Ζούμε σε μια εποχή με απειλές πανταχόθεν… από τη φύση που επαναστάτησε, την βία και κακοποίηση που μεγαλουργούν, τους ποικίλους ιούς που αφαιρούν τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, τους πολέμους που σκορπούν τη δυστυχία και τον θάνατο και από τις επιπτώσεις όλων αυτών στην οικονομία που καθημερινά καταρρέει.
Η στροφή των Γάλλων προς την Ακροδεξιά δεν είναι, δυστυχώς η πρώτη που γίνεται στην Ευρώπη, έχει όμως ιδιαίτερη σημασία τόσο γιατί συμβαίνει για πρώτη φορά στην Γαλλία με την δημοκρατική της παράδοση όσο και γιατί ο Μακρόν θα μπορούσε να παίξει πρωταγωνιστικό ηγετικό ρόλο σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνον στη Γαλλία. Και αν κάποιος κρίνει αντικειμενικά, και με δεδομένη την έλλειψη ηγετικών φυσιογνωμιών στην Ευρώπη, ο Μακρόν στα πρώτα βήματα δοκιμής αυτού του ρόλου, ήταν μια εγγύηση για την ανθρωποκεντρική χροιά της Ενωμένης Ευρώπης. Εχει τη δύναμη και την ικανότητα να υπερασπίζεται τις αρχές και τις αξίες στις οποίες στηρίχτηκε το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης.
Χαρακτηριστικές, εξάλλου, ήταν οι δηλώσεις σε συνέντευξή του, το 2019, όταν έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για έλλειψη ασφάλειας στην Ευρώπη, κτυπώντας αλύπητα ΝΑΤΟ, Ηνωμένες Πολιτείες, Αγκυρα, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις από πολιτικά πρόσωπα και αναλυτές: «Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι ο εγκεφαλικός θάνατος του ΝΑΤΟ εξαιτίας της έλλειψης συντονισμού σε ό,τι αφορά τη στρατηγική λήψης αποφάσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ… Εάν δεν ξυπνήσουμε, υπάρχει κίνδυνος μακροπρόθεσμα να εξαφανιστούμε γεωπολιτικά ή τουλάχιστον να μην έχουμε τον έλεγχο της μοίρας μας. Το πιστεύω βαθιά».
Η πτώση της δημοτικότητας του Μακρόν ήταν σε μεγάλο βαθμό προβλέψιμη στη Γαλλία. Το κόμμα του δεν έχασε μόνον τις ευρωπαϊκές εκλογές, αλλά και όλες τις τοπικές εκλογές τα τελευταία επτά χρόνια. Δεν κατάφερε να ικανοποιήσει, ίσως και να κούρασε τελικά τους Γάλλους πολίτες, που μετά την ριψοκίνδυνη απόφασή του για εκλογές, βρέθηκαν σε απόγνωση και… έπεσαν στην αγκαλιά της Μαρίν Λεπέν.
Ο Μακρόν ζητά τώρα δημοκρατική συσπείρωση για τον δεύτερο γύρο των εκλογών, και αναμένουμε… Μπροστά στο φαινόμενο Μακρόν, στο νου μου έρχεται το ποίημα του Καβάφη «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον»… και το μέλλον της Γαλλίας, αλλά και της Ενωμένης Ευρώπης, αόρατο! Δυστυχώς, όπως ο Γάλλος φιλόσοφος Εντγκάρ Μορέν διαπιστώνει, η Ευρώπη δεν έχει προοδεύσει ούτε ως πολιτική συνείδηση ούτε ως πολιτισμική, αλλά ούτε και ως συνείδηση δημοκρατική.
Η κυρία Στέλλα Πριόβολου είναι ομότιμη καθηγήτρια, πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, κοσμήτορας Δημοτικού Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγίας Παρασκευής
