Στις κάλπες για εκλογή ηγεσίας φαίνεται πως οδεύει το ΠαΣοΚ. Όπως πληροφορείται το Βήμα ο Νίκος Ανδρουλάκης εξετάζει το ενδεχόμενο να επισπεύσει την διαδικασία εκλογής προέδρου. Μάλιστα, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές δεν αποκλείεται οι κάλπες να στηθούν ακόμη και μέσα στον Ιούλιο.

Σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι ο κύβος ερρίφθη, και παρά τις προβλέψεις του καταστατικού, η διαδικασία για να την ανάδειξη νέας ηγεσίας θα γίνει το αργότερο μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου.

Το αν θα γίνουν εκλογές τον Ιούλιο ή αργότερα θα εξαρτηθεί από την ετοιμότητα των οργανώσεων να υποστηρίξουν την διαδικασία.

Η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη φαίνεται πως εκτίμησε ότι μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος θα οδηγήσει σε εσωστρέφεια και είναι προτιμότερες οι καθαρές λύσεις.

Πώς εκλέγεται ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ

Το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ προβλέπει ότι η εκλογή προέδρου γίνεται τουλάχιστον κάθε τέσσερα χρόνια. Συνεπώς οι διαδικασίες για την εκλογή αρχηγού θα εκκινούσαν τον Οκτώβριο του 2025. Η διαδικασία βέβαια μπορεί να επισπευθεί αν υπάρξει απόφαση ενός έκτακτου συνεδρίου.

Για να γίνει έκτακτο συνέδριο απαιτείται απόφαση της κεντρικής επιτροπής έπειτα από αίτημα του 1/3 των μελών της ή αίτημα της πλειοψηφίας των Νομαρχιακών Επιτροπών ή με απόφαση της κεντρικής επιτροπής. Υπάρχουν στελέχη που θεωρούν ότι το ΠαΣοΚ μπορεί να οδηγηθεί στις κάλπες με μια απόφαση της κεντρικής επιτροπής.

Από εκεί και πέρα, τη διαδικασία εκλογής Προέδρου αναλαμβάνει η Επιτροπή Δεοντολογίας. Κατά τη διεξαγωγή των εκλογών, η επιτροπή αυτή διευρύνεται με τους εκπροσώπους των υποψηφίων Προέδρων.

Για την εκλογή νέου προέδρου απαιτείται κατά την πρώτη ψηφοφορία το 50% + 1 των εγκύρων ψηφοδελτίων. Στα έγκυρα ψηφοδέλτια υπολογίζονται και τα λευκά. Σε περίπτωση μη εκλογής κατά την πρώτη ψηφοφορία, η διαδικασία επαναλαμβάνεται μεταξύ των δύο πρώτων.

Σε περίπτωση που οι υποψήφιοι είναι μόνο δύο, γίνεται μία μόνο ψηφοφορία και ο πρώτος/πρώτη σε ψήφους εκλέγεται Πρόεδρος. Σε περίπτωση που υποψήφιος/α είναι μόνο ένας/μία, εκλέγεται εφόσον λάβει το 50% + 1 των έγκυρων ψηφοδελτίων.

Ο «χορός» της αμφισβήτησης

Ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος έσυρε πρώτος τον χορό της διαφωνίας με την ηγεσία της παράταξης. Με μία επιστολή του προς τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου, που διανεμήθηκε σαν μπροσούρα σε όλες τις δημοσιογραφικές αίθουσες, ζήτησε πολιτική κι οργανωτική επανεκκίνηση.

Ακολούθησε ο Νίκος Παπανδρέου με άρθρο του, που ξεκίνησε με τη λέξη, «αλλαγή». Μία λέξη που δεν επιλέχθηκε τυχαία, καθώς γεννά πασοκικούς συνειρμούς, πρώτης γενιάς, σε όλη τη βάση της παράταξης.

Στην παρέμβαση του αυτή, ο κ. Παπανδρέου ζήτησε να δοθεί ο λόγος στη βάση, «γιατί τα προβλήματα δεν περιμένουν» όπως δήλωσε χαρακτηριστικά. Με τις κακές γλώσσες να τονίζουν ωστόσο, πως η κίνηση αυτή του Νίκου Παπανδρέου έγινε γιατί ενοχλήθηκε από τη διαρροή που είχε γίνει νωρίτερα, και όριζε τον Γιάννη Μανιάτη ως επικεφαλής των ευρωβουλευτών.

Η Νάντια Γιαννακοπούλου, με τηλεοπτική της παρέμβαση εξαπέλυσε δριμεία κριτική στις επιλογές της ηγετικής ομάδας και ζήτησε πιο συχνή σύγκληση των οργάνων του κόμματος. Παράλληλα, αμφισβήτησε τον Νίκο Ανδρουλάκη εξηγώντας πως «οι πολιτικές εκφράζονται από πρόσωπα, τα οποία έχουν ευθύνες. Ο πρόεδρος δεν υπάρχει μόνο για να παίρνει το χειροκρότημα, όταν τα πράγματα πάνε καλά. Υπάρχει και για να αναλαμβάνει την ευθύνη, όταν δεν πηγαίνουν καλά. Πόσο μάλλον όταν η ευθύνη των πολιτικών επιλογών είναι αποκλειστικά δική του

Ένα ακόμη πρόσωπο που εξέφρασε τη διαφωνία του με τη Χαριλάου Τρικούπη και τα όσα ειπώθηκαν το βράδυ των εκλογών, σχετικά με τις επιδόσεις του κόμματος στα αστικά κέντρα, είναι και ο Παύλος Γερουλάνος.