Σε μια ανάλογη περίσταση πριν από επτά μήνες ακριβώς ο -βιρτουόζος- Νικόλας Φαραντούρης (εκλεγμένος Ευρωβουλευτής) έπαιζε στο πιάνο του Caravel το «Χειροκρότημα» της Πρωτοψάλτη. Σε αυτές τις 210 ημέρες που μεσολάβησαν έκτοτε ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να ισορροπεί σ’ ένα τεντωμένο σχοινί δοκιμάζοντας τις ακροβατικές ικανότητες και αντοχές του.
Η Κεντρική Επιτροπή της παράταξης συνέρχεται σήμερα σε άλλο κεντρικό ξενοδοχείο (10:00) ύστερα από αρκετούς μήνες. Σε αυτό το διάστημα μεσολάβησαν:
- ένα Συνέδριο που ανέδειξε για πρώτη φορά την απόσταση Κασσελάκη – Τσίπρα, που σταδιακά μεγάλωσε.
- μια προεκλογική περίοδος άκρως προσωποκεντρικής στρατηγικής με αμφιλεγόμενη επίδραση.
- το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης, που ναι μεν διατήρησε τον ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση, αλλά τον άφησε με αρκετές ανοικτές πληγές.
- η ενίσχυση της τάσης για σύμπραξη των κεντροαριστερών δυνάμεων.
Ρευστή η κατάσταση, μετράει δυνάμεις ο Κασσελάκης
Δέκα μήνες μετά την ιστορική αλλαγή προέδρου, ύστερα από 15 χρόνια, η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας αναζητά ακόμη (κι απεγνωσμένα) την περπατησιά της. Το πρόβλημα εξακολουθεί, κατά πολλούς, να είναι ταυτοτικό.
Αν και η διπλή διάσπαση στα τέλη του 2023, με την αποχώρηση τόσο ιστορικών όσο και εκσυγχρονιστικών στελεχών, δημιουργούσε προϋποθέσεις για αλλαγή σελίδας και πλεύση σε πιο ήρεμα νερά με σταθερό τιμόνι, η συνέχεια υπήρξε εξίσου φουρτουνιασμένη και ταραχώδης. Το καράβι δεν έχει βρει ακόμη απάγκιο.
Ο Στ. Κασσελάκης πίστεψε πως θα μπορούσε να είχε ξεμπερδέψει προχωρώντας κατά το δοκούν. Αντιθέτως βρέθηκε σταδιακά απέναντι σε μια νέα αντιπολιτευτική ομάδα και παρά την ανακωχή των λίγων εβδομάδων, μεταξύ Συνεδρίου και Ευρωεκλογών, η κατάσταση παρέμεινε εξαιρετικά ρευστή.
Αναπόφευκτα η Κεντρική Επιτροπή, όσων εκ των μελών της παραβρεθούν στο Wyndham Grand Athens, συγκεντρώνει χαρακτηριστικά ανασύνταξης. Ή μιας νέας σύγκρουσης.
Οι ισορροπίες είναι λεπτές, κάθε κουβέντα που αναδύεται στην επιφάνεια επιδρά στο σύνολο. Οι τοποθετήσεις θα καταδείξουν την κατεύθυνση τουλάχιστον μέχρι το καταστατικό Συνέδριο του φθινοπώρου που μπορεί να ανατρέψει (ξανά) τα πάντα. Κάθε στρατόπεδο θ’ ανοίξει τα χαρτιά του.
Η κριτική και οι απαντήσεις
Είναι δεδομένο πως σε αυτό το σκηνικό πόλωσης, ακραίας ή μη, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα δεχθεί αυστηρή κριτική για όλα όσα του χρεώνονται: την υπερβολική αυτοπροβολή, τις αυθαίρετες και ξαφνικές πρωτοβουλίες, τα υπονοούμενα για «μαύρο χρήμα» και «υπονόμευση». Είναι πολλά εκείνα που έχουν μαζευτεί και θα ειπωθούν από διάφορους.
Το μπλοκ Τσίπρα, αποτελούμενο από στελέχη τόσο της παλιάς φρουράς όσο και της διεύρυνσης των προηγούμενων ετών, δεν θα παρακολουθήσει απαθές. Θα μιλήσει.
Η εισαγωγική ομιλία του Στέφανου Κασσελάκη θα έχει επίσης τη δική της σημασία. Σε ανάλογες συνθήκες ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ έχει προκαλέσει ντόρο κι αντιδράσεις (επιδοκιμασίες ή αποδοκιμασίες) με τα λεγόμενά του από το βήμα. Μένει να φανεί αν αυτή τη φορά θα προτιμήσει να είναι απολογητικός, ικανοποιώντας όσους του καταλογίζουν ευθύνες, ή θα υπερασπιστεί εκ νέου τον εαυτό του ποντάροντας στη σχέση εμπιστοσύνης που -επικαλείται πως διατηρεί- με τη βάση.
Την περασμένη Πέμπτη και για επτά ώρες στην Πολιτική Γραμματεία περισσότερο άκουγε παρά μιλούσε. Αυτό φαίνεται πως θέλουν απ’ αυτόν οι περισσότεροι. Να τους δίνει τον λόγο, να μην δρα αυθαίρετα κι απρογραμμάτιστα. Ειδάλλως δεν θα ‘χαν λόγο (επτά μέλη) να μην εγκρίνουν και την εισήγηση που κατατέθηκε.
Ενδεχομένως κι αυτός με τη στάση του να προετοίμαζε το έδαφος, επειδή γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα στριμωχτεί αρκετά. Περιμένουν απ’ αυτόν ξεκάθαρες απαντήσεις για το τι ακριβώς θέλει να κάνει. Ποια είναι η ευθύνη του σε όλο αυτό. Προκειμένου ο καθένας τους ν’ αποφασίσει πού θα πάει και τι θα κάνει. Αλλά κι όχι ο ίδιος να μετρήσει «εχθρούς» και «φίλους».
Σε κάθε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ διάγει μια παρατεταμένη κρίση. Το restart, ενδεχομένως και το συνολικό format, μοιάζουν αναπόφευκτα. Μένει να φανεί ποιος θα τολμήσει ή θα προλάβει να κινήσει τη διαδικασία επανεκκίνησης του συστήματος. Κι αν αυτό θα συμβεί σήμερα κιόλας.
