Το ΠαΣοΚ είχε μια χρυσή ευκαιρία να επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο και να κατακτήσει τη δεύτερη θέση. Δεν το κατάφερε, αν και είχε πολλές πιθανότητες και περισσότερες ευκαιρίες.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης και η ηγετική του ομάδα δεν έπεισε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, παρά το γεγονός ότι απέναντί του είχε τον άπειρο Στέφανο Κασσελάκη και ένα κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, που σπαρασσόταν από εμφύλιες συρράξεις και στο οποίο καταγράφηκαν και δυο διασπάσεις.
Το ΠαΣοΚ έπαιξε, δεν έχασε, αλλά δεν κέρδισε όσα θα μπορούσε.
Δεν κατάφερε να διαμορφώσει μια ευρύτερη στρατηγική που θα προσέγγιζε πολίτες που είχαν αποστασιοποιηθεί τα τελευταία χρόνια από το άλλοτε κραταιό κόμμα, αλλά κινούνται στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς.
Δεν είναι επιχείρημα ότι σταδιακά το ΠαΣοΚ ανεβάζει τις δυνάμεις επί προεδρίας Ανδρουλάκη και να γίνεται σύγκριση με την περίοδο προεδρίας της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά.
Ο Ν. Ανδρουλάκης θα μπορούσε να βάλει πιο γερές βάσεις για να μπορέσει το ΠαΣοΚ να κερδίσει μεγαλύτερο ζωτικό πολιτικό χώρο.
Κινήθηκε επί μεγάλη χρονική περίοδο με μια στρατηγική που είχε πολλά προβλήματα, τόσο σε πολιτικό όσο και σε επικοινωνιακό επίπεδο.
Αν και είχε μια πολύ καλή Κοινοβουλευτική Ομάδα με νέους πολιτικούς, αρκετά ικανούς και με ποιοτικό πολιτικό λόγο, το ΠαΣοΚ δεν έκανε την υπέρβαση.
Προφανώς έφθασε κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν τον κέρδισε.
Άντεξε σε αρκετές εκλογικές περιφέρειες, όπως π.χ. στο Ηράκλειο, στο Λασίθι, στην Αρκαδία, αλλά και σε διάφορους άλλους νομούς, αλλά συνεχίζει να πέφτει σε μαύρη τρύπα στο Λεκανοπέδιο της Αττικής και αυτό πρέπει να το δει πιο μεθοδικά.
Η στρατηγική του είχε πολλά προβλήματα και σε αρκετές περιπτώσεις, κινήθηκε σε μεγάλο βαθμό αμυντικά. Και η στρατηγική του είχε εσωστρεφή χαρακτηριστικά, ενώ και ο ίδιος και η ηγετική του ομάδα δεν ανοίχτηκε όπως έπρεπε. Παράλληλα δεν δόθηκε ζωτικός πολιτικός χώρος σε στελέχη που δεν ανήκαν στην ομάδα της επιρροής του και αυτό πρέπει να αλλάξει.
Ως εκ τούτου πρέπει να υπάρξει αναστοχασμός για λάθη που έγιναν και να αναλυθεί το εκλογικό αποτέλεσμα της 9ης Ιουνίου ώστε να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να γίνουν και οι απαραίτητες κινήσεις που θα τον βάλουν πιο δυναμικά στο πολιτικό παιχνίδι.
Η απόσταση με το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μεγάλη και το κόμμα του Στ.Κασσελάκη δεν είναι κυρίαρχη δύναμη στο χώρο της κεντροαριστεράς, διότι το ποσοστό του είναι κοντά στο 15% και του ΠαΣοΚ στο 13,5%.
Αρα, πρέπει να γίνει πολύ μεγάλη δουλειά από την 10η Ιουνίου για να μπορέσει το ΠαΣοΚ να αξιοποιήσει και το στελεχιακό δυναμικό που έχει σε όλη την επικράτεια και κυρίως να ανοιχτεί αρκετά ο πρόεδρός του, απευθύνοντας ευρύτερο κάλεσμα σε δυνάμεις και πρόσωπα. Δυνατότητες έχει, αρκεί να αλλάξει τον οδικό του χάρτη.
Και όσα έγιναν συμπυκνώνονται σε μια φράση, παραλλαγμένη, που έχει ακουστεί με άλλο όνομα στο ΠαΣοΚ, «Νίκο δεν χάσαμε, αλλά δεν κερδίσαμε»!
Ευκαιρίες έχει ακόμα έως τις εθνικές εκλογές. Αυτό είναι και το στοίχημά του.
