Tη δεκαετία του ’90 προς το τέλος της δεύτερης θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο ιστορικός εκδότης της εφημερίδας «Αυγή» Λευτέρης Βουτσάς αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα που καθιστούσαν ανέφικτη τη συνέχιση του φύλλου. Ο Συνασπισμός, βλέπετε, όπως αναφέρει ο ΒΗΜΑτοδότης δεν είχε καταφέρει να πιάσει το όριο του 3% και να εισέλθει στη Βουλή, η τεχνολογική εξέλιξη απαιτούσε κεφάλαια για τη μετάβαση από το χειρόγραφο στον υπολογιστή, τα τυπογραφεία γίνονταν όλο και πιο απαιτητικά ενώ και το κοινό της εφημερίδας λιγόστευε λόγω των σοβαρών εσωκομματικών συγκρούσεων.
Η σωτηρία του εντύπου
Ο Καραμανλής τα μάθαινε όλα αυτά και ήθελε να βοηθήσει όμως ο Βουτσάς δεν σήκωνε το ακουστικό να τον καλέσει. Δυο -τρεις μήνες αργότερα, όταν του είπαν ότι ο εκδότης κινδύνευε να προφυλακιστεί, παρενέβη χωρίς να του πει – ως συνήθως- σώζοντας κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή το έντυπο.
Ο βασιλιάς Παύλος και οι εκτελέσεις κομμουνιστών
Μετά τον θάνατο του (23 Απρίλιου 1998) αναδείχθηκε από τον Γιάννη Μαρίνο στο «Βήμα», αποκαλύπτει ο ΒΗΜΑτοδότης, ότι ο Βουτσάς του είχε εκμυστηρευτεί πως ο Καραμανλής είχε θέσει ως όρο στο Βασιλιά Παύλο το 1955 για την ανάληψη της πρωθυπουργίας, να σταματήσουν οι εκτελέσεις των κομμουνιστών. Η σχέση τους είχε σφυρηλατηθεί δια πυρός και σιδήρου και διέπονταν από αμοιβαιότητα και μέτρο όλα τα χρόνια. Οι καιροί άλλαξαν «κι οι νύχτες μεγάλωσαν, έγιναν περισσότερες από τις μέρες και διαρκούν περισσότερο».
