Στην τελευταία στροφή πριν τις κάλπες γίνεται αισθητό ότι η κατά τα άλλα ανιαρή προεκλογική περίοδος απέκτησε ένα ενδιαφέρον, έστω και για τους λάθος λόγους.
Η επιλογή του Στέφανου Κασσελάκη να μετατρέψει σε σόου την ανακοίνωση κάποιων περιουσιακών του στοιχείων (και όχι το «πόθεν έσχες» του), φάνηκε ότι έφερε στο προσκήνιο το μείζον ζήτημα της προσωπικής του αξιοπιστίας.
Στην πραγματικότητα «πάγωσε» ένα μεγάλο τμήμα των ούτως ή άλλως επιφυλακτικών της Αριστεράς και επιβεβαίωσε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπολογίζει καμία απολύτως πολιτική σύμβαση στην προσπάθειά του να επιβάλλει ένα νέο μοντέλο πολιτικής. Μένει να φανεί πώς θα επιδράσει η κίνηση αυτή – κατ’ αρχάς στο τελευταίο κύμα μετρήσεων – και εν τέλει στις κάλπες της Κυριακής.
Επί της ουσίας ωστόσο, η κίνηση αυτή του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξε και κάποια άλλα στοιχεία.
Κατ’ αρχάς, δικαίωσε απολύτως την επικοινωνιακή στρατηγική της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, που στην τελική ευθεία ενέτειναν την πίεση στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για το συγκεκριμένο θέμα. Κατά το κοινώς λεγόμενο, ο Στέφανος Κασσελάκης «τσίμπησε» και όπως αποδείχθηκε, εκτέθηκε.
Εν συνεχεία όμως κατέδειξε και την επιπολαιότητα του επιτελείου της Κουμουνδούρου, όπου φαίνεται ότι απουσιάζει η δυνατότητα ψύχραιμης και νηφάλιας αξιολόγησης της κοινωνικοπολιτικής συνθήκης και της επίδρασης τέτοιου είδους ανορθόδοξων πρωτοβουλιών.
Και, επιπλέον, φανέρωσε το πώς (δεν) λειτουργούν τα κομματικά όργανα, παρά κάθε κίνηση και πρωτοβουλία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποτέλεσμα αποφάσεων ενός πολύ στενού κύκλου συνομιλητών του Στέφανου Κασσελάκη.
Υπό αυτές τις συνθήκες, και καθώς το «πόθεν έσχες» μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί η μεγαλύτερη μέχρι στιγμής γκάφα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, μένει να καταγραφούν οι εκλογικές επιδόσεις την Κυριακή και να διαπιστωθεί αν υπάρχουν περιθώρια για ασύμμετρες πολιτικές εκδηλώσεις ή επείγει η επιστροφή στην όποια πολιτική ουσία.
