνητρα.
Η νοσταλγία γρήγορα τον πλημμύρισε. Πόσο μάλλον όταν τον Φλεβάρη ο Γκασόλ έφυγε για το Λος Άντζελες και τους Λέικερς. Στο τέλος της ρούκι χρονιά του, μίλησε για την Μπαρτσελόνα, μάζεψε τα πράγματά του και επανεντάχθηκε στο ρόστερ της. Την είχε ανάγκη αυτήν την επιλογή για να αισθανθεί ανακούφιση.
Όπως έχει εξηγήσει «μια σειρά από καταστάσεις δεν με έκαναν να νιώσω οικεία. Η ομάδα ήταν κακή, η γλώσσα εμπόδιο και τα κορίτσια μου δεν ήταν άνετα. Αν ήμουν σε μια άλλη ομάδα, πιο ανταγωνιστική, όλα μπορεί να ήταν διαφορετικά». Δεν ήταν.
Ρούντι Φερνάντεθ
Επιλογή των Φίνιξ Σανς στο draft του 2007, ο Ισπανός περιφερειακός έγινε μέλος των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, που απέκτησαν τα δικαιώματά του έναντι μετρητών, ένα χρόνο αργότερα. Στα 23 του ακόμη ο Ρούντι Φερνάντεθ ήταν πολύ ανυπόμονος για τη ζωή και το μπάσκετ, με αποτέλεσμα τα όσα έζησε στο NBA να μην τον ικανοποιούν στο έπακρο.
Ναι μεν το στιλ του κούμπωνε σε μεγάλο βαθμό με όσα οι Αμερικανοί πρέσβευαν, την ίδια ώρα όμως ο μικρός από τη Μαγιόρκα δεν απέκτησε ποτέ τον ρόλο που επιθυμούσε. Είχε μια καλή πρώτη σεζόν, με 159 εύστοχα τρίποντα, και ήταν μέλος της δεύτερης πεντάδας πρωτοεμφανιζόμενων, αλλά ως εκεί. Ερχόμενος διαρκώς από τον πάγκο, περισσότερο τον χρησιμοποιούσαν για την ενέργειά του παρά για να αναλάβει τις αυξημένες αρμοδιότητες που ο ίδιος επιθυμούσε να έχει.
Η ιδιοσυγκρασία του δεν τον βοήθησε να προσαρμοστεί, ο εκρηκτικός χαρακτήρας που κουβαλούσε τού έβαζε εμπόδια. Πίεσε από νωρίς για ανταλλαγή και προκάλεσε αναταραχή στον οργανισμό, προτού καταλήξει να παίξει για λίγο στους Νάγκετς. Περισσότερο ήταν η λύση που έψαχνε για να δρομολογήσει τις εξελίξεις επαναπατρισμού.
Η Ρεάλ Μαδρίτης τού είχε έτοιμη μια λευκή επιταγή κι ο ίδιος υπέγραψε μαζί της συμβόλαιο ζωής, το οποίο διήρκησε για μια ντουζίνα χρόνια. Ως εφέτος που, ώριμος πια, υποκλίθηκε κι έριξε την αυλαία της πλούσιας καριέρας του.
Νάντο ντε Κολό
Όταν ο Γκρεγκ Πόποβιτς καλεί έναν παίκτη, το «όχι» δεν αποτελεί επιλογή. Ο Γάλλος είχε κλείσει τον κύκλο του στη Βαλένθια και οι Σαν Αντόνιο Σπερς τού χάριζαν μια νέα προοπτική στην καριέρα του. Θα έπαιζε μπάσκετ με τον Πάρκερ, τον Λέοναρντ, τον Τζινόμπιλι, τον Ντάνκαν, τον Ντιό και θα διεκδικούσε τον τίτλο στο NBA.
Άλλο επίπεδο βέβαια απ’ αυτό που είχε συνηθίσει ο Νάντο ντε Κολό και γι’ αυτό η αφομοίωση της νέας φιλοσοφίας ήταν μια αρκετά περίπλοκη για τον ίδιο διαδικασία. Έπαιζε περίπου όσο ο Πάτι Μιλς και ο Ματ Μπόνερ, αλλά τα νούμερά του παρέπεμπαν σε παίκτη που ήθελε μπόλικη δουλειά για ν’ ανταποκριθεί επαρκώς στο νέο απαιτητικό περιβάλλον.
Βίωσε τουλάχιστον το τι σημαίνει NBA Finals, όταν οι Σπερς έχασαν από τους Μαϊάμι Χιτ του Λεμπρόν σε επτά αγώνες, και κατέληξε να παίζει στους Τορόντο Ράπτορς λίγους μήνες πριν συμφωνήσει με την ΤΣΣΚΑ και μετακομίσει για μια πενταετία στη Μόσχα και γίνει ξανά πρωταγωνιστής. Τόσο του εαυτού του όσο και της νέας ομάδας του.
Αλεξέι Σβεντ
Σε τρεις σεζόν έπαιξε σε 182 ματς και μέτρησε 7.4 πόντους κατά μέσο όρο. Δεν ήταν όμως αυτό που έψαχνε στην κορύφωση της καριέρας ο Ρώσος πολυσύνθετος γκαρντ και η ένταξή του στη Χίμκι το καλοκαίρι του 2015 δεν αποτέλεσε έκπληξη.
Ο Σβεντ ήταν undrafted, αλλά τον Ιούλιο του 2012 οι Μινεσότα Τίμπεργουλβς ανακοίνωναν πως αποκτούσαν ένα από τα καλύτερα νέα ταλέντα της Ευρώπης. «Είναι στρωτός και γρήγορος παίκτης που συνοδεύεται από εξαιρετική ικανότητα στο σουτ και στην πάσα και ταιριάζει με το στιλ παιχνιδιού μας», έλεγαν τότε οι επικεφαλής των «λύκων». Απλώς ο μικρός δεν μπορούσε να συμβιβαστεί ως αναπληρωματικός. Ιδίως από την έναρξη της δεύτερης χρονιά και μετά που ο χρόνος του άρχισε να συρρικνώνεται σταδιακά τού ήταν εξαιρετικά επίπονο να ενταφιάζει τις ανάγκες του για χάρη του κοινού καλού.
Ο κόουτς Έιντελμαν είχε άλλες προτεραιότητες και ο Σβεντ έμενε καθηλωμένος στον πάγκο παίζοντας ελάχιστα. Οι διαδοχικές ανταλλαγές τον έφεραν από τη Φιλαντέλφια στο Χιούστον κι από εκεί στη Νέα Υόρκη, με τους Νικς της οποίας πήγε ένα βήμα μπροστά.
Είχε παρόλα αυτά λάβει ήδη τις αποφάσεις του δεδομένου πως έψαχνε να ‘ναι πρωταγωνιστής κι όχι ένας συμπληρωματικός παίκτης. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που οι Νεοϋρκέζοι δεν τού έδωσαν τα χρήματα που ζητούσε προκειμένου να επεκτείνει την παραμονή του στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μίλος Τεόντοσιτς
Στην περίπτωση του Σέρβου μάγου της πάσας, η ηλικία επηρέασε αναμφίβολα την τροπή της ιστορίας. Ήταν ήδη 30 ετών όταν ο πρώην πόιντ γκαρντ της ΤΣΣΚΑ έκανε το ντεμπούτο του με τους Λος Άντζελες Κλίπερς, έχοντας υπογράψει συμβόλαιο για δύο χρόνια και το σώμα του τον «πρόδωσε» πολύ γρήγορα.
Οι ρυθμοί ήταν πολύ πιο έντονοι, τα ταξίδια πολλά, η καταπόνηση σκληρή, με αποτέλεσμα οι διαδοχικοί να τραυματισμοί να επιδράσουν αρνητικά. Έμπαινε κι έβγαινε στα παρκέ ο Μίλος Τεόντοσιτς, προλαβαίνοντας να αγωνιστεί σε μόλις 45 ματς της κανονικής περιόδου όντας μακριά από τα δικά του στάνταρ. Όχι τόσο σε πόντους όσο, σε ασίστ.
Το ότι επέλεξε να ενεργοποιήσει τον όρο της ανανέωσης που είχε στο συμβόλαιό του αφορούσε περισσότερο το οικονομικό σκέλος της συμφωνίας. Γνώριζε πως οι Κλίπερς δεν τον υπολογίζουν ιδιαίτερα, αμφιβάλλοντας για τις αντοχές του, και ήθελε μόνο να διασφαλίσει τα χρήματά του.
Εμφανίστηκε σε άλλα 15 παιχνίδια και αφού αποζημιώθηκε έλυσε το συμβόλαιό του τον Φλεβάρη του 2019. Θα περίμενε ως το καλοκαίρι για να υπογράψει στη Βίρτους Μπολόνια και ν’ ανοίξει έναν επόμενο κύκλο στην καριέρα του.
Φακούντο Καμπάτσο
Το μπασκετικό IQ και η αυτοπεποίθηση που κουβαλά δεν αρκούσαν προκειμένου ο Αργεντινός να ισορροπήσει το γεγονός πως υστερεί σε σωματικά προσόντα. Το NBA βρίθει από ψηλούς περιφερειακούς και ο Φακούντο Καμπάτσο των 178 εκατοστών ήταν ανέφικτο να αμυνθεί απέναντι σε ψηλότερους και πιο «χτισμένους» αντιπάλους.
Ο Μάικ Μαλόουν τον πίστευε και ήθελε να τον «κρύψει» αμυντικά προκειμένου να ωφεληθεί απ’ αυτόν στην άλλη πλευρά του παρκέ. Το σχέδιο όμως ήταν περίπλοκο και καθόλου αποτελεσματικό.
Ο Αργεντινός ήταν μεν ο τρίτος καλύτερος πασέρ των Νάγκετς στην πρώτη σεζόν του, αλλά περισσότερα από 20 λεπτά θα ήταν απαγορευτικά για την προσπάθεια στην άμυνα. Μειώθηκαν κιόλας την επόμενη, καθώς ο Όστιν Ρίβερς εξυπηρετούσε καλύτερα το συνολικό σχέδιο του σταφ.
Όταν τον Οκτώβριο του ’22 άφηνε το Ντένβερ για το Ντάλας ήταν πια δεδομένο πως ο Καμπάτσο θα φύγει από το NBA. Πήγαινε ως ο παίκτης με το 15ο συμβόλαιο και ύστερα από δέκα ημέρες αποτελούσε ήδη παρελθόν προκειμένου να χωρέσει στο ρόστερ ο βετεράνος Κέμπα Γουόκερ.
Η συμφωνία του με τον Ερυθρό Αστέρα τον Δεκέμβριο του 2023 αποτέλεσε μια ενδιάμεση κατάσταση προτού το καλοκαίρι επανενταχθεί στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ήταν η ώρα να επιστρέψει στο επίπεδο που τον είχε συνηθίσει το ευρωπαϊκό κοινό προτού φύγει για το NBA.
Σάσα Βεζένκοφ
Την ημέρα που στο draft του 2022 οι Κινγκς απέκτησαν τα δικαιώματα του Βούλγαρου φόργουορντ το έκαναν γιατί πίστευαν πολύ στο ταλέντο του. Τον παρακολουθούσαν από καιρό. Η χρονιά εκτόξευσης με τον Ολυμπιακό, η οποία συνοδεύτηκε με τον τίτλο του MVP στην Euroleague, τούς έπεισε ότι είχε έρθει πλέον η κατάλληλη ώρα για να κυνηγήσουν την περίπτωσή του και δίνοντάς του ένα εγγυημένο συμβόλαιο διετίας τον πήραν στο Σακραμέντο.
Επειδή όμως -όπως ο ίδιος ο Βεζένκοφ δήλωνε εκ των υστέρων- «στο NBA δεν τους νοιάζει πώς λέγεσαι», η κατάσταση έγινε από νωρίς αντισυμβατική και περίπλοκη. Οι «βασιλιάδες» είχαν ήδη μια πολύ καλή σεζόν να υπερασπιστούν και ο κόουτς Μάικ Μπράουν ένα συγκεκριμένο σχέδιο στο μυαλό του. Σε αυτό ο Βεζένκοφ όφειλε να προσαρμοστεί και όχι αυτό στον Βεζένκοφ. «Ο πρώτος χρόνος είναι πάντα πολύπλοκος» θα παραδεχόταν επίσης ο Βούλγαρος φόργουορντ, ιδίως για παίκτες που έχουν μάθει διαφορετικά το μπάσκετ.
Το μείζον ζήτημα περιστρεφόταν διαρκώς γύρω από την ανταπόκριση του Βεζένκοφ στην άμυνα, άρα η ευστοχία του απ’ έξω θα ήταν δύσκολο να τον σώσει. Όσο μάλιστα κυλούσε η χρονιά τόσο λιγότερο πατούσε στο παρκέ, με συνέπεια ο μέσος όρος του να πέσει στα 12.2 λεπτά.
Οι Τορόντο Ράπτορς θέλησαν να του δώσουν αυτήν τη δεύτερη ευκαιρία που οι Κινγκς δεν σκόπευαν, ιδίως από τη στιγμή που ο παίκτης ήταν δυσαρεστημένος ζητώντας να φύγει. Μόνο που ο Βεζένκοφ είχε εν πολλοίς κατασταλάξει πως είναι προτιμότερο να παίζει μπάσκετ στην Ευρώπη παρά να ξοδέψει μια δεύτερη χρονιά με τη μορφή πειραματισμού.
Από τη στιγμή μάλιστα που ο Ολυμπιακός κάλυψε τις οικονομικές απαιτήσεις του, γίνεται ξανά ο «παικταράς με τα κόκκινα». Περιμένει απλώς τις διαδικαστικές εξελίξεις.
