Θα πάει το ΠαΣοΚ σε εκλογή αρχηγού;

Στο ΠαΣοΚ, κατάφεραν και έγιναν μια ωραία ατμόσφαιρα. Είναι τέτοια η παράσταση που δίνεται τις τελευταίες ώρες που μέχρι και η Ντόρα Μπακογιάννη έχασε το μέτρημα με τους δελφίνους του ΠαΣοΚ, όπως δήλωσε, «τα ¾ της κοινοβουλευτικής ομάδας είναι υποψήφιοι αρχηγοί». Και όλα αυτά τρείς μέρες μετά τις εκλογές. Μετά από ένα αποτέλεσμα που είναι εκτός στόχων αλλά δεν το λες και πανωλεθρία. Είναι προφανές ότι στο σκηνικό που έχει δημιουργηθεί πυροδοτήθηκε και από προσωπικές φιλοδοξίες και προσωπικά πάθη. Σε κάθε περίπτωση, στο ΠαΣοΚ άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και είναι αβέβαιο αν μπορεί να «μαζευτεί» ή αν θα αναποδογυρίσει τα πάντα στη Χαριλάου Τρικούπη.

Αυτή τη στιγμή, όλα δείχνουν, ότι στήνεται ένα σκηνικό σύγκρουσης ανάμεσα στους υποστηριχτές δύο διαφορετικών δρόμων τις οποίες θα πρέπει να ακολουθήσει το κόμμα. Ο πρώτος δρόμος είναι η λογική του κ. Κωνσταντινόπουλου, που πρώτος άνοιξε το χορό ζητώντας να επισπευσθεί η διαδικασία εκλογής αρχηγού, την οποία ασπάζεται μια σειρά από στελέχη, υποστηρίζει ότι η μη άνοδος του ΠαΣοΚ και η αποτυχία του να έλθει δεύτερο κόμμα στις εκλογές οφείλεται στην ηγεσία του. Σε απλά ελληνικά λέγεται «δεν τραβάει ο Ανδρουλάκης». Ότι και αν κάνει. Συνεπώς η λύση είναι να πάει το ΠαΣοΚ σε εκλογές για την ανάδειξη νέου αρχηγού ο οποίος θα έχει την άνεση χρόνου να ξεδιπλώσει πρωτοβουλίες και πολιτικές που θα το οδηγήσουν στο απαιτούμενο εκλογικό άλμα.

Η λογική της Χαριλάου Τρικούπη και όσων στην κομματική πυραμίδα, από την ηγεσία μέχρι τη βάση, στηρίζουν τον Νίκο Ανδρουλάκη είναι ότι ακόμα και το άνοιγμα αυτής της συζήτησης, τόσο γρήγορα, τρείς μέρες μετά τις εκλογές, κάνει ζημιά στο ΠαΣοΚ που εμφανίζεται ως να είναι ο μεγάλος χαμένος των εκλογών. Το ΠαΣοΚ δεν πέτυχε το στόχο της δεύτερης θέσης αλλά η ΝΔ υπέστη απώλειες, το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Τη στιγμή που το πολιτικό παιχνίδι στην κεντροαριστερά παραμένει είναι ανοιχτό το ΠαΣοΚ θα οδηγηθεί μέσα από τη διαδικασία εκλογής σε ένα κύκλο εσωστρέφειας που θα αποδυναμώσει τη θέση του. Οι συνεργάτες του προέδρου του ΠαΣοΚ λένε ότι δεν υπάρχει λόγος να γίνει η εσωκομματική διαδικασία στο τέλος του χρόνου αλλά στο τέλος του 2025, όπως προβλέπει το καταστατικό.

Τι θα γίνει τελικά;

Το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ προβλέπει ότι η εκλογή προέδρου γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Συνεπώς οι διαδικασίες για την εκλογή αρχηγού θα εκκινήσουν τον Οκτώβριο του 2025. Μπορεί να επισπευσθεί η διαδικασία; Μπορεί αν υπάρξει απόφαση ενός έκτακτου συνεδρίου. Για να γίνει έκτακτο συνέδριο απαιτείται απόφαση της κεντρικής επιτροπής έπειτα από αίτημα του 1/3 των μελών της ή αίτημα της πλειοψηφίας των Νομαρχιακών Επιτροπών ή με απόφαση της κεντρικής επιτροπής. Υπάρχουν στελέχη που θεωρούν ότι το ΠαΣοΚ μπορεί να οδηγηθεί στις κάλπες με μια απόφαση της κεντρικής επιτροπής.

Σε κάθε περίπτωση το μαχαίρι και το πεπόνι βρίσκεται, σε αυτή τη φάση, στα χέρια του Νίκου Ανδρουλάκη. Ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ διαθέτει την απαιτούμενη πλειοψηφία για να εμποδίσει μια απόφαση των οργάνων για την επίσπευση της διαδικασίας εκλογής αρχηγού. Μπορεί, επίσης, να την προκαλέσει ο ίδιος με μια απλή απόφαση του. Ο κ. Ανδρουλάκης εμφανίζεται απρόθυμος να ικανοποιήσει το αίτημα εκλογή νέου αρχηγού. Βρίσκεται, όμως αντιμέτωπος με μια εσωκομματική θύελλα. Θα μπορέσει να αναλάβει τις πρωτοβουλίες που νομίζει ότι απαιτούνται για την ανάκαμψη του ΠαΣοΚ και την ανασύνθεση του κεντροαριστερού χώρου, μέσα σε ένα κλίμα διαρκούς αμφισβήτησης;

Υπάρχει η άποψη που υποστηρίζει ότι από τη στιγμή που άνοιξε ο ασκός του Αιόλου, τα πράγματα θα ακολουθήσουν μια νομοτελειακή τροχιά. Θα οδηγήσουν, ανεξάρτητα από το καταστατικό και τη θέληση της ηγεσίας, στις κάλπες. Δεν γίνεται, λέγεται, να κινούμαστε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας για έναν ολόκληρο χρόνο. Δεν μπορεί, τονίζεται, να γίνει τίποτα άλλο από το να ξεκαθαριστούν τα πράγματα.

Οι επόμενες μέρες και οι συνεδριάσεις των οργάνων του ΠαΣοΚ είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Θα δείξουν αν άνοιξε χωρίς επιστροφή θέμα ηγεσίας. Και αν το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, στα 50α γενέθλια του βρεθεί και πάλι να ψάχνει το πρόσωπο που θα το μετατρέψει από ένα μικρομεσαία κόμμα σε κόμμα με κυβερνητική προοπτική.