Παρά τις σοβαρές ανησυχίες περί του αντιθέτου καθόλη την προεκλογική περίοδο, τα πρώτα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών δείχνουν ότι οι φιλελεύθεροι θα καταφέρουν να διατηρήσουν την τρίτη θέση στις έδρες και της νέας σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αν και καταγράφουν σημαντικές απώλειες σε σχέση με το 2019.
Συγκεκριμένα, το Renew καταφέρνει να κερδίσει, όπως όλα δείχνουν, 82 έδρες την ώρα που τα δύο κόμματα της ακροδεξίας, το ECR και το ID φαίνεται να κερδίζουν 70 και 60 έδρες αντίστοιχα.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη θεωρείται αρκετά σημαντική όσον αφορά την προσπάθεια που γίνεται για να μην αυξηθεί η επιρροή της ακροδεξιάς σε ευρωπαϊκό επίπεδο, παρότι κατάφερε σημαντικές εκλογικές επιδόσεις, όπως η άνετη πρωτιά της Λεπέν στη Γαλλία, η οποία οδήγησε ήδη τον πρόεδρο Μακρόν στην προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών.
Η επόμενη μέρα για την ΕΕ
Το Renew λοιπόν, παρότι βλέπει τις δυνάμεις του να μειώνονται σε σχέση με την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, όπου είχε δύναμη 108 Ευρωβουλευτών, εν τούτοις όλα δείχνουν πως θα συνεχίσει να έχει τον ρόλο του ρυθμιστή των εξελίξεων, επιτρέποντας τη διατήρηση της κεντρώας συμμαχίας, μεταξύ του ΕΛΚ, των Σοσιαλιστών και του ίδιου.
Υπενθυμίζεται ότι το τελευταίο διάστημα υπήρξε έντονη συζήτηση για πιθανό σχηματισμό δεξιάς συμμαχίας, μεταξύ του ΕΛΚ και των δύο κομμάτων της ακροδεξιάς. Το συγκεκριμένο μάλιστα σενάριο δεν το είχε αποκλείσει όταν ρωτήθηκε σχετικά η πρόεδρος και εκ νέου υποψήφια για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα καταλαμβάνει 181 έδρες, οι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες 135 και η Renew Europe 82 έδρες. Με τις 398 έδρες, επί συνόλου 720, που οι τρεις ομάδες συγκεντρώνουν από κοινού σχηματίζεται ο «μεγάλος συνασπισμός» στο πλαίσιο του οποίου οικοδομούνται οι συναινέσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο πιθανός συνασπισμός
Όλα αυτά βέβαια θα μπορούσαν να ανατραπούν στην περίπτωση που οι δύο ομάδες της ακροδεξιάς κατάφερναν να ενωθούν και συνεργαστούν πάνω σε μια κοινή πλατφόρμα. Κάτι τέτοιο όμως θεωρείται αρκετά δύσκολο καθώς οι χωριστές ατζέντες και οι προσωπικές φιλοδοξίες καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη τη μεταξύ τους συνεργασία.
Προς το παρόν η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά είναι χωρισμένη σε δύο αντίπαλες ομάδες, τους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές (ECR) από τη μια και την Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID) από την άλλη, που σπαράσσονται και διαγκωνίζονται.
Τα μεγάλα ζητήματα
Ένας πιθανός ακροδεξιός συνασπισμός είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έβαζε εμπόδια σε μια σειρά από ζητήματα στρατηγικής σημασίας για την Ε.Ε., όπως είναι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, η παροχή βοήθειας προς την Ουκρανία και η δημιουργία ενιαίας αμυντικής στρατηγικής.
