Τη νύχτα που το κόμμα της σημείωσε συντριπτική νίκη στις Ευρωεκλογές και ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, προκάλεσε πολιτικό σεισμό διαλύοντας το κοινοβούλιο, η Μαρίν Λεπέν, ήταν ξεκάθαρη: «Το αποψινό μήνυμα – συμπεριλαμβανομένης της διάλυσης του Κοινοβουλίου – απευθύνεται επίσης στους ηγέτες στις Βρυξέλλες». «Αυτή η μεγάλη νίκη για τα πατριωτικά κινήματα είναι σε ευθυγράμμιση με την κατεύθυνση της ιστορίας… Είμαστε έτοιμοι να πάρουμε την εξουσία αν το επιθυμεί ο λαός» είχε προσθέσει.

Την ίδια ώρα, η αποχώρηση από την ΕΕ και την ευρωζώνη δεν εμφανίζεται πλέον στο προεκλογικό μανιφέστο του κόμματος της. Την τελευταία φορά που αυτό συνέβαινε, στις προεδρικές εκλογές του 2017, ο Εμανουέλ Μακρόν χάρισε στο ακροδεξιό κόμμα μια ήττα εξίσου ταπεινωτική με αυτή που δέχθηκε ο ίδιος στις φετινές Ευρωεκλογές.

Η νίκη της Λεπέν ως εμπόδιo στη στρατηγική της Ε.Ε.

Αλλά επτά χρόνια μετά, η σχεδόν σίγουρη νίκη του RN της Λεπέν στις πρόωρες εθνικές εκλογές θα μπορούσε να αποδειχθεί σχεδόν εξίσου επιζήμια για την ΕΕ, θέτοντας υπαρξιακά ερωτήματα για τον ρόλο της Γαλλίας και περιορίζοντας σοβαρά την ικανότητα του μπλοκ να ακολουθήσει τη στρατηγική που έχει χαράξει τα τελευταία χρόνια.

Στην Ευρώπη, «η άφιξή μας στην εξουσία θα σηματοδοτήσει την επιστροφή της Γαλλίας στην ευρωπαϊκή σκηνή – για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της», υποσχέθηκε στους δημοσιογράφους αυτή την εβδομάδα ο Τζόρνταν Μπαρντέλα, πρόεδρος του κόμματος και πιθανός πρωθυπουργός, εάν το RN κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών στις προσεχείς εκλογές.

To RN ήταν έτοιμο, είπε, να διαπραγματευτεί «εξαιρέσεις» σε μια σειρά κανόνων της ΕΕ για τη Γαλλία –η οποία αποτελεί ιδρυτικό μέλος της Ένωσης, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της, και μαζί με τη Γερμανία διαμόρφωσαν τον κομβικό για τη λειτουργία της γαλλογερμανικό άξονα που υποστηρίζει τη λειτουργία της καθόλη τη διάρκεια της ύπαρξης της.

Οι δημοσκοπήσεις

Όλες οι δημοσκοπήσεις, πλην μίας, δείχνουν μέχρι στιγμής ότι το ακροδεξιό κόμμα είναι απίθανο να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στο γαλλικό κοινοβούλιο, για την οποία απαιτούνται τουλάχιστον 289 βουλευτές. Από την πλευρά του, ο Μπαρντέλα τόνισε ότι προτίθεται να σχηματίσει κυβέρνηση μόνο εάν κάτι τέτοιο πράγματι συμβεί.

Αλλά το RN βρίσκεται σε τροχιά για να καταγράψει ένα ποσοστό μεταξύ 32% έως 35% των ψήφων, το οποίο θα το καταστήσει τη μεγαλύτερη δύναμη στη γαλλική Εθνοσυνέλευση.

Με το αριστερό-πράσινο Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP) να καταγράφει ποσοστό 28% έως 30% και τον κεντρώο συνασπισμό του Μακρόν να βρίσκεται περίπου στο 20%, το πιο πιθανό αποτέλεσμα των εκλογών είναι η σύσταση ενός κοινοβούλιο ακόμη πιο διασπασμένου και πολωμένου από το απερχόμενο.

Όπως είναι λογικό, η απόφαση του Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες εκλογές έχει προκαλέσει απογοήτευση και ανησυχία σε άλλες πρωτεύουσες της ΕΕ, οι οποίες θεωρούν την κίνηση είτε ως λάθος, είτε ως επικίνδυνο πολιτικό «τζογάρισμα»,  είτε και τα δύο.

Το «στοίχημα» του Μακρόν

«Είναι ένα μεγάλο στοίχημα», τόνισε στον Guardian διπλωμάτης της ΕΕ, προειδοποιώντας ότι ένα διχασμένο γαλλικό κοινοβούλιο θα μπορούσε να επιβραδύνει τη λήψη αποφάσεων την ώρα που ήδη η Ε.Ε. αγωνίζεται να φτάσει σε συμφωνίες για πολιτικές που αφορούν από την προστασία της φύσης έως τις μελλοντικές δαπάνες της.

Μια μεγάλη νίκη του RN θεωρείται επίσης ότι ενισχύει πιθανώς τις πιθανότητες άλλων ακροδεξιών, ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων στις περιφερειακές εκλογές στην ανατολική Γερμανία και στις εθνικές εκλογές στην Αυστρία αργότερα μέσα στο έτος.

Με ένα διχασμένο κοινοβούλιο, η Γαλλία «αντιμετωπίζει την προοπτική μιας μακράς περιόδου χωρίς μια πλήρως λειτουργική κυβέρνηση – με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ικανότητά της να εμπλακεί εποικοδομητικά στην ΕΕ», πρόσθεσε ο Mujtaba Rahman από την εταιρεία συμβούλων Eurasia Group.

Οι εκτεταμένες εξουσίες των Γάλλων προέδρων εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την κοινοβουλευτική τους υποστήριξη. «Το αποτέλεσμα θα ήταν η παντελής απουσία οποιασδήποτε ευρωπαϊκής λήψης αποφάσεων», δήλωσε ο François Heisbourg, του thinktank του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών.

Οι σύνοδοι κορυφής και το κύρος του Μακρόν

Επιπλέον, σε περίπτωση νίκης της ακροδεξιάς στις συνόδους κορυφής των ευρωπαίων ηγετών θα παρεβρίσκεται ένας σημαντικά αποδυναμωμένος Γάλλος πρόεδρος, ο οποίος, παρά τα αναμφισβήτητα λάθη του, ήταν ένας από τους λίγους Ευρωπαίους ηγέτες που πιέζουν σταθερά για μια ισχυρότερη, πιο ενωμένη και πιο «κυρίαρχη» ΕΕ.

Από τότε που ανέβηκε στην εξουσία με μια εκστρατεία υπέρ της ΕΕ, ο Μακρόν υπήρξε σημαντική πηγή ιδεών για την ΕΕ, με προτάσεις όπως η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας ή ο κοινός δανεισμός για να βγάλει τις οικονομίες της Ευρώπης από την ύφεση που προκάλεσε η πανδημία.

Ακόμη και χωρίς απόλυτη πλειοψηφία, η ακροδεξιά στο γαλλικό κοινοβούλιο θα επιδιώξει να προωθήσει το ευρωπαϊκό της όραμα: μια «Ευρώπη των εθνών», με την εξουσία να επιστρέφει στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Στόχος άλλωστε του RN είναι να θεσπίσει τη λεγόμενη «εθνική προτίμηση» για τις γαλλικές επιχειρήσεις και τη γεωργία, κατά παράβαση των κανόνων της ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς, αλλά και να επανεξετάσει τις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών της ΕΕ που δεν «σέβονται» τη Γαλλία και να αποτρέψει οποιαδήποτε περαιτέρω διεύρυνση της ΕΕ.

Η αντιευρωπαϊκή ατζέντα του κόμματος θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τις προσωρινές ελπίδες για πιο κοινό δανεισμό της ΕΕ για τη χρηματοδότηση της άμυνας ή της πράσινης μετάβασης. «Η ΕΕ μπορεί, αν και με δυσκολία, να καταπιεί μια κάπως ευρωσκεπτικιστική Ιταλία», δήλωσε ο Μάρκο Μπούτι, πρώην γενικός διευθυντής οικονομικών και χρηματοοικονομικών υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, «αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να καταπιεί μια ευρωσκεπτικιστική Γαλλία» πρόσθεσε.