Αν μετρούσαμε το μελάνι που έχει χυθεί για τη διαφαινόμενη άνοδο της Ακροδεξιάς στις ευρωεκλογές της ερχόμενης Κυριακής, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε λίμνες. Προφανώς και πρέπει οι ευρωπαίοι πολίτες να γνωρίζουν τι τους περιμένει με την άνοδο της Ακροδεξιάς όμως καλόν είναι να γνωρίζουν και τους ευρωπαίους πολιτικούς στους οποίους μπορούν να ελπίζουν για την ανάδειξη της φωτεινής πλευράς της Ευρώπης.
Ένας από αυτούς τους πολιτικούς είναι ο γάλλος ευρωβουλευτής Ραφαέλ Γκλυκσμάν, επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του κινήματος Place Publique (Δημόσια Πλατεία), το οποίο ίδρυσε το 2018, και των Γάλλων Σοσιαλιστών. Οι δημοσκοπήσεις του δίνουν ποσοστό 13%, μία μόλις μονάδα λιγότερη από τη Βαλερί Αγιέ, επικεφαλής της Renaissance (Αναγέννηση), του κόμματος του γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Δεν αποκλείεται όμως ο συνδυασμός του Γκλυκσμάν να έρθει τελικώς δεύτερος την Κυριακή, μετά τον ακροδεξιό Ζορντάν Μπαρντελά, επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του Εθνικού Συναγερμού της Μαρίν Λεπέν, ο οποίος προπορεύεται με 32,5%.
Το μεγάλο κατόρθωμα του Γκλυκσμάν
Αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις, ο Γκλυκσμάν θα έχει διεμβολίσει τον Μακρόν, αναφέρει ο γαλλικός Τύπος. Αυτό ωστόσο που θα έχει πετύχει ο Γκλυκσμάν θα είναι να ενώσει και να ανανεώσει τη γαλλική Σοσιαλδημοκρατία – που καταποντίστηκε μετά τις προεδρικές εκλογές του 2017 που ανέδειξαν τον Μακρόν – και η οποία, επί μια επταετία, δεν δείχνει σημάδια ανάκαμψης.
Σημειωτέον ότι ο καταποντισμός του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, επέτρεψε στην Ανυπότακτη Γαλλία του αριστερού λαϊκιστή Ζαν Λυκ Μελανσόν να λυμαίνεται τον χώρο της γαλλικής Αριστεράς, είτε μόνο με το κόμμα του, είτε με τη σύμπηξη, το 2022, του μετώπου NUPES (ακρωνύμιο για τη Νέα Λαϊκή Οικολογική και Κοινωνική Ένωση) στο οποίο οι Ανυπότακτοι αποτελούν τον βασικό κορμό.
Στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2022, ο Ραφαέλ Γκλυκσμάν στήριξε τη NUPES παρά τις “γνωστές”, όπως σημείωνε, “τεράστιες και θεμελιώδεις διαφωνίες του με τον Μελανσόν”. Στο ζήτημα του πολέμου στην Ουκρανία, ο Γκλυκσμάν τάσσεται στο πλευρό της ΕΕ η οποία στηρίζει το Κίεβο ενώ ο ριζοσπάστης και κρυφορώσος Μελανσόν “τάσσεται με την ειρήνη”. Ο Γκλυκσμάν είναι επίσης δριμύς επικριτής του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και κατηγορεί τον Μελανσόν ότι υιοθετεί την ρωσική προπαγάνδα υπέρ του Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Έναν χρόνον αργότερα, το φθινόπωρο του 2023, ο Γκλυκσμάν ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα στις ευρωκλογές με την Place Publique. Την 1η Φεβρουαρίου 2024 και οι Γάλλοι Σοσιαλιστές συντάχθηκαν μαζί του. Οι δημοσκοπήσεις τους δικαιώνουν. Στις ευρωεκλογές του 2019, ο Γκλυκσμάν ήταν μεταξύ των έξι ευρωβουλευτών που είχαν εκλεγεί με το ευρωψηφοδέλτιο του Place Publique/Σοσιαλιστών, το οποίο είχε λάβει μόλις ποσοστό 6,2% των ψήφων. Πέντε χρόνια αργότερα, ο Γκλυκσμάν υπερδιπλασίασε το ποσοστό τους και διεκδικεί με αξιώσεις τη δεύτερη θέση.
Το υπόβαθρο του Ραφαέλ Γκλυκσμάν
Γεννημένος το 1979, ο Ραφαέλ Γκλυκσμάν έχει επίγνωση του πόσο τυχερός έχει υπάρξει στη ζωή του. Είναι γιος του εβραίου φιλοσόφου και συγγραφέα Αντρέ Γκλυκσμάν, και της συζύγου του Φρανσουάζ, εμβληματικών αριστερών διανοούμενων, πρώην μαϊοκών, οι οποίοι “είδαν το φως” όταν διάβασαν “Το αρχιπέλαγος γκουλάγκ” του Σολζενίτσιν και απαρνήθηκαν τον μαρξισμό. Το σπίτι των Γκλυκσμάν επισκέπτονταν προσωπικότητες όπως οι συγγραφείς Πασκάλ Μπρυκνέρ και ο Μπερνάρ Ανρί Λεβί, μέλη, όπως και ο Αντρέ Γκλυκσμάν, της ομάδας των “νέων φιλοσόφων”, οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από την Αριστερά και είχαν όλοι αποκηρύξει τον μαρξισμό.
Τα παιδικά του καλοκαίρια ο Ραφαέλ Γκλυκσμάν τα περνούσε στο εξοχικό της οικογένειας στην Κορσική ενώ στις χειμωνιάτικες σχολικές διακοπές οι γονείς του τον έστελναν για σκι. Θα μπορούσε να έχει παραμείνει ένας ακόμη γιος ενός διάσημου πατέρα που θα κινιόταν άνετα στους κόλπους της γαλλικής “Αριστεράς του χαβιαριού”.
Ωστόσο τελειώνοντας τις σπουδές του στην ονομαστή Σχολή Πολιτικών Επιστημών (Sciences Po) του Παρισιού, εργάστηκε ως δημοσιογράφος στη Γαλλία και την Αλγερία, γύρισε ντοκιμαντέρ για τη γενοκτονία στη Ρουάντα και την Πορτοκαλί Επανάσταση στην Ουκρανία το 2004. Παθιασμένος με την πολιτική και την ιστορία των ιδεών, ο Γκλυκσμάν είναι συγγραφέας σχετικών βιβλίων και δοκιμίων (σημ. βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πόλις).
Η περιπέτεια στη Γεωργία
Το 2008, ο Γκλυκσμάν βρέθηκε στη Γεωργία ως σύμβουλος του προέδρου Σακασβίλι τον οποίο ενθάρρυνε να αρχίσει συνομιλίες με σκοπό την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, με το επιχείρημα ότι η Γεωργία τελεί πάντα υπό την απειλή του Πούτιν. Το 2014, όταν ξέσπασαν οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Ουκρανία, ο Γκλυκσμάν μετέβη στο Κίεβο και συμμετείχε ενεργά στο φιλοευρωπαϊκό κίνημα της χώρας.
Ο νεαρός Γκλυκσμάν μάθαινε επίσης από τα λάθη, τα δικά του και των γονέων του. Το 2007, ο δεξιός υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, είχε υποσχεθεί ότι αν εκλεγόταν, “θα έθαβε την κληρονομιά του Μάη του ‘68” και τότε, ο Αντρέ Γκλυκσμάν τον είχε υποστηρίξει. Λίγα χρόνια αργότερα, ο γιος του χαρακτήρισε σφάλμα τη στήριξη του πατέρα του στον Σαρκοζί.
Επειδή εργάστηκε ως σύμβουλος του Σακασβίλι, η γαλλική Αριστερά και Ακροαριστερά έχουν κατηγορήσει τον Γκλυκσμάν ως όργανο της CIA ενώ ο ακροδεξιός Μπαρντελά τον χαρακτηρίζει “υπηρέτη ξένων συμφερόντων”. Όσο για το προεδρικό στρατόπεδο, υποτίμησε τον Γκλυκσμάν ως αντίπαλο στις Ευρωεκλογές. “Αυτόν τον αγνοούμε”, ήταν η εντολή του ιδίου του Μακρόν, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Monde.
Την επομένη των εκλογών, ο βαθιά ευρωπαϊστής Γκλυκσμάν δήλωσε ότι δεν θα περιοριστεί στην ασκητική ζωή του Ευρωκοινοβουλίου αλλά θα συμμετέχει στη δημόσια συζήτηση “με σκοπό την αναζήτηση νέων ισορροπιών στην Αριστερά”. Και δεδομένης της πείρας του στην Ευρωβουλή, ο γάλλος πολιτικός θα είναι εξαιρετικά χρήσιμος όχι μόνον για την πολυπόθητη ανασύσταση της γαλλικής Αριστεράς αλλά και της ευρωπαϊκής.
