Η λίγων ημερών κόρη τους και η αναγκαστική παύση και των δύο από τη δουλειά φέρνουν προσωρινή ανακωχή στη σχέση της Αλεξάνδρας και του Ορέστη. Εκείνο όμως που προς στιγμήν καθησυχάζει τα πράγματα ανάμεσα σε αυτούς τους δύο γίνεται αφορμή για έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα στην Κλέλια και τον Θάνο που, στα πρώτα κιόλας λεπτά του τέταρτου επεισοδίου του δεύτερου κύκλου του «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, δίνει για άλλη μια φορά ρεσιτάλ τοξικής συμπεριφοράς. Χωρίς να λέγεται ποτέ ρητά, από τη μεταξύ τους στιχομυθία προκύπτει ότι ο «καλοθελητής» πίσω από την καταγγελία στο Ωδείο, που στοίχισε στον Ορέστη – έστω και προσωρινά – τη δουλειά και την καριέρα του, ήταν αυτός.
Η σχέση της Κλέλιας και του Θάνου, ως κοινό το ξέρουμε καλύτερα και από τους ίδιους, βρίσκεται από καιρό σε σήψη. Το μόνο που κρατά τους δυο μαζί είναι το αδιανόητο του χώρια. Η παγωμάρα μιας ενδεχόμενης αίσθησης μοναξιάς παρατείνει την ανοχή τους στην κοινή τους παρακμή. Αν κάθε σχέση λογίζεται ζωντανός οργανισμός, όταν σε αυτόν συσσωρεύεται πλήθος τοξινών, ο ήδη περατός κύκλος ζωής του συρρικνώνεται επικίνδυνα. Στην περίπτωσή τους έχει από καιρό εξαντληθεί και η Κλέλια μοιάζει σιγά σιγά να μην μπορεί να αγνοεί άλλο τη μυρωδιά της αποσύνθεσης.
Η 19χρονη κοπέλα όμως δεν είναι έτοιμη να πάρει αποφάσεις. Όχι ακόμα. Όχι όσο υπάρχει η ψευδαίσθηση πως η μεταξύ τους σχέση μπορεί ακόμα κάπως να σωθεί. Όχι όσο ακόμα έχει πράγματα πιο σημαντικά για εκείνη να αντιμετωπίσει. Όπως είναι η σχέση της με τη μητέρα της, η οποία βρίσκεται πλέον στην Αθήνα γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Έπειτα από μήνες, η Σοφία θα καθίσει επιτέλους κάτω με την Κλέλια και τον Αντώνη για μια ειλικρινή κουβέντα, δίνοντας χρόνο στον Μιχάλη, ο οποίος βρίσκεται μαζί της κι εκείνος στην Αθήνα, να ζητήσει νομική συμβουλή σχετικά με την εκ μέρους του παρασιώπηση της δολοφονίας του Χαράλαμπου από έναν άνθρωπο που εμπιστεύεται: την αδερφή του.
Σε παρόμοιο μοτίβο, κατά πολύ τσιμπημένο προς τα πάνω, η Αλεξάνδρα, μετά το μικρό ευχάριστο διάλειμμα από τις εντάσεις, αποφασίζει να οχυρωθεί νομικά απέναντι στον Ορέστη και τη δική του εμπλοκή στον μέχρι τώρα ανεξιχνίαστο φόνο. Του ζητά να υπογράψει συναινετικό διαζύγιο και να της παραχωρήσει την αποκλειστική επιμέλεια της κόρης τους για παν ενδεχόμενο. Και κάπως έτσι, η περίοδος εκεχειρίας παίρνει τέλος. Η τελεύταια ελπίδα πως οι δυο τους θα μπορούσαν να συνεχίσουν να είναι μαζί έστω και συμβατικά για χάρη του παιδιού, μοιάζει να καταποντίζεται.
Φυσικά, οι φόβοι της Αλεξάνδρας δεν είναι διόλου παράλογοι. Ολοι τρέμουν μην τυχόν και αναδυθεί η αλήθεια που, προς το παρόν, βρίσκεται – όχι και πολύ καλά – κρυμμένη στο βυθό της θάλασσας μαζί με το νεκρό σώμα του Χαράλαμπου. Ενδεχομένως κανείς να μην ανησυχεί περισσότερο από τον Σπύρο, ο οποίος συνεχίζει να βουτά καθημερινά στο σημείο όπου βρίσκεται το κουφάρι του πατέρα του προκειμένου να κοιμάται ήσυχος· σίγουρος πως εκείνος και ο Αντώνης είναι ασφαλείς. Αν κάποιος χρειάζεται αυτή τη στιγμή να αισθανθεί ασφάλεια περισσότερο από όλους, είναι αυτός.
Το νησί του φαντάζει πια στα μάτια του η μόνη του επιλογή και, ταυτόχρονα, η φυλακή του. Δίχως τον Αντώνη, δίχως φίλους ιδιαίτερα, τραυματισμένος βαθιά από τη χρόνια κακοποίηση του πατέρα του κι έχοντας εσωτερικεύσει την ακραία ομοφοβία της μικρής κοινωνίας στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε, ο Σπύρος παίρνει τη μία λάθος απόφαση μετά την άλλη.
Συμβιβάζεται με τη Γιάννα. Συμβιβάζεται με τη ζωή στο νησί. Μένει σε μονοπάτια γνώριμα που δεν επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Αυτό βέβαια δεν κάνει τις επιλογές του απαραίτητα εύκολες. Παλεύει διαρκώς μέσα του και το χειρότερο είναι πως ο εσωτερικός του συνομιλητής, όπως κι εκείνος του Αντώνη, τον τελευταίο καιρό έχει την μορφή και τη φωνή του πατέρα του.
Μάταια η Μαρία προσπαθεί να τον βοηθήσει να βγει από τον φαύλο κύκλο στον οποίο από φόβο έχει μπει οικειοθελώς. Όσο κι αν του μιλά ανοιχτά, εκείνος αδυνατεί να προβάλει πλέον αντίσταση στις κοινωνικές επιταγές και προσδοκίες. Και κάπως έτσι, αναλαμβάνει τελικά να συνεχίσει το «έργο» που άφησε στη μέση ο Χαράλαμπος. Ξεκινά να δουλεύει για τον Φάνη, ο οποίος του υπόσχεται προστασία. Μετά όμως από όλα όσα έχουν συμβεί, ο Σπύρος ξέρει πια καλά με τι άνθρωπο έχει να κάνει και φροντίζει να έχει πάντα την πλάτη του στον τοίχο.
Ξέρει καλά πως αν ποτέ βρισκόταν το πτώμα του Χαράλαμπου, ο Φάνης εύκολα θα μπορούσε να του φορτώσει τον φόνο. Αποφασισμένος να μην γίνει εξιλαστήριο θύμα, ο Σπύρος κρατά στο μανίκι του έναν άσσο: το όπλο του εγκλήματος. Κι φροντίζει ώστε ο νέος του «συνεργάτης» να είναι ενήμερος για αυτό. Απέναντι στην μπλόφα του Φάνη, ο Σπύρος αποφασίζει να παίξει με ανοιχτά χαρτιά, πράγμα που στριμώχνει κι άλλο τον δήμαρχο που έχει αρχίσει να δέχεται έντονες πιέσεις, απρόσμενες επισκέψεις και συγκαλυμένες απειλές από τους ιταλούς συνεργάτες του. Για πρώτη φορά, ο Φάνης θα λυγίσει. Θα λούσει με βενζίνη το σκάφος του, θα μπει μέσα αλλά τελικά δεν θα βάλει το κλειδί στη μίζα. Απλά θα ρίξει ένα καλό κλάμα στο ντους και θα συνεχίσει να είναι αυτός που είναι.
Οσο οι εμπλεκόμενοι στη δολοφονία του άντρα της παλεύουν να διαχειριστούν τη νέα κατάσταση, η Μαρία μοιάζει να βρίσκει τον εαυτό της κάθε μέρα και περισσότερο. Δεν μασά τα λόγια της, λέει πια τα πράγματα με το όνομά τους, δίχως ντροπή. Το «τι θα πει ο κόσμος» δεν την ενδιαφέρει πια. Την νοιάζει μόνο να κάνει καλό και με γνώμονα αυτό αποφασίζει τελικά και τι θέλει να κάνει με όλο αυτό το μαύρο χρήμα που μάζευε τόσα χρόνια ο Χαράλαμπος.
Εχοντας εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη του γιου της, η Μαρία ζητά, δίχως όμως να της πει ακριβώς τι έχει στο νου της, από την Χάρις να τη συνοδεύσει στην Κέρκυρα. Με το Πάσχα να πλησιάζει και την κόρη και τα εγγόνια της να βρίσκονται πολύ μακριά, η Χάρις δέχεται την πρόταση της και οι δυο γυναίκες φτάνουν στο πανέμορφο νησί των Φαιάκων.
Εκεί η Μαρία θα επισκεφθεί ένα καταφύγιο για κακοποιημένες γυναίκες και θα κάνει δωρεά όσα χρήματα μάζευε ο κακοποιητικός της σύζυγος όλα αυτά τα χρόνια, με την ελπίδα πως θα πιάσουν τόπο, πως θα βοηθήσουν ουσιαστικά έστω και μία γυναίκα που περνά όσα περνούσε κι εκείνη μέχρι πρόσφατα. Σε αυτή την επίσκεψη, η Μαρία θα συνειδητοποιήσει τι πραγματικά της έχει συμβεί και πόσο τυχερή είναι που είναι ακόμα ζωντανή. Θα συνειδητοποιήσει, όμως, και πως τα τραύματά της είναι ακόμα ανοιχτά και πως η ίδια, χωρίς επαγγελματική βοήθεια, είναι αδύνατον να γυρίσει στ’ αλήθεια σελίδα.
Καθώς όλον αυτόν τον καιρό οι ήρωες παλεύουν με τους εαυτούς τους και τα τραύματά τους, η σορός του Χαράλαμπου κάποια στιγμή αναδύεται στην επιφάνεια της θάλασσας. Πρώτος το διαπιστώνει ο Σπύρος. Το νεκρό σώμα θα πάρει καιρό να βρεθεί. Ομως όταν βρίσκεται τελικά, η υπόθεση μπαίνει πια στην τελική ευθεία. Και ένα ωραίο πρωί, ο αστυνόμος Κουβάς αποβιβάζεται στους Παξούς αποφασισμένος να μάθει την αλήθεια.
Maestro Podcast Β’ Κύκλος – Επεισόδιο 4
Στο τέταρτο επεισόδιο του επίσημου podcast της τηλεοπτικής σειράς «Maestro», o Χριστόφορος Παπακαλιάτης και ο Digital Media Director του Mega Νίκος Πιτσιλαδής συζητούν με τη Μαρία Καβογιάννη για το δικαίωμα να μη φοβάσαι, για το πόσο δύσκολο είναι για μια κακοποιημένη γυναίκα να σταθεί στα πόδια της, ειδικά σε μία μικρή κοινωνία, αλλά και για την ψυχική ικανότητα να ερμηνεύσεις έναν τόσο δύσκολο ρόλο.
Για να μην χάσεις κανένα από όσα θα ακολουθήσουν, ακολούθησε το podcast Maestro στο Spotify και τα Apple Podcasts.
Το επίσημο Maestro Podcast είναι μία παραγωγή της Alter Ego Media.
