Ανταπόκριση Βρυξέλλες
Μετά κόπων και βασάνων ο Ολλανδός Μαρκ Ρούτε μετακομίζει στις Βρυξέλλες και την έδρα του ΝΑΤΟ αφού και το κάστρο αυτό του αντιπάλου του, προέδρου της Ρουμανίας Κλάους Ιοάννις έπεσε.
Το ντόμινο για να καμφθούν τα τελευταία εμπόδια για τον Μαρκ Ρούτε ξεκίνησε από την Τουρκία. Στις 26 Απριλίου συναντήθηκε με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος του έδωσε τις ευλογίες του για τη θέση του Γενικού Γραμματέα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
H επιλογή της Άγκυρας για τον νέο Γενικό Γραμματέα όπως ανέφερε η τουρκική προεδρία λίγο διάστημα νωρίτερα μετά από επικοινωνία Ερντογάν-Ρούτε , θα γινόταν «στο πλαίσιο της στρατηγικής σοφίας και της δικαιοσύνης». Μάλιστα, τότε είχε προτάξει εκ νέου τους Συμμάχους του ΝΑΤΟ που δεν ανήκουν όμως στην ΕΕ, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά ότι «ο πρόεδρος Ερντογάν τόνισε ότι ο επόμενος Γενικός Γραμματέας πρέπει να υπηρετεί την ασφάλεια και τα συμφέροντα των χωρών μελών με τον καλύτερο τρόπο όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και άλλων προκλήσεων, να ενισχύσει την ενότητα της Συμμαχίας και να δώσει προτεραιότητα στον κύριο ρόλο του ΝΑΤΟ, να αναλάβει πειστικές δεσμεύσεις όσον αφορά τα θεμελιώδη τις αξίες της Συμμαχίας και την τήρηση των καθιερωμένων πρακτικών της και να λαμβάνει υπόψη τις ευαισθησίες των συμμάχων εκτός ΕΕ».
Στο τέλος Απριλίου ο δρόμος από την πλευρά της Άγκυρας είχε ανοίξει.
Κόκκινο πανί ο Όρμπαν
Σειρά είχε ο ακόμη πιο δύσκολος Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν. Γι’αυτόν ο Μαρκ Ρούτε αποτελούσε κόκκινο πανί ιδιαίτερα μετά το 2021, όταν ο Ολλανδός πρωθυπουργός είχε δηλώσει σε Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ότι η Ουγγαρία δεν είχε θέση στην ΕΕ: «Είπα σταματήστε το, πρέπει να αποσύρετε το νόμο και, αν δεν σας αρέσει αυτό και λέτε πραγματικά ότι οι ευρωπαϊκές αξίες δεν είναι αξίες σας, τότε πρέπει να σκεφτείτε αν θα παραμείνετε στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Το πρόσωπο του Μαρκ Ρούτε μετά το τέλος της άτυπης Συνόδου της ΕΕ της 17ης Ιουνίου έδειχνε ότι μάλλον η εκπλήρωση του στόχου του ήταν κοντά. Τον συναντήσαμε στην έξοδο του Συμβουλίου, όταν έφευγε με την ολλανδική αντιπροσωπεία. Όταν τον ρωτήσαμε πότε πιστεύει ότι θα ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για τη θέση του ΓΓ του ΝΑΤΟ και τη δική του υποψηφιότητα εξέφρασε την ελπίδα ότι θα το ζήτημα θα έκλεινε σύντομα.
Μία ημέρα αργότερα και αφού είχαν συναντηθεί στο περιθώριο του άτυπου Συμβουλίου, ο Βίκτορ Όρμπαν ανήρτησε την επιστολή του Μαρκ Ρούτε ο οποίος ανέφερε στην ουσία ότι όπως αντιλαμβάνεται κανένας Ούγγρος δεν θα λάβει μέρος στις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και δεν θα χρησιμοποιηθούν ουγγρικά κονδύλια για την υποστήριξή τους, χωρίς όμως να υπάρχει αντίσταση σε σχέση με αυτές τις προσπάθειες. Την απόφαση αυτή του Όρμπαν άλλωστε, είχε ανακοινώσει μερικές ημέρες νωρίτερα και ο νυν ΓΓ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ κατά την επίσκεψή του στην Ουγγαρία. Βέβαια, στην επιστολή του ο Μαρκ Ρούτε έκανε ακόμη ένα βήμα πίσω επισημαίνοντας ότι καταγράφει ότι υπήρξε δυσαρέσκεια από τα σχόλια που είχε κάνει πριν από τρία χρόνια σε εκείνη την εκρηκτική ευρωπαϊκή Σύνοδο του Ιουνίου 2021.
Η Σλοβακία εν συνεχεία ήταν αναμενόμενο ότι θα ακολουθούσε. Τελευταίος έμεινε ο επίσης διεκδικητής για τη θέση του επικεφαλής του ΝΑΤΟ, Κλάους Ιοάννις. Το απόγευμα της Πέμπτης ενημερώθηκε επισήμως το ΝΑΤΟ για την απόσυρση της υποψηφιότητάς του και το άνοιγμα του δρόμου για τον αντικαταστάτη του Στόλτενμπεργκ. Οι 32 Σύμμαχοι έχουν ταχθεί υπέρ της υποψηφιότητας Ρούτε . Να σημειωθεί ότι η λήψη αποφάσεων στο ΝΑΤΟ απαιτεί ομοφωνία.
Την επόμενη εβδομάδα και τυπικά η ομόφωνη απόφαση
Πιθανόν την ερχόμενη εβδομάδα, ο πρύτανης των Μόνιμων Αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ, όπως ονομάζεται ο παλαιότερος εκ των Μόνιμων Αντιπροσώπων, ο Κροάτης Μάριο Νομπίλο, θα καλέσει τους ομολόγους του σε άτυπη συνάντηση για να διαπιστωθεί και τυπικά η ομόφωνη απόφαση του Μαρκ Ρούτε.
Το πράσινο φως για τον Μαρκ Ρούτε μπορεί να άργησε μερικούς μήνες, αλλά πλέον η Συμμαχία οδεύει προς την Σύνοδο στην Ουάσιγκτον τον Ιούλιο, ούσα βέβαιη ότι έχει βρεθεί το πρόσωπο που θα αντικαταστήσει τον Γενς Στόλτενμπεργκ. Από την άλλη, αν και τα ευρωπαϊκά πόστα δεν συνδέονται με το ΝΑΤΟ, το γεγονός ότι η Ολλανδία έλαβε την ύψιστη θέση στη Συμμαχία, την «αναγκάζει» να κάνει λίγο πίσω σε πιθανές υπερβολικές απαιτήσεις στο παιχνίδι των ευρωπαϊκών θέσεων.
