Ίσως είναι καλύτερα να αποδεχόμαστε ότι κάποια πράγματα απλώς συμβαίνουν χωρίς να έχουν κάποια προφανή εξήγηση. Κάποια στιγμή το χειμώνα, η Αντωνία Καούρη έλαβε ένα mail στο οποίο της ζητούσαν να ανοίξει τις δύο sold out συναυλίες των Coldplay στην Αθήνα. Εννοείται ότι δεν το πίστεψε. Από την άλλη, η υπογραφή του μέιλ δεν ανήκε σε κάποιον Νιγηριανοί πρίγκηπα ή σε πρωτοκλασάτο στέλεχος ανύπαρκτου τραπεζικού κολοσσού ή σε κάποια άλλη συνηθισμένη φιγούρα των scum mails. Απάντησε και στη συνέχεια τα πράγματα πήραν το δρόμο τους, ο οποίος θα καταλήξει σε λίγες μέρες στο ΟΑΚΑ και στη σκηνή του Music of the Spheres Tour. «Δεν έχω σηκώσει κεφάλι», παραδέχεται η τραγουδίστρια, την οποία τη γνωρίσαμε μέσα από το The Voice και το πιο νεανικό κοινό από τα live των INCO. Ανάμεσα τις τελικές πρόβες, βρήκε χρόνο να μιλήσει στο ΒΗΜΑ φορώντας κομμάτια από την πρόσφατη βιώσιμη capsule collection της σχεδιάστριας Denise Eleftheriou με ανακυκλωμένα δίχτυα, επεξεργασμένα με χειροποίητες τεχνικές υψηλής ραπτικής. Με αυτό τον τρόπο εναρμονίστηκε και ίδια με τον πράσινο χαρακτήρα όλης της περιοδείας της βρετανικής μπάντα
Για την Αντωνία, αυτές τα δύο opening acts θα αποτελέσουν την αρχή ενός νέου κύκλου στην καριέρα της, ο οποίος σηματοδοτείται και με την κυκλοφορία νέου υλικού το οποίο θα ακούσουμε το Σαββατοκύριακο στο opening act των Coldplay. «Αφήνω την ποπ και δοκιμάζω κάτι πιο σκοτεινό και ηλεκτρονικό», θα πει. Πλέον νιώθει αρκετή αυτοπεποίθηση για το καλλιτεχνικό της ύφος, η οποία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν βρίσκεται στην αγαπημένη της θέση πάνω σε οποιαδήποτε σκηνή, πίσω από τα πλήκτρα της.
Έχουν περάσει περίπου 2 μήνες από την ανακοίνωση ότι θα «ανοίξεις» τη συναυλία των Coldplay.Έχεις μάθει στο μεταξύ πώς σε είδε η παραγωγή τους και στο πρότεινε;
Υποθέτω ότι μπορεί να είδε κάποιος κάτι στο Instagram και μια μέρα έστειλαν ένα mail με το οποίο πρότειναν να ανοίξω τις δύο συναυλίες.
Και σε τι φάση σε πέτυχε αυτή η εξέλιξη;
Ήμουν χαλαρή διότι δούλευα στα Καλάβρυτα την παραγωγή των κομματιών του νέου μου δίσκου. Έκανα το σκι μου, δοκίμαζα πράγματα στην παραγωγή, σκεφτόμουν ποια κομμάτια θα κρατούσα για την κυκλοφορία. Αυτή ήταν η καθημερινότητά μου. Και ξαφνικά, όλα αυτό ανατράπηκε για κάλο και έπρεπε να δουλέψω με εντελώς άλλους πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς ώστε και έτοιμη δισκογραφία να έχω μέχρι τη συναυλία αλλά και να είμαι απόλυτα προετοιμασμένη για το opening act. Τα μάζεψα από τα Καλάβρυτα και γύρισα Αθήνα.
Φωτό: Σίσσυ Μόρφη | Top & φούστα: Denise Elftheriou
Πώς θα διαχειριστείς το μέγεθος της σκηνής;
Εμείς θα έχουμε στη διάθεσή μας περίπου το 1/3 της σκηνής, αλλά ακόμα και έτσι πρόκειται αντικειμενικά για έναν πολύ μεγάλο χώρο. Ωστόσο, δεν νιώθω άγχος επειδή ακριβώς -με εξαίρεση το πρώτο κομμάτι που θα ακουστεί- δεν θα χρειαστεί να βγω με ένα μικρόφωνο στο χέρι, αλλά θα είμαι πίσω από τα πλήκτρα μου, και αυτή η συνθήκη με κάνει να νιώθω ασφάλεια.
Οπότε τώρα σε πετυχαίνουμε σε συνεχόμενες πρόβες;
Πλέον ναι! Ωστόσο είχαμε κάνει πάρα πολλή δουλειά το προηγούμενο διάστημα σε επίπεδο pre-production (φωνητικά, ενορχηστρώσεις κτλ.). Είχαμε δουλέψει πολύ ατομικά και ανά ομάδες ώστε να μπούμε πάρα πολύ διαβασμένοι στις πρόβες που ξεκινήσαμε τις τελευταίες μέρες. Εδώ και δύο μήνες δεν έχω σηκώσει κεφάλι.
Θα έχεις κάποιον περιορισμό;
Όχι, καλλιτεχνικά θα κινηθώ όπως θέλω. Το setlist θα έχει συνολική διάρκεια 30 λεπτά, στα οποία θα παρουσιάσω τα τρία πρώτα δικά μου κομμάτια, αλλά και ήδη αγαπημένα covers.
Φωτό: Σίσσυ Μόρφη | Top & φούστα: Denise Elftheriou
Για πες μας για αυτά τα κομμάτια…
Φεύγω από την ποπ και θα είναι πιο σκοτεινά, με αρκετά synthesizers, χορωδιακά φωνητικά, παραδοσιακά στοιχεία και ελληνικό στίχο. Τα δύο πρώτα, το «Πιο πάνω» και η «Άνοση» θα κυκλοφορήσουν την Παρασκευή από την Minos EMI/Universal.
Έτσι όπως το περιγράφεις ακούγεται κάτι αρκετά διαφορετικό από όσα έχεις κάνεις έως τώρα. Αυτό σημαίνει ότι κλείνεις όλο τον προηγούμενο κύκλο, ο οποίος περιελάμβανε τη νίκη και την ανάδειξη σου από ένα talent show, τα παρεΐστικα live των INCO και, ίσως το πιο παράξενο για μένα, τη συμμετοχή σου σε ένα σχήμα πίστας (Ρουβάς-Αργυρός);
Ήταν μια πολύτιμη εμπειρία για μένα και δεν μετανιώνω για τίποτα. Οι καλλιτέχνες κάνουμε δοκιμές και ψάχνουμε τον εαυτό μας. Μετά από τέσσερα χρόνια ωρίμασε μέσα μου το τι θέλω να κάνω. Με βρήκα μέσα από αυτή τη διαδικασία και τώρα μπορώ να πω «αυτή είμαι και σε όποιον αρέσει». Όχι με απαξιωτικό τρόπο αλλά με αυτοπεποίθηση ότι επικοινωνώ την δική μου έμπνευση. Δεν ξέρω πώς θα πάει, αλλά αυτή τη στιγμή προέχει η ανάγκη να εκφραστώ καλλιτεχνικά.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που είχαν τα «μπουζούκια» για ‘σένα;
Προσωπικά νιώθω καλά πίσω από τα πλήκτρα, αλλά μου έλεγαν «μα είσαι τόσο όμορφη γιατί δεν βγαίνεις μπροστά με το μικρόφωνο;». Δεν είμαι αυτό. Δεν είμαι η τύπισσα που θα τραγουδά και θα περνά από τα πρώτα τραπέζια σε ένα μαγαζί και θα κάνει τζέρτζελο. Δεν αποκλείω να εμφανιστώ σε τέτοιο χώρο, γιατί υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που εκτιμώ. Εάν γίνει θα ήθελα να παρουσιάσω εμένα, πίσω από τα πλήκτρα κάνοντας κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στα πρώτα προγράμματα.
Φωτό: Σίσσυ Μόρφη | Φόρεμα: Denise Elftheriou
Ακούγεται πάντως σαν να ήσουν ανοιχτή σε πολλές και διαφορετικές απόψεις και να σε επηρέαζαν όλες. Είναι έτσι;
Ναι, όπως είπα και παραπάνω μέσα από αυτή τη διαδικασία των δοκιμών διαφορετικών πραγμάτων με βρήκα καλλιτεχνικά. Δεν μου λέει πλέον κάτι να ακούσω «ωραία κοπέλα είσαι, γιατί δεν δοκιμάζεις και αυτό;». Μου αρέσει η ειλικρίνεια και με αυτή θα πορευθώ. Νομίζω, δεν υπάρχει κάτι πιο σέξι από αυτό.
Ποια ήταν/είναι η σχέση σου με τους Coldplay, ειδικά για μια μουσικό που παίζει πιάνο;
Έχω μεγαλώσει μαζί τους, θέλοντας και μη δεδομένης της αποδοχής και της επιρροής τους στην pop. Σκέψου μόνο ότι στην πρώτη συναυλία που κάναμε 9 ετών παιδάκια με μια φίλη μου παίξαμε -φυσικά- το «clocks».
Αν μπορούσες να επιλέξεις εσύ το setlist τους με ποιο κομμάτι θα άνοιγες και θα έκλεινες τη συναυλία;
Θα άνοιγα με το Charlie Brown και θα έκλεινα με το Atlas.
Το supporting act είναι παράσημο, αλλά κουβαλάει και διάφορες άβολες καταστάσεις. Θα βγεις κι ο κόσμος θα συνεχίσει να μπαίνει στο ΟΑΚΑ ή θα μιλάνε μεταξύ τους μέχρι να βγουν οι Coldplay. Πώς τα διαχειρίζεται ένας καλλιτέχνης όλα αυτά;
Προφανώς θα είναι έτσι και το γνωρίζω. Απλώς είναι τόσα πολλά αυτά που έχουμε να κάνουμε στα τριάντα λεπτά του set μας ώστε δεν θα έχω το χρόνο να σκεφτώ αν η παρέα που βρίσκεται κάτω στις πρώρες σειρές με παρακολουθεί ή προτιμά να μιλά μεταξύ της. Για μένα αυτό το live είναι μια αρχή για να παρουσιάσω τη δουλειά μου.
Σε ποια άλλη φετινή συναυλία θα σε δούμε ανάμεσα στο κοινό (εκτός από αυτή των Coldplay);
Έχω πολλές στη λίστα: Sting, Black Pumas, Massive Attack. Κάθε καλοκαίρι έχω, αλλά τις περισσότερες φορές δουλεύω επομένως δεν καταφέρνω να πηγαίνω σε όσες θα ήθελα. Και με στεναχωρεί, διότι, τουλάχιστον για μένα, είναι πολύ σημαντικό να βλέπω καλλιτέχνες που εκτιμώ να παίζουν live. Εκείνη τη στιγμή τους ανυψώνω μέσα μου και παράλληλα παίρνω λίγο από την έμπνευσή τους. Ας πούμε πέρυσι, κατάφερα να δω την Tash Sultana. Αυτό το live έραψε πολύ βαθιά μέσα μου και ακόμα με εμπνέει.
Φωτό: Σίσσυ Μόρφη | Φόρεμα: Denise Elftheriou
Υπάρχει κάτι που streamάρεις πολύ το τελευταίο διάστημα;
Ακούω πολλά και διαφορετικά από το πρωί ως το βράδυ. Δεν είναι κάτι παράξενο αυτό για έναν μουσικό. Αν κάτι με ενοχλεί όμως είναι ότι πλέον υπάρχουν τόσες πολλές κυκλοφορίες που από τη μία είναι πολύ εύκολο να ακούς καλλιτέχνες υπέροχους αλλά να τους ξεχνάς μετά από λίγο και, από την άλλη, αυτοί οι υπέροχοι καλλιτέχνες να μην έχουν την ευκαιρία να κάνουν την καριέρα που τους αξίζει εξαιτίας όλης αυτής της υπερπροσφοράς. Επίσης, με ενοχλεί που όσο περνούν τα χρόνια χάνονται οι διακριτές ταυτότητες και σε επίπεδο προτιμήσεων ακολουθούμε τυφλά τάσεις και ρεύματα. Για παράδειγμα ποια είναι η κορυφαία στην ποπ αυτή την στιγμή; Η Ντούα Λίπα. Ωραία, πάμε να βγάλουμε άλλες 20 τέτοιες. Είναι μάταιο όλο αυτό.
Μετά τη συμμετοχή της Σάττι, είναι πλέον η Eurovision ένα ανοιχτό χαρτί στο τραπέζι για εσάς τους νεότερους μουσικούς;
Για μένα ανέκαθεν ήταν. Εννοείται ότι θα ήθελα να το δοκιμάσω. Η Eurovision είναι ένας μαραθώνιος, μια μοναδική εμπειρία σε κάθε επίπεδο, διότι πλέον ακόμα και στη βραδιά του τελικού δεν είναι μόνο το τραγούδι που θα ερμηνεύσεις, αλλά ένα συνολικό θέαμα. Θέλω να πω ότι αν ποτέ πήγαινα δεν θα εμφανιζόμουν με τα πλήκτρα μου στη σκηνή, δεν νομίζω ότι θα το εκτιμούσαν ιδιαίτερα αυτό.
*Ευχαριστούμε το Denise Eleftheriou Atelier (Σισίνη 39, Αθήνα) για τη φιλοξενία.
