Ο αμερικανικός λαός παρακολούθησε χθες το βράδυ το debate που διεξήγαγε το CNN. Ηταν πιο οδυνηρό από το συνηθισμένο να παρακολουθείς την παρέλαση κοινοτοπιών και υπεκφυγών που λειτούργησαν στη μορφή του ντιμπέιτ, αναφέρει σε άρθρο γνώμης πολιτική συντάκτρια του Guardian και εξηγεί:
Οι γυαλιστεροί ειδήμονες-συντονιστές του δικτύου ξεκίνησαν αγνοώντας τους ελέφαντες στο δωμάτιο – ότι ο ένας από τους δύο άνδρες που στέκονταν στο βήμα ήταν ένας καταδικασμένος εγκληματίας, ο ηγέτης μιας απόπειρας πραξικοπήματος, ένας φερόμενος ως κλέφτης εγγράφων εθνικής ασφάλειας, ο οποίος νωρίτερα φέτος κρίθηκε υπεύθυνος σε αστικό δικαστήριο για βιασμό και έχει υποσχεθεί να εισαγάγει ένα εκδικητικό αυταρχικό καθεστώς αν επιστρέψει στο αξίωμα.
Το στυλ υπερτερεί της ουσίας
Αντ’ αυτού, ξεκίνησαν τη συζήτηση με το νεκρό άλογο που τους αρέσει να χτυπούν σε προεκλογικές περιόδους, το έλλειμμα και τους φόρους. Καθ’ όλη τη διάρκεια της βασανιστικής βραδιάς, ο Τζο Μπάιντεν είπε με βραχνή φωνή πράγματα που ήταν λογικά αληθινά και σίγουρα ειλικρινή- ο Ντόναλντ Τραμπ με βροντερή φωνή είπε τρομερά πράγματα που ήταν επιδεικτικά αναληθή. Το ζοφερό θέαμα ήταν μια υπενθύμιση ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι που το στυλ υπερτερεί της ουσίας.
Επίδειξη vs αλήθειας
Τα ντιμπέιτ είναι μια ιεροτελεστία στην οποία δεν κερδίζει η αλήθεια αλλά η επίδειξη και στην οποία οι συμμετέχοντες κρίνονται σαν να επρόκειτο για αθλητικό γεγονός – κάτι που λίγο πολύ είναι, στις διοργανώσεις ντιμπέιτ στο λύκειο και στα πανεπιστήμια. Πριν από το 2016, τα προεδρικά ντιμπέιτ ήταν σχετικά ευπρεπείς εκδηλώσεις στις οποίες οι συμμετέχοντες «χτυπούσαν» ο ένας τον άλλον, αλλά λίγο-πολύ μέσα στις παραμέτρους του αληθινού και του πραγματικού με ίσως λίγη διαστρέβλωση και υπερβολή.
«Τραμπ, ο ξεδιάντροπος ψεύτης»
Μετά ήρθε ο Τραμπ. Δεν μπορείς να κερδίσεις ένα ντιμπέιτ με έναν ξεδιάντροπο ψεύτη, γιατί αυτό που υποτίθεται ότι πρέπει να συζητάς είναι τα γεγονότα και οι θέσεις. Το ψέμα είναι ένα είδος δηλητηρίου- μόλις μπει στο δωμάτιο προκαλεί εντύπωση που δύσκολα αναιρείται, και η προσπάθεια να το αναιρέσεις το ενισχύει.
«Φουντώνοντας τους οπαδούς»
Οι θέσεις του Τραμπ για τα πάντα και τα πάντα μετατοπίζονται και ολισθαίνουν κατά βούληση, και ψεύδεται για το ίδιο του το παρελθόν με παθολογική αυτοπεποίθηση – σε αυτό το ντιμπέιτ αρνήθηκε τόσο ότι έκανε σεξ με τη Στόρμι Ντάνιελς όσο και ότι επαίνεσε τους λευκούς ρατσιστές που εισέβαλαν στο Σάρλοτσβιλ το 2017. Πιο ουσιαστικά είπε ψέματα – χωρίς να αμφισβητηθεί, εκτός από τον Μπάιντεν – για τον ρόλο του στην απόπειρα πραξικοπήματος της 6ης Ιανουαρίου, και οι ειδήμονες του CNN δεν τον προβλημάτισαν περαιτέρω για τα εγκλήματά του. Ο Τραμπ μίλησε για ό,τι ήθελε – ερωτηθείς για την κρίση των οπιούχων, επανήλθε στις φρικιαστικές ιστορίες για σεξουαλικά εγκλήματα και ανοιχτά σύνορα που του προκαλούν εμμονή και φουντώνουν τους οπαδούς του.
«Εξωφρενικά ψεύδη»
Το πιο εξωφρενικό απ’ όλα, και φυσικά εντελώς ανεξέλεγκτο, ήταν ένα από τα εξωφρενικά ψεύδη που προωθεί ο Τραμπ εδώ και χρόνια – ο ισχυρισμός ότι οι αμβλώσεις συνεχίζονται σε παιδοκτονία, ότι οι γιατροί και οι νέες μητέρες δολοφονούν τα μωρά κατά τη γέννηση. Το ότι ο ένας υποψήφιος υποστηρίζει εδώ και καιρό τα αναπαραγωγικά δικαιώματα και ο άλλος ηγείται της επίθεσης εναντίον τους δεν ήταν κάτι που θα μαθαίνατε από αυτό το ντιμπέιτ.
Γιατί δε χρειαζόμασταν αυτό το debate
Τα ντιμπέιτ υπάρχουν για να μπορεί ο κόσμος να ακούσει τους υποψηφίους, πράγμα λογικό όταν είναι σχετικά άγνωστοι. Έχουμε ακούσει πολλά και από τους δύο εδώ και 40 χρόνια περίπου, από τότε που ο Μπάιντεν ήταν ένας νεαρός βουλευτής και ο Τραμπ ένας νεαρός που αναζητούσε την προσοχή στα νυχτερινά κέντρα και τα ταμπλόιντ της Νέας Υόρκης, και οι δύο τους είχαν την πιο προβεβλημένη δουλειά στη γη για τέσσερα χρόνια.
Δεν χρειαζόμασταν αυτό το ντιμπέιτ. Γιατί το 2024 δεν είναι σαν τις προηγούμενες εκλογικές χρονιές, και οι λόγοι που δεν είναι, είναι αφενός ότι ο κάθε υποψήφιος είχε άφθονο χρόνο να μας δείξει ποιος είναι και αφετέρου ότι ο ένας από αυτούς είναι ένας εγκληματίας που επιδιώκει να καταστρέψει τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα μαζί με το κλίμα, την οικονομία και τις διεθνείς συμμαχίες. Αν είστε πολύ νέοι για να θυμάστε το 2017-2021, αυτό δεν θα σας βοηθήσει να το καταλάβετε.
Γιατί δεν ήταν debate
Όπως το έθεσε ο πολιτικός δημοσιογράφος John Nichols, «το CNN δείχνει πώς ένα «ντιμπέιτ» όπου οι συντονιστές απορρίπτουν τη βασική ευθύνη του ελέγχου των γεγονότων σε πραγματικό χρόνο και αρνούνται να αμφισβητήσουν τις κατάφωρα ψευδείς δηλώσεις, δεν είναι ντιμπέιτ. Είναι ένα χάος όπου τα ψέματα έχουν την ίδια θέση με την αλήθεια».
Μετατρέποντας την πολιτική
Πολλά έχουν ειπωθεί για την ηλικία των υποψηφίων, αλλά ίσως είναι τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης των οποίων η γεροντική ηλικία είναι πιο επικίνδυνη για εμάς. Η επιμονή τους να προχωρούν σαν τα πράγματα να είναι λίγο πολύ όπως ήταν πάντα, να εξομαλύνουν το φρικτό και το εξωφρενικό, να χρησιμοποιούν ψευδείς ισοδυναμίες για να φαίνονται δίκαιοι και λογικοί, να μετατρέπουν την πολιτική σε ιπποδρομίες και διαγωνισμούς προσωπικότητας, βοηθάει στην καταστροφή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο αμερικανικός Τύπος
Οι μεγαλύτερες αμερικανικές εφημερίδες δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να μεταφέρουν στο εκλογικό κοινό ότι διακυβεύεται η μοίρα της χώρας και του Συντάγματός της, ότι το Σχέδιο 2025 του Ιδρύματος Heritage είναι ένα σχέδιο για αυταρχική διακυβέρνηση και την απώλεια των από καιρό προστατευόμενων δικαιωμάτων για πολλά είδη Αμερικανών.
Τραμπ και κλιματική αλλαγή
Ο Τραμπ απέφυγε μια ήπια ερώτηση σχετικά με τη λήψη μέτρων για την κλιματική αλλαγή, και παρόλο που η συντονίστρια Dana Bash τον επανέφερε στο θέμα, στη συνέχεια απλώς υπερηφανεύτηκε για το πώς επί της βασιλείας του είχαμε «τον καθαρότερο» αέρα και νερό, την ίδια ημέρα που οι δικαστές του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ που διόρισε κατέστρεψαν ένα ακόμη κομμάτι της προστασίας του περιβάλλοντος. Οι ακριβοπληρωμένοι ειδήμονες θα μπορούσαν να τον ρωτήσουν για την πρόσφατη υπόσχεσή του στους ηγέτες της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου ότι θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους αν έδιναν 1 δισ. δολάρια στην προεκλογική του εκστρατεία.
Τι διακυβεύεται στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ
Γιατί σε αυτές τις εκλογές δεν διακυβεύεται μόνο η μοίρα των ΗΠΑ, αλλά και της ζωής στη γη: το 2016, οι ΗΠΑ υπονόμευσαν την παγκόσμια συνεργασία για το κλίμα εκλέγοντας τον Τραμπ, ο οποίος μας απέσυρε από τη συνθήκη του Παρισιού για το κλίμα, τοποθέτησε τον επί χρόνια διευθύνοντα σύμβουλο της Exxon ως πρώτο υπουργό Εξωτερικών και ξεκίνησε πόλεμο κατά της προστασίας του περιβάλλοντος.
Όμως οι χάκερς που έτρεξαν το ντιμπέιτ δεν ενδιαφέρθηκαν περισσότερο για την ουσία ή την τύχη της χώρας ή της γης από ό,τι ο Τραμπ. Έδιναν μια παράσταση, και την έδιναν σαν να ζούσαμε ακόμα σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια. Με τον τρόπο αυτό έθεσαν σε περαιτέρω κίνδυνο τον κόσμο στον οποίο υπάρχουμε.
Πηγή: The Guardian
