Η διαφάνεια αποτελεί υποχρέωση για τους πολιτικούς. Ο βίος και η περιουσία τους πρέπει να είναι στοιχεία γνωστά στους πολίτες προκειμένου να αξιολογούν την ειλικρίνεια, την αξιοπιστία, τη σοβαρότητα αυτών που επιλέγουν να τους κυβερνήσουν.
Η μάχη του «πόθεν έσχες» που παρακολουθούμε στη λήξη της προεκλογικής περιόδου, έχει περισσότερο στοιχεία σόου παρά ουσιαστικής λογοδοσίας. Ο Κ. Μητσοτάκης προκάλεσε επανειλημμένως τον Στ. Κασσελάκη να δημοσιοποιήσει την περιουσιακή του κατάσταση και εκείνος το έκανε προβάλλοντας κάτι σαν «πόθεν έσχες» σε μια γιγαντοοθόνη κατά την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να βάλει ως ασπίδα προστασίας τους ψηφοφόρους του κόμματός του σε μια προεκλογική συγκέντρωση, φορτίζοντας τους συναισθηματικά με τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και την αυτοκριτική για την υπερπροβολή του, προτού παρουσιάσει την περιουσιακή κατάσταση εκείνου και του συζύγου του.
Πέρα από τα ερωτήματα ουσίας που προκύπτουν από το «πόθεν έσχες» του, η ίδια η διαδικασία της αποκάλυψής του είναι βαθιά προβληματική. Ο λόγος που θεσπίστηκε το «πόθεν έσχες» δεν είναι το θεαθήναι και δεν μπορεί ο σημερινός πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να ζητάει τα ρέστα για την πίεση που δέχεται από τη ΝΔ, όταν το κόμμα του επί σχεδόν μια πενταετία ασχολούνταν εμμονικά με την περιουσία του Κ. Μητσοτάκη και της συζύγου του.
Ο Στ. Κασσελάκης ζήτησε να μην επιτίθονται οι αντίπαλοί του στον Τάιλερ που βρίσκεται εκτός πολιτικής. Το ίδιο ζητούσε και ο Κ. Μητσοτάκης για τη σύζυγο και τα παιδιά του. Αν πρέπει να υπάρχουν κάποιοι κανόνες και κάποια όρια στην πολιτική αντιπαράθεση τότε θα πρέπει να τα σέβονται όλοι συνεχώς, όχι άλλα να λένε ως αντιπολίτευση και άλλα να κάνουν ως κυβέρνηση.
Διαφορετικά στη ζούγκλα επικρατεί ο πιο ισχυρός, αλλά αυτό είναι το ζητούμενο;
