Tην Πέμπτη 20 Ιουνίου, και ώρα 20:00, ο Αντώνης Κωτίδης, Καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, θα μιλήσει για το έργο της Μαρίνας Ψάλτη στο πλαίσιο της έκθεσης «More than Silk» στην genesis gallery, Ιπποκράτους 121.
Η ατομική έκθεση ζωγραφικής της Μαρίνας Ψάλτη «More than Silk», υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Γιώργου Τζάνερη, εγκαινιάστηκε στις 6 Ιουνίου και θα διαρκέσει έως τις 22 Ιουνίου 2024. Σε συνέχεια μιας μακρόχρονης πορείας στο θέατρο και στην τηλεόραση η ηθοποιός αποκαλύπτει στο κοινό μια άλλη πτυχή του ταλέντου της: Αυτή της ζωγραφικής.
Απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών και μαθήτρια του Παναγιώτη Τέτση, η Μαρίνα Ψάλτη παράλληλα με την θεατρική της πορεία είχε και ένα ακόμα αγαπημένο μέσο έκφρασης και καλλιτεχνικής δημιουργίας: τη ζωγραφική, η οποία αποτελούσε για αυτήν πάντα σημείο αναφοράς και καταφύγιο.
Στην έκθεσή της, σε μια σειρά έργων μεγάλων διαστάσεων με την τεχνική της ζωγραφικής πάνω στο μετάξι, η καλλιτέχνης οργανώνει μια προσωπική αφήγηση με φυσιολατρική διάθεση.
Εικονό-ποιώντας αναφορές στις ανατολικές λατρευτικές δοξασίες ακροβατεί αριστοτεχνικά ανάμεσα στην εναρμόνιση της ψυχής με τη φύση.
Στην πολύχρονη μελέτη που αφιέρωσε σε αυτή τη μορφή έκφρασης, η ζωγράφος έρχεται να μας παρασύρει σε μια διαδρομή ολοκληρωμένης και κατακτημένης ισορροπίας ανάμεσα στο χρώμα και το φως.
Οπως σημειώνει ο Αντώνης Κωτίδης, καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στον κατάλογο που συνοδεύει την έκθεση:
«Απλώνει τα υφάσματα στη σειρά, το ένα συνέχεια με το άλλο. Σιγά σιγά στρώνει, ιστορημένη σχεδόν χωρίς διακοπή, μια διαδρομή του μεταξιού. Πλόκαμοι από άνθη τυλίγονται γύρω από δράκοντες χρυσοπράσινους και πλέγματα από φρούτα από όπου ξεμυτίζουν παπαγάλοι και πουλιά πετούμενα και του βυθού πανίδα και χλωρίδα. Δεν έχει τέλος η οδός αυτού του μυστικού παραδεισένιου κήπου, η οδός Μαρίνας Ψάλτη.
Ζωγράφος; Ηθοποιός; Οι επιδόσεις της και στους δύο τομείς της τέχνης θα έδιναν λειψή εικόνα του χαρίσματος που διακρίνει την πορεία της αν χαρακτηριζόταν από τον έναν μόνο: επομένως, μόνον η δυσδαψίλευτη ιδιότητα του καλλιτέχνη είναι αυτή που περιγράφει τη Μαρίνα χωρίς να τη μειώνει. Ως ηθοποιός μεγάλου βεληνεκούς συνεχίζει την παράδοση των θρυλικών γυναικών του θεάτρου που καθήλωναν το κοινό με τη φυσική τους παρουσία, με το σώμα και με την κίνησή τους στη σκηνή.
Αλλά πριν σπουδάσει θέατρο, είχε τελειώσει τη Σχολή Καλών Τεχνών, αγαπημένη μαθήτρια του Π. Τέτση, ζωγράφου από τους πιο σημαντικούς της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Ως εικαστικός πρώτη φορά επιχειρεί ζωγραφική σε μετάξι με την τεχνική του μπατίκ και το αποτέλεσμα ελέγχεται σύμμετρο με την υψηλή στάθμη κάθε καλλιτεχνικής της προσπάθειας.
Το εκφραστικό περιεχόμενο συνθέσεων με την τεχνική του μπατίκ διαμορφώνεται όχι μόνο από τη μορφή των μοτίβων αλλά και από την υφή του υλικού βάσης. Η επιλογή του μεταξιού σε αυτόν το ρόλο ενδεχομένως επηρέασε την επιλογή της θεματικής: η Μαρίνα σχεδιάζει τα μοτίβα όλων των συνθέσεων αυτής της σειράς με αναφορές στη σινοϊαπωνική αισθητική. Δεν περιορίζει όμως τον εξωτικό τόνο τους μόνον στην εξωευρωπαϊκή περιοχή. Αντίθετα, τον εμπλουτίζει καλοσυγκερασμένα με αναφορές καταγωγικής σημασίας από την ιστορία της Δυτικής τέχνης από τον 15ο μέχρι τον 18ο αιώνα.
[…]
Οι συνθέσεις της Μαρίνας Ψάλτη διαχειρίζονται την εικαστική αφήγηση με τη γλώσσα της εποχής μας: αναπτύσσονται σε ένα πλαίσιο μεταμοντερνικής διαλεκτικής (ρεαλιστικού-φαντασιακού) που κάποιοι θεωρητικοί της τέχνης και της λογοτεχνίας ονομάζουν μαγικό ρεαλισμό.
Είναι μια όψη της σύγχρονης ζωγραφικής που δείγματά της εμφανίστηκαν σποραδικά σχεδόν σε όλο τον 20όο αιώνα και συνεχίζουν να αναδείχνουν τον πλούτο των πραγμάτων με τους όρους της νεωτερικής κοσμοαντίληψης. Ορους που κάθε καλλιτέχνης ξεχωριστά κρυσταλλώνει σε κώδικες του δικού του υποκειμενικού βλέμματος, του μόνου, πλέον, αποδεκτού κανόνα που νομιμοποιεί την καλλιτεχνική του έκφραση».
Μαρίνα Ψάλτη
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας και υποκριτική στην Δραματική Σχολή Αθηνών.
Εργάζεται ως ηθοποιός τα τελευταία 35 χρόνια και έχει συνεργαστεί στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο με έλληνες και ξένους σκηνοθέτες, σε έργα κλασσικού και σύγχρονου ρεπερτορίου. Δίδαξε υποκριτική στη Δραματική Σχολή Γ. Θεοδοσιάδη.
Εχει γράψει ένα παιδικό βιβλίο και έχει εικονογραφήσει 4 παιδικά βιβλία των εκδόσεων Ελληνικά Γράμματα. Επίσης εικονογράφησε το βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη «Σαν παραμύθι… σαν Ιστορία».
