Τριαντατέσσερα χρόνια μετά το «Χορεύοντας με τους Λύκους», ο Κέβιν Κόστνερ επιστρέφει και πάλι στην Αγρια Δύση του 19ου αιώνα και παρουσιάζει το πρώτο μέρος ενός τετράπτυχου που ίσως είναι το πιο φιλόφοξο δημιούργημα της καριέρας του. Ο «Ορίζοντας» ξεχωρίζει ανάμεσα στις ταινίες της εβδομάδας που προβάλλονται στις αίθουσες, όπως επίσης και οι καλές επανεκδόσεις.

«Ορίζοντας» Ενα αμερικανικό έπος Κεφάλαιο 1 (Horizon An American Saga Chapter One)

Παραγωγή: ΗΠΑ, 2024

Σκηνοθεσία: Κέβιν Κόστνερ

Ηθοποιοί: Κέβιν Κόστνερ, Σιένα Μίλερ, Τζίνα Μαλόουν, Αμπεϊ Λι, Μάικλ Ρούκερ κ.α.

Aπό την εποχή τoυ «Χορεύοντας με τους λύκους» (1990), ταινία για την οποία εκτός από Οσκαρ κέρδισε επάξια και τον τίτλο του «ανανεωτή» του κινηματογραφικού γουέστερν, o ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός Κέβιν Κόστνερ, είχε το όραμα ενός γουέστερν – μνημείου, που θα κάλυπτε όλες τις πτυχές της περιόδου που γνωρίζουμε ως «Αγρια Δύση». Τα κατάφερε. Σήμερα παρουσιάζει το «Ορίζοντας Ενα αμερικανικό έπος Κεφάλαιο 1» πρώτο από τα τέσσερα τρίωρα (!) μέρη ενός πραγματικού έπους, της παλιάς καλής σχολής. Ενα επίτευγμα για τους καιρούς μας, που μάλιστα χρηματοδοτήθηκε από τον ίδιο τον Κόστνερ.

Μένοντας πιστός στον τίτλο του, ο «Ορίζοντας Ενα αμερικανικό έπος Κεφάλαιο 1» είναι μια ταινία που με όρεξη εστιάζει στην απεραντοσύνη του ορίζοντα του αμερικανικού τοπίου της εποχής που διαδραματίζεται. Ο φακός του Κόστνερ διασχίζει αυτό το αχανές, υπέροχο τοπίο, ενώ παρακολουθεί τις παράλληλες ιστορίες ανθρώπων που κάτω από εξαιρετικά σκληρές, απάνθρωπες συνθήκες, προσπαθούσαν να βρουν την θέση τους σε έναν αφιλόξενο τόπο, να φτιάξουν το σπίτι τους στην Αγρια Δύση της Αμερικής του 19ου αιώνα.

Καραβάνια εσωτερικής μετανάστευσης, Ινδιάνοι με άγριες διαθέσεις που καίνε καταυλισμούς για να προστατεύσουν αυτό που νομίζουν ότι μπορούν να διατηρήσουν ως σπίτι τους, οικογένειες λευκών που αποδεκατίζονται, λευκοί κυνηγοί πραγματικά τομάρια, Κινέζοι μετανάστες που θα θυσιαστούν ως εργάτες στο στήσιμο των σιδηροδρομικών γραμμών κατά μήκος των ΗΠΑ… Μερικά από τα στοιχεία αυτού του τεράστιου και πολύπλευρου ψηφιδωτού που εξιστορεί την εγκατάσταση της αμερικανικής δύσης στα δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου.

Κάτι όμως που επίσης δίνει ξεχωριστό χρώμα στο έπος του Κόστνερ, είναι ότι σε όλες τις ιστορίες που παρακολουθούμε (που και αρκετές είναι αλλά και «διασταυρώνονται»), οι γυναίκες παίζουν αν όχι τον πιο σημαντικό, σίγουρα έναν ρόλο – κλειδί. Κάθε γυναίκα είναι το βαρόμετρο της ιστορίας στην οποία εντάσσεται και αυτό – με κάποιες εξαιρέσεις – είναι μάλλον ασυνήθιστο στο είδος του γουέστερν.

Μαζί με την Σιένα Μίλερ που είναι η βασική γυναικεία φιγούρα του «Ορίζοντα», η Τζίνα Μαλόουν, η Αμπεϊ Λι, η Ιζαμπελ Φέρμαν, η Ελα Χαντ και η Ινδιάνα Γουασέ Τσιφ, υποδύονται γυναίκες αποφασισμένες να δοκιμάσουν τις αντοχές τους ακόμα και να ξεπεράσουν τα όριά τους στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν σε μια χώρα αφιλόξενη και σε μια εποχή βάρβαρη, όταν η ανθρώπινη ζωή είχε λιγότερη αξία από εκείνη ενός ζώου. Θα συμφωνήσω στο ότι οι ιστορίες ίσως είναι πιο πολλές απ’ όσες ίσως χρειαζόταν και στο ότι το βάρος δεν είναι ισομερές σε όλες.

Ομως αυτό δεν σε εμποδίζει να τις παρακολουθήσεις με όρεξη, το θέαμα είναι πραγματικά χορταστικό και το cliffhanger στο τέλος (ένα κολάζ στιγμιοτύπων από το τι θα ακολουθήσει στα προσεχή «επεισόδια»), προσωπικά με βρήκε σύμφωνο γιατί με έβαλε στην αναμονή.

Βαθμολογία: 3

ΑΘΗΝΑ: VILLAGE MALL – VILLAGE PENTH – OPTIONS ΙΛΙΟΝ – ΣΙΝΕ ΘΗΣΕΙΟΝ – ΑΕΛΛΩ – ΝΑΝΑ – ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ ΓΑΛΑΤΣΙ – ΦΛΟΙΣΒΟΣ – ΡΙΑ – ΑΙΓΛΗ ΣΑΡΩΝΙΔΑ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ : OPTIONS ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ- ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – ΕΛΛΗΝΙΣ κ.α.

——————————————————-

Μικρά πρόστυχα γράμματα (Wicked little letters)

Παραγωγή: Αγγλία, 2023

Σκηνοθεσία: Τέα Σάροκ

Ηθοποιοί: Ολίβια Κόλμαν, Τζέσι Μπάκλεϊ, Τίμοθι Σπολ κ.α.

Εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία η οποία στην εποχή της πήρε εθνικές διαστάσεις, αυτό το συμπαθέστατο αλλά και πονηρούτσικο φιλμ είναι φτιαγμένο πλήρως στο πνεύμα της εποχής μας. Αποκλειστικός στόχος του η ανάδειξη του προσώπου μιας δυναμικής γυναίκας η οποία μόνη και σε μια εποχή που οι γυναίκες δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου, ύψωσε το ανάστημά της όχι μόνο απέναντι στην πατριαρχία αλλά και στις υπόλοιπες γυναίκες που με σκυμμένο το κεφάλι έκαναν ότι τους υπαγόρευαν οι άντρες.

Η γυναίκα αυτή λέγεται Ρόουζ Γκούντινγκ και την υποδύεται θαυμάσια η Τζέσι Μπάκλεϊ. Αθυρόστομη, πνεύμα ελεύθερο και τύπος που δεν συνηθίζει να «μασά» τα λόγια του, η Ρόουζ έχει κερδίσει με το… σπαθί της την θέση του «κακού» κοριτσιού του Λίτλχαμπτον της Αγγλίας στην δεκαετία του 1920, οπότε τα ανώνυμα, «βρώμικα» γράμματα που οι γείτονές της δέχονται συνεχώς, όλα δείχνουν ότι προέρχονται από αυτήν. Χωρίς αποδείξεις, η Ρόουζ – που συν τοις άλλοις είναι και ανύπαντρη μητέρα και Ιρλανδή – θα βρεθεί στην φυλακή αλλά κάποιοι – ή καλύτερα κάποιες – δεν θα το αφήσουν να περάσει έτσι, οπότε μια ιδιωτική έρευνα αρχίζει, προκειμένου να λάμψει το φως της αλήθειας.

Στην απέναντι όχθη της Ρόουζ βρίσκεται η Ιντιθ Σουάν, μια θεούσα, καταπιεσμένη γεροντοκόρη που υποδύεται η Ολίβια Κόλμαν – ηθοποιός εγγύηση ότι κι αν κάνει. Η Ιντιθ θα συγκρουστεί με την Ρόουζ παρότι αρχικά προσπάθησαν να γίνουν φίλες αλλά η ταινία της Τέα Σάροκ δεν θα χάσει ποτέ την ηρεμία της: από την αρχή ως το τέλος θα παραμείνει «μικρή», γλυκιά, συμπαθητική, όπως περίπου την περιμένεις, στα πρότυπα του «Βιβλιοπωλείου της κυρίας Γκριν» με την Εμιλι Μόρτιμερ. Δράμα και χιούμορ ισόποσα στο ίδιο μίξερ, το αποτέλεσμα εύγευστο αλλά και προβλέψιμο, σχεδόν απλοϊκό χωρίς ιδιαίτερο βάθος.

Βαθμολογία: 2 ½

ΑΘΗΝΑ: VILLAGE PENTH – ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ – ΔΕΞΑΜΕΝΗ – ΦΙΛΟΘΕΗ – ΧΛΟΗ – ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ – ΕΛΛΗΝΙΣ – ΛΑΟΥΡΑ – ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ – ΑΕΛΛΩ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΛΕΞ – ΝΑΤΑΛΙ – ΠΑΝΟΡΑΜΑ – OPTIONS MAKEΔONIA κ.α.

——————————————————-

Ένα ήσυχο μέρος: Ημέρα πρώτη (A quiet place: Day one)

Παραγωγή: ΗΠΑ, 2024

Σκηνοθεσία: Μάικλ Σαρνόσκι

Ηθοποιοί: Λουπίτα Νιόνγκο, Τζόζεφ Κουίν κ.α.

Τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη συνέχεια του θρίλερ «Ένα ήσυχο μέρος» (2018) έρχεται ένα prequel – δηλαδή άλλη μια συνέχεια αλλά σε παρελθόντα δραματουργικό χρόνο. Όπως φαίνεται και από τον τίτλο ακόμα, εδώ, παρακολουθούμε όλα όσα έγιναν την πρώτη μέρα της εισβολής στην γη των θανάσιμων εξωγήινων όντων που είναι πολύ ευαίσθητα στον ήχο οπότε η επιβίωση των ανθρώπων στηρίζεται στην απόλυτη ησυχία.

Η οικογένεια της πρώτης ταινίας απουσιάζει από αυτή την ιστορία, όπου κεντρικό πρόσωπο είναι μια καρκινοπαθής (Λουπίτα Νιόνγκο) που μαζί με τον γάτο της τον Φρόντο (ίσως το πιο λογικό ον της ταινίας) έχει βρεθεί στη Νέα Υόρκη ακριβώς την στιγμή της επίθεσης. Αναπόφευκτα οι απανωτές καταστροφές με την πόλη να θρυμματίζεται είναι το στοιχείο που κυρίως κινεί το ενδιαφέρον και που ο σκηνοθέτης Μάικλ Σαρνόσκι διαχειρίζεται ικανοποιητικά, τόσο στις σκηνές πλήθους, όσο και σε εκείνες που υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι στο κάδρο.

Βεβαίως, είτε αυτό έγινε εσκεμμένα είτε όχι, το «Ένα ήσυχο μέρος: Η πρώτη μέρα» ακολουθεί μια συνθήκη γνωστή στο είδος των ταινιών καταστροφής γιατί αναγκαστικά επιστρέφει σε ένα θέαμα πάνω κάτω γνωστό μέσω ταινιών με σκηνικό χώρο ερημωμένες πόλεις που από κάποια αιτία καταστράφηκαν • από τον «Ζωντανό Θρύλο» (I am legend) με τον Γουίλ Σμιθ μέχρι τον «Ανθρωπο που αντίκρισε την κόλαση» (The Omega man) με τον Τσάρλτον Ιστον όπως και μια ξεχασμένη ταινία του 1958, την «The World, the Flesh and the Devil» με τον Χάρι Mπελαφόντε σε παρόμοια θέση με αυτήν της Νιόνγκο (συνιστώ μάλιστα να την αναζητήσετε).

Βαθμολογία: 2 ½

ΑΘΗΝΑ: ΟPTIONS ΓΛΥΦΑΔΑ – OPTIONS ΙΛΙΟΝ – ΟΛΑ ΤΑ VILLAGE – BOTΣΑΛΑΚΙΑ – ΣΙΝΕ ΠΕΡΑΜΑ – ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ – ΟΝΑΡ – ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ – ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ – ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – ΝΑΤΑΛΙ – VILLAGE κ.α.

——————————————————-

Ο τελευταίος ταξιτζής (Ελλάδα, 2023)

Σκηνοθεσία: Στέργιος Πάσχος

Ηθοποιοί: Κώστας Κορωναίος, Μαρίσσα Tριανταφυλλίδου, Κλέλια Ανδριολάτου κ.α.

Δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας του Στέργιου Πάσχου μετά το «Afterlov», ο «Τελευταίος ταξιτζής» ξεκινά ρίχνοντας ένα ισχυρό χαστούκι στον θεατή – ένα πραγματικό ξάφνιασμα, όχι αστεία. Εν συνεχεία υπό την σκιά αυτής της τραγωδίας, μοιάζει να εξελίσσεται σε ένα ήρεμο, χαμηλότονο ψυχολογικό δράμα όπου κεντρικό πρόσωπο είναι αυτός που έζησε από κοντά την τραγωδία.

Είναι ο ταξιτζής του τίτλου (Κώστας Κορωναίος), ένας κοινός οικογενειάρχης (έχει σύζυγο – Μαρίσσα Tριανταφυλλίδου και γιό – Έκτορας Λιάτσος) και από μόνος του αποτελεί κάτι σαν γρίφο γιατί ποτέ δεν σου επιτρέπει να καταλάβεις πως ακριβώς σκέφτεται. Σου δίνει την εντύπωση ενός ήρεμου, προσγειωμένου, ίσως λιγάκι καταπιεσμένου πάντως σε ετοιμότητα και προσεχτικού στις κινήσεις του ανθρώπου.

Είναι όμως στ’ αλήθεια όλ’ αυτά, ή μήπως ο ταξιτζής μπορεί να βγάλει στην επιφάνεια ένα πρόσωπο πολύ διαφορετικό, πολύ πιο απρόβλεπτο, πολύ πιο επικίνδυνο από αυτό που βλέπουμε; Και πόσο ρόλο μπορεί να παίξει για κάτι τέτοιο η νεαρά ύπαρξη (Κλέλια Ανδριολάτου) που θα συναντήσει στον χώρο όπου έγινε η τραγωδία; Το μυστήριο που καλύπτει την περσόνα του ταξιτζή γίνεται το βασικό ατού της ιστορίας, γιατί αρκετά προσεχτικός ώστε να μην δίνει πολλά στον θεατή, ο σκηνοθέτης, μέσω αυτού του μυστηρίου, μάς κρατά συνεχώς σε εγρήγορση. Νοιώθουμε «στην τσίτα» γιατί ενώ νομίζουμε ότι παρακολουθούμε ένα υπαρξιακό δράμα, βλέπουμε ότι η ιστορία – και ο τρόπος με τον οποίο κινηματογραφείται – φλερτάρει ακόμα και με το είδος του θρίλερ. Και λειτουργεί.

Βαθμολογία: 2 ½

ΑΘΗΝΑ: ΣΤΕΛΛΑ – ΚΑΡΜΕΝ – ΔΑΦΝΗ – ΑΛΕΚΑ – ΑΘΗΝΑΙΑ – VILLAGE MALL κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ

——————————————————-

Animation

Blue Lock the movie Episode Nagi (Ιαπωνία, 2024) του Σουσούνκε Ισικάβα.

Ιαπωνικό anime στο οποίο επικρατεί αποκλειστικά το άθλημα του ποδοσφαίρου καθώς το «Blue Lock» του τίτλου είναι κάτι σαν ειδικό ίδρυμα στο οποίο εκπαιδεύονται με εξαντλητικούς ρυθμούς νεαροί παίκτες με στόχο να κατακτήσουν την θέση του καλύτερου επιθετικού στον κόσμο. Ενας μόνον μπορεί να τα καταφέρει και αυτό σημαίνει σώμα με σώμα σκληρές μονομαχίες και σουτ που θυμίζουν πυροβολισμούς. Δεν λείπουν ο αθέμιτος ανταγωνισμός και οι παγίδες, η οθόνη πλημμυρίζει από ιαχές που μετατρέπουν το κλειστό αυτό γήπεδο σε αρένα πολέμου με τους ποδοσφαιριστές να κινούνται σχεδόν σαν σαμουράι • έτοιμοι για όλα. Το υλικό στο οποίο στηρίζεται το σενάριο είναι το manga με τον ίδιο τίτλο σε κείμενα Μουνεγιούκι Κανεσίρο και εικονογράφηση Γιουσούκε Νομούρα (δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο Weekly Shonen Magazine της Kodansha με πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα σε κυκλοφορία). Όμως όπως ο αγώνας βόλεϊ που κυριαρχεί σε ένα άλλο ιαπωνικό anime, το «Haikyû! The Dumpster Battle», που προβάλλεται αυτή την εποχή στις αίθουσες, παρά τον εντυπωσιασμό που προκαλούν οι σκηνές στο γήπεδο, ο περιορισμός της ιστορίας στο ίδιο το αγώνισμα και τους αγώνες, σε κάνουν να νοιώθεις ότι το θέμα κάπου εξαντλείται και ότι το θέαμα επαναλαμβάνονται σαν να είναι σε λούπα. Η ιστορία εκτυλίσσεται αργά και η μονοτονία είναι τελικά αναπόφευκτη.

Βαθμολογία: 2

ΑΘΗΝΑ: OΛΑ ΤΑ VILLAGE κ.α ΘΕΣ/ΚΗ: CINEMA ONE – OPTIONS – VILLAGE

——————————————————-

Ο Πάντα Πανγκ στην Αφρική (Panta Pang in Africa, διεθνής συμπαραγωγή, 2024) των Κάρστεν Κίλεριχ, Ρίτσαρντ Κλάους

Στα χνάρια του δημοφιλούς Κουνγκ Φου Πάντα (η τέταρτη ταινία του οποίου έγινε τεράστια επιτυχία και προβάλλεται ακόμα στις αίθουσες), πατά ένα άλλο Πάντα, ο Πάντα Πανγκ ένα αστείο αρκουδάκι πάντα που θα μπει στην διαδικασία ενός απίστευτου ταξιδιού: από την Κίνα προς την Αφρική προκειμένου να σώσει τη δράκαινα φίλη του, θύμα απαγωγής τρελού μπαμπουίνου που έχει συνεργό έναν κροκόδειλο. Ευπρόσωπη δουλειά, παραγωγή πολυτελείας αλλά και μια ταινία που δεν μπορεί να ξεφύγει από την σκιά του άλλου Πάντα, που… πάντα θα μας συναρπάζει (ελληνική μεταγλώττιση: Τόνια Μαράκη, Δημήτρης Δρίβας, Μαριλένα Λιακοπούλου, Μυρτώ Ναούμ, Κωνσταντίνος Στελλούδης, Εβίνα Χριστογιαννοπούλου κ.α.)

Bαθμολογία: 2

ΑΘΗΝΑ: ΑΕΛΛΩ – NANA – OPTIONS ΓΛΥΦΑΔΑ – VILLAGE METRO MALL – ΦΛΟΙΣΒΟΣ – ΟΡΦΕΑΣ ΣΑΡΩΝΙΔΑ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – CINEMA ONE κ.α.

——————————————————-

Επανεκδόσεις

The straight story (ΗΠΑ, 1999, 105′) του Ντέιβιντ Λιντς.

Με όχημά του μια μηχανή αλέσεως γκαζόν, ένας δυσκίνητος γέροντας (Ρίτσαρντ Φάρνσγουορθ) αποφασίζει να επισκεφθεί τον αδελφό του (Χάρι Ντιν Στάντον) με τον οποίο έχει χρόνια να μιλήσει (ζουν σε γειτονικές πολιτείες). Η διαδρομή, εμπλουτισμένη από μια σειρά συγκινητικών περιστατικών δίνει την ευκαιρία στον σκηνοθέτη Ντέιβιντ Λιντς να υπογράψει την δεύτερη μετά τον «Ανθρωπο ελέφαντα» πραγματικά ανθρώπινη ταινία της καριέρας του. Το «The straight story» είναι μακράν το πιο αργό αλλά συγχρόνως το πιο τρυφερό road movie στην ιστορία του κινηματογράφου. Πρόκειται επίσης για την τελευταία ταινία του Ρ. Φάρνσγουορθ – πρώην κασκαντέρ και αργότερα ρολίστα του Χόλιγουντ – ο οποίος το 2000 σε ηλικία 80 ετών αυτοκτόνησε μη αντέχοντας άλλο τον καθολικό καρκίνο από τον οποίο έπασχε. Για τον ρόλο του στο «The Straight Story» ο Φάρνσγουορθ υπήρξε υποψήφιος για το Οσκαρ στην κατηγορία Α’ ανδρικού ρόλου.

Bαθμολογία: 5

ΑΘΗΝΑ: ΖΕΦΥΡΟΣ – ΑΜΙΚΟ – ΑΝΟΙΞΙΣ

——————————————————-

Η μεγάλη ανατριχίλα (The big chill, ΗΠΑ, 1983) του Λόρενς Κάσνταν.

Η επανασύνδεση επτά πρώην συμφοιτητών στο σπίτι δύο εξ’ αυτών που είναι πια παντρεμένοι, γίνεται κάτω από την δυσάρεστη συνθήκη του θανάτου ενός άλλου μέλους της παρέας αλλά καταλήγει σε έναν ανυψωτικό ύμνο για την φιλία, την συντροφικότητα και την αληθινή αγάπη. Μια από τις ομορφότερες «ταινίες παρέας» της ιστορίας του κινηματογράφου, ξεχωρίζει για την σκηνοθετική ευθύτητα και ειλικρίνειά της, την σχεδόν μοναδική χημεία ανάμεσα σε όλους ανεξαιρέτως τους ηθοποιούς (Γουίλιαμ Χερτ, Τζόμπεθ Γουίλιαμς, Κέβιν Κλάιν, Γκλεν Κλόουζ, Τζεφ Γκόλντμπλαμ, Μαίρη Κέι Πλέις, Τομ Μπέρεντζερ) και την απίστευτη επιλογή των μουσικών κομματιών της δεκαετίας του 1960 που την διατρέχουν καθ’ όλη την διάρκειά της. Ο Κεβιν Κόστνερ του οποίου το πρόσωπο δεν βλέπουμε ποτέ είναι η σορός στο φέρετρο στην αρχή της ταινίας και η Μεγκ Τίλι το νέο πρόσωπο ανάμεσα στην παρέα, καθώς υπήρξε η σύντροφος του νεκρού. Η ταινία προτάθηκε για τρία Οσκαρ (συμπεριλαμβανομένου του καλύτερης κινηματογραφικής παραγωγής) αλλά δεν κέρδισε σε καμία κατηγορία.

Bαθμολογία: 4

ΑΘΗΝΑ: ΔIANA

——————————————————-

Ο επιστάτης Σάνσο (Sanshô dayû, Ιαπωνία, 1954) του Κέντζι Μιζογκούτσι.

Η πρώτη ταινία του ιαπωνικού αφιερώματος που σταδιακά διοργανώνει η εταιρεία New Star ως τον Οκτώβριο, ανήκει στις λιγότερο γνωστές του Κέντζι Μιζογκούτσι (1898-1956) και τοποθετείται στον 10ο μ.Χ. αιώνα καταγράφοντας το μαρτύριο μιας οικογένειας από τη στιγμή που ο πάτερ φαμίλιας, ένας φιλεύσπλαχνος κυβερνήτης οδηγείται στην εξορία όπου και αναζητείται από την γυναίκα και τα δύο παιδιά του. Ο «Σάνσο» που το 1954 διακρίθηκε στο φεστιβάλ Βενετία μαζί με τους «Επτά σαμουράι» του Ακίρα Κουροσάβα, στη συνέχεια σχεδόν εξαφανίστηκε. Σήμερα θεωρείται ένα από τα άγνωστα αριστουργήματα του κλασικού ιαπωνικού σινεμά, μια τραγική ιστορία οικογενειακών δεσμών μέσω της οποίας αναδεικνύεται η τεχνική αρτιότητα ενός σκηνοθέτη που υπήρξε μετρ των συγκινητικών πλάνων (μελλοντικά θα προβληθούν επίσης οι ταινίες του Μιζογκούτσι «Ουγκέτσου Μονογκατάρι», 1953 και «Σταυρωμένοι εραστές», 1954)

Bαθμολογία: 4

ΑΘΗΝΑ: ΑΤΕΝΕ – ΟΑΣΙΣ

——————————————————-

Eπίσης

Ένα χρόνο έκλεισε πριν από λίγο καιρό η τραγωδία της Πύλου, όταν δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα της 14ης Ιουνίου 2023, σε διεθνή ύδατα ανοικτά της Πύλου, ναυάγησε αλιευτικό σκάφος που εκτιμάται ότι μετέφερε περίπου 750 μετανάστες. Με αυτή την αφορμή η εταιρία New Star παρουσιάζει στο ΣΤΟΥΝΤΙΟ το ντοκιμαντέρ «Gas Station ή Τα περιστέρια της Λαχώρης» του Θωμά Σίδερη (σκηνοθέτης, ραδιοφωνικός παραγωγός, δημοσιογράφος) που περιλαμβάνει ντοκουμέντα όπως τηλεφωνικές συνομιλίες των μεταναστών με τις οικογένειές τους λίγο πριν ξεκινήσουν το μοιραίο ταξίδι τους. Κατά την επιχείρηση διάσωσης από τις ελληνικές αρχές διασώθηκαν 104 άτομα, μεταξύ των οποίων Αιγύπτιοι, Σύροι, Πακιστανοί, Αφγανοί και Παλαιστίνιοι, ενώ ανασύρθηκαν 82 νεκροί. Εκατοντάδες άλλοι αγνοούνται.