Για «πολωμένους ψηφοφόρους» μεταξύ αριστερού Νέου Λαϊκού Μετώπου και ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία, αλλά και για τον κίνδυνο «μη
κυβερνησιμότητας» μετά τον β’ γύρο (στις 7 Ιουλίου), κάνει λόγο μιλώντας στο Βήμα, ο κοινωνιολόγος Μικαέλ Λεβί, φιλόσοφος και επίτιμος διευθυντής έρευνας για τις κοινωνικές επιστήμες στο CNRS στο Παρίσι.

Γιατί ο Εμανουέλ Μακρόν επέλεξε να εκβιάσει τις καταστάσεις, και δη σε μια εποχή που η δυναμική του εκλογικού σώματος ευνοεί τους πολιτικούς αντιπάλους του;

Αυτό αποτελεί μυστήριο. Ο Μακρόν αυτοκτόνησε πολιτικά. Αντί να συνεχίσει να έχει μια κυβέρνηση από το κόμμα του, θα προκαλέσει μια κυβέρνηση των εχθρών του ή… καμία κυβέρνηση.

Πίστευε ότι μπορούσε να παίξει ξανά το χαρτί «εγώ ή το χάος»;

Μάλλον δεν φανταζόταν ότι η Αριστερά θα κατάφερνε να συνασπιστεί και νόμιζε ότι το κόμμα του θα αποτελούσε την μοναδική εναλλακτική στη Μαρίν Λεπέν. Σε κάθε περίπτωση, συμπεριφέρθηκε με εντελώς παράλογο τρόπο και άνοιξε την «πόρτα» στους ακροδεξιούς.

Αναλυτές σημειώνουν ότι ο Μακρόν θεώρησε πως μπορεί να κοπιάρει το παράδειγμα του Σαρλ ντε Γκωλ ο οποίος, μετά τον Μάη του ‘68, αφού διέλυσε την Εθνοσυνέλευση, κατάφερε να κερδίσει τον αμέσως επόμενο μήνα τις εκλογές.

Καμία σύγκριση δεν είναι δυνατή με τον Ντε Γκωλ του 1968. Υπό το πρίσμα των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών, ήταν σαφές σε κάθε μετρίως ενημερωμένο παρατηρητή ότι το κόμμα του Μακρόν δεν είχε καμία απολύτως πιθανότητα να αποφύγει μια ολοκληρωτική ήττα καταφεύγοντας σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές.

Παρεμπιπτόντως, οι υπουργοί του Μακρόν ήταν εντελώς απογοητευμένοι από την απόφασή του. Ήξεραν το αυτονόητο. Τη δραματική ήττα που θα επέλθει. Το ποσοστό της αποχής αναμένεται καθοριστικό.

Τι περιμένετε να συμβεί;

Όλα τα γκάλοπ δείχνουν ότι θα υπάρξει πολύ υψηλή συμμετοχή. Θα ανέρχεται γύρω στο 62%, κάτι αρκετά ασυνήθιστο. Πολλοί ψηφοφόροι που συχνά απέχουν φαίνεται ότι κινητοποιούνται αυτή τη φορά. Ποιον θα ψηφίσουν; Κανείς δεν γνωρίζει…

Ο Μακρόν πάντως συντηρεί το δίλημμα «εγώ ή το χάος των δύο άκρων», εξισώνοντας την Ακροδεξιά με τη συμμαχία της Αριστεράς. Μπορεί να πείσει για αυτό, την ώρα μάλιστα που ο Φρανσουά Ολάντ συμμετέχει στα ψηφοδέλτια του Νέου Λαϊκού Μετώπου;

Το επιχείρημα του Μακρόν έχει χρησιμοποιηθεί τόσες φορές που πλέον έχασε κάθε ισχύ. Οι ψηφοφόροι δεν θα απέχουν, και πολλοί από αυτούς δεν θα ψηφίσουν το κόμμα του Μακρόν που βρίσκεται στην τρίτη θέση. Οι ψηφοφόροι είναι πολωμένοι μεταξύ αριστερού Νέου Λαϊκού Μετώπου και ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης.

Σίγουρα υπάρχει ένας μικρός αριθμός σοσιαλδημοκρατών που προτιμούν τον Μακρόν από το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, αλλά η ισχύς τους είναι πολύ περιορισμένη.

Ποια είναι τα βασικά μειονεκτήματα του Νέου Λαϊκού Μετώπου;

Οι εσωτερικές διαμάχες. Παρά την ενότητα και τη συμμαχία, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές εσωτερικές αντιπαραθέσεις, που μπορεί να αποτρέψουν ορισμένους ψηφοφόρους. Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο δέχεται άγριες επιθέσεις τόσο από την ακροδεξιά και την δεξιά, όσο και από το κέντρο.

Το καταγγέλλουν για υποτιθέμενο «αντισημιτισμό» ενώ, να σημειωθεί, συμπεριλαμβάνει πολλούς
Εβραίους και η υποστήριξή του προς τους Παλαιστινίους αλλά και η κριτική του προς την κυβέρνηση Νετανιάχου δεν έχουν καμία σχέση με τον αντισημιτισμό.

Ποιο μπλοκ θα έχει την υψηλότερη συσπείρωση;

Αυτή τη στιγμή τα γκάλοπ δείχνουν μεγαλύτερη συσπείρωση στην Ακροδεξιά.

Τι θα επιλέξουν στον β’ γύρο, στις 7 Ιουλίου, οι ψηφοφόροι του Μακρόν; Ακροδεξιά ή Αριστερά;

Μάλλον θα διαιρεθούν, αλλά είναι δύσκολο να προβλεφθεί σε ποιες αναλογίες. Κάποιοι ρώην υπουργοί και αντάρτες του Μακρόν, και κάποιοι μετριοπαθείς σοσιαλδημοκράτες, ζήτησαν σύμπραξη των μπλοκ του Κέντρου και της Αριστεράς, έναντι της Ακροδεξιάς.

Τι θα συμβεί αν δεν υπάρξει πλειοψηφία στις 7 Ιουλίου;

Κανείς δεν γνωρίζει. Θα βρεθούμε σε μια κατάσταση «μη κυβερνησιμότητας». Μπορεί να υπάρξει ένας συνασπισμός μεταξύ της Λεπέν και της Δεξιάς, ή μια προσωρινή συνέχεια της παρούσας κυβέρνησης Μακρόν.

Αν κανένα κόμμα δεν καταφέρει να εξασφαλίσει τις αναγκαίες συμμαχίες, θα προκύψει μια χαοτική κατάσταση.