Κάτι διαφορετικό υπάρχει στην ατμόσφαιρα που περιβάλλει το συνέδριο του Ινστιτούτου του Αλέξη Τσίπρα στο Ωδείο Αθηνών. Δεν πρόκειται για τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ μολονότι ο «ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα» έδωσε σύσσωμος το παρών, αν και όχι το …παράρτημα της Νέας Αριστεράς, μέχρι λίγα λεπτά πριν τη συνομιλία Τσίπρα – Ζάεφ που εμφανίστηκαν οι Χαρίτσης, Αχτσιόγλου και Πέρκα. Δεν είναι ούτε ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ με το διχασμό και την τοξικότητα που διέσπειρε ως εργαλείο κυριαρχίας, νοοτροπία που συνόδευσε τον Αλέξη Τσίπρα μέχρι την παραίτηση του πέρυσι το καλοκαίρι από την ηγεσία του κόμματος.

Αυτό είναι ένα άλλο συνέδριο ενός άλλου Τσίπρα. Ίσως δεν πρέπει να βιαστούμε να ερμηνεύσουμε αυτό που μοιάζει διαφορετικό, με βάση τα σενάρια ενδεχόμενης επιστροφής του πρώην Πρωθυπουργού στην κεντρική πολιτική σκηνή. Η συγκυρία, μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, φαντάζει ιδανική για το rebranding του. Αλλά η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην είσοδο και στα πηγαδάκια την πρώτη μέρα του συνεδρίου δεν αφορούσε την προσωπική μοίρα του Αλ. Τσίπρα. Αφορούσε περισσότερο τον χώρο της κεντροαριστεράς, καθώς πολλές συζητήσεις ξεστράτιζαν προς το ΠαΣοΚ και την διαφαινόμενη μάχη ηγεσίας. Ίσως εξαιτίας των σύντομων περασμάτων που έκαναν πρόσωπα από τον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, όχι τόσο γνωστά ώστε να απασχολήσουν τις κάμερες, αλλά αρκετά οικεία για να ικανοποιήσουν τους διοργανωτές του συνεδρίου. Αλλά και γιατί περιφερόταν από στόμα σε στόμα η διαπίστωση ότι «ο Μητσοτάκης κατάφερε να διαλύσει την αντιπολίτευση».

Στο κλίμα αυτό φάνηκε πολύ ταιριαστή η σύντομη παρουσία του Παύλου Χρηστίδη από το ΠαΣοΚ στην έναρξη του. Και κάπως έξω από τα συμφραζόμενα η επικοινωνιακή μεσημεριανή βόλτα του Στέφανου Κασσελάκη στον προθάλαμο του συνεδρίου, ο οποίος αρκέστηκε στη συνάντηση με τον εκπρόσωπο του Λούλα και δεν μπήκε ούτε για ένα λεπτό στην αίθουσα του συνεδρίου, όπου θα έβλεπε στο ακροατήριο μεταξύ άλλων τον Νίκο Αλιβιζάτο, τον Ιωάννη Σαρμά, τον Παναγιώτη Ιωακειμίδη. Το απόγευμα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε με κάθε επισημότητα και τον υπόλοιπο ΣΥΡΙΖΑ να τον συνοδεύει, αν το θερμότερο χειροκρότημα και τα φλας τα κέρδιζε ο Αλ. Τσίπρας που καθόταν συνεχώς δίπλα στον αειθαλή Μάθιου Νίμιτς, ο οποίος βραβεύθηκε, με βραβείο έργο του Ψυχοπαίδη, από τους Τσίπρα και Ζάεφ χειροκροτούμενος θερμά. Ο Στ. Κασσελάλης άλλωστε έμεινε μόνο λίγα λεπτά και αποχώρησε την ώρα που μιλούσε ο ο Νίμιτς.

Αύριο στην τελευταία συζήτηση των πρώην πρωθυπουργών Φρανσουά Ολάντ, Στέφαν Λέβφεν (Σουηδία), Γιολάντα Ντίαζ ( β’ αναπληρωτής πρωθυπουργός Ισπανίας), Ζόραν Ζάεφ και Αλ. Τσίπρα, αναμένεται να παραστεί και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Αυτή είναι ίσως η προσγείωση του Αλ. Τσίπρα και ενός τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ στην κανονικότητα, μολονότι υπάρχει ακόμα απόσταση να διανυθεί για κερδηθεί ξανά η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη. Τα αρκετά άδεια καθίσματα κατά την έναρξη του συνεδρίου υποδηλώνουν ότι ο δρόμος δεν θα είναι στρωτός. Ο πρώην πρωθυπουργός όμως είναι, σύμφωνα με συνεργάτες του, αποφασισμένος να επιμείνει σε αυτή την κατεύθυνση. Αποβάλλοντας, δηλαδή, κάθε ίχνος αντισυστημισμού της νιότης του, μεταβαλλόμενος σε ένα κομμάτι του mainstream, με τους όρους του αλλά mainstream. Γι αυτό ένιωσαν άνεση να συμμετάσχουν στα πάνελ πρόσωπα πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ευρωπαϊκή Αριστερά, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό, παρότι ο οικοδεσπότης τους γραβάτα δεν φόρεσε ακόμα. Και οι «Μακεδονομάχοι» που ετοίμαζαν διαδήλωση έξω από τον χώρο της εκδήλωσης, προτού την απαγορεύσει η αστυνομία, αλλά προκάλεσαν εντός ένα μικρό κομφούζιο ασφαλείας και έξτρα ελέγχους, δείχνουν ότι κάποια αγκάθια ακόμα τσιμπούν.

Το ινστιτούτο ήδη οργανώνει την επόμενη εκδήλωση του τον Σεπτέμβριο για τη δικαιοσύνη «με μια διαφορετική οπτική από αυτή που έχουμε συνηθίσει με τις αιτιάσεις για τις καθυστερήσεις στην απονομή της», επισημαίνει πηγή του Ινστιτούτου, ενώ σχεδιάζεται και τρίτη τον Νοέμβριο. Η θεματολογία θα ποικίλλει με θέματα μικρής και μεγαλύτερης σημασίας και οι παρεμβάσεις σχεδιάζεται να είναι τακτικές και συνεχείς.