Η σιωπηλή μάστιγα της ενδοοικογενειακής βίας άρχισε το τελευταίο διάστημα να βγαίνει από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών και τα περιστατικά καθημερινά σοκάρουν, με θύματα γυναίκες και παιδιά.
Η αύξηση των καταγγελιών είναι τεράστια, φτάνει το 67,5%. Το πρώτο εξάμηνο του 2024 έγιναν 8.500 συλλήψεις δραστών, κατά μέσο όρο 50 την ημέρα. Από το σύνολο των κρουσμάτων το 40% καταγράφηκε στην Αττική, λόγω μεγάλου πληθυσμού και πολυπολιτισμικότητας.
Ακολουθεί η Θεσσαλονίκη για τους ίδιους λόγους, με τις συλλήψεις να υπερβαίνουν τις 3.500. Για πολλά περιστατικά ευθύνονται αλλοδαποί, χρήστες ουσιών, αλκοολικοί και γενικά άτομα με προβλήματα.
Πρώτος σταθμός των κακοποιημένων γυναικών δεν είναι τα νοσοκομεία ή κάποια υποδομή πρόνοιας, αλλά η αστυνομία. Η ΕΛ.ΑΣ παρότι δεν είχε μεγάλη εξοικείωση με το θέμα και στην πορεία έκανε τραγικά λάθη, όπως η δολοφονία της Κυριακής έξω από το αστυνομικό τμήμα Αγίων Αναργύρων, σταδιακά ανέπτυξε ειδικά πρωτόκολλα, εκπαιδεύει τα μέλη για τη διαχείριση περιστατικών βίας, παρακολουθεί τις υποθέσεις και μετά την καταγγελία παρέχοντας την ανάλογη προστασία.
Κάθε μέρα δίδονται περίπου 20 panic batton και έχουν δημιουργηθεί ασφαλή σπίτια παντού. Πλέον κάθε νομός της χώρας έχει ένα safe house, η Θεσσαλονίκη 3 και στην Αθήνα έχει φτιαχτεί ένα πολύ μεγάλο, όλα σε μυστικές διευθύνσεις για ευνόητους λόγους.
Η αστυνομία, αν κρίνει κανείς από τα παραπάνω στοιχεία, κερδίζει καθημερινά την εμπιστοσύνη των γυναικών που δεν διστάζουν πλέον να καταγγείλουν. Ωστόσο, τα θύματα κακοποίησης χρειάζονται πολύπλευρη υποστήριξη, ψυχολογική, εργασιακή, κ.α., για να σταθούν στα πόδια τους και ίσως θα ήταν καλύτερα να ενοποιηθούν οι σχετικές υπηρεσίες των διάφορων υπουργείων και να λειτουργούν υπό ένα ενιαίο κέντρο διαχείρισης. Το θέμα δεν αφορά μόνο την αστυνομία.
