Υπό διαφορετικές συνθήκες και σε άλλες εποχές, η συνεδρίαση της ΚΟ της κυβερνητικής πλειοψηφίας ήταν μία διαδικασία με κάποια κρισιμότητα και βαρύτητα. Στην περίοδο των μνημονίων, φερ’ ειπείν, τέτοιες συνεδριάσεις διαμόρφωναν κλίμα ή έκριναν έως και την τύχη της χώρας. Και υπό αυτές τις συνθήκες ο Κουρουμπλής ή ο Ξυνίδης ένιωθαν ότι η Ιστορία τους καλούσε να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Οι εποχές αυτές έχουν παρέλθει. Όπως έχουν παρέλθει και οι πολιτικές αναφορές τους. Οι ορισμοί των ιδεολογικών προσανατολισμών είναι πλέον πολύ συζητήσιμοι, όπως και η αντιστοίχιση τους με την πρακτική εκδήλωση της κυβερνητικής δραστηριότητας.
Στον απόηχο του πρόσφατου εκλογικού αποτελέσματος, η συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ της Τετάρτης 26 Ιουνίου, προμηνύεται «ενδιαφέρουσα», ορισμένοι είναι έτοιμοι να την θεωρήσουν έως και «κρίσιμη». Για ποιον λόγο;
Κατά βάση, επειδή βουλευτές της πλειοψηφίας βρίσκουν αφορμή να γκρινιάξουν επειδή δεν έγιναν υπουργοί, ή επειδή δεν επιβραβεύτηκαν με κάποιον τρόπο, παρόλο που ήπιαν το πικρό ποτήρι του γάμου των ομοφύλων και δυσαρέστησαν την εκλογική τους πελατεία.
Στην πραγματικότητα όμως, η σύναξη αυτή των βουλευτών της ΝΔ, όπως τουλάχιστον προδιαγράφεται, θα είναι μία ακόμη ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε πόσο απέχουμε ακόμη από τη συνειδητοποίηση της διαμορφωμένης πολιτικής συνθήκης.
Όσο διαπιστώνεται ότι σε αυτή τη χώρα δεν μπορούμε να ρυθμίσουμε ούτε πώς και από ποιον θα μαζεύονται τα ξερόχορτα, οι ανησυχίες κάποιων για τις αποκλίσεις από τη δεξιά ορθοδοξία ή οι ιδεολογικοί προβληματισμοί προσώπων με φανερές διαχειριστικές ανεπάρκειες, είναι στην ουσία απλώς κάποιες χαριτωμένες πολυτέλειες.
