Μετά τις εκδόσεις βιβλίων για σκηνοθέτες – εκτός άλλων – όπως ο Μάρτιν Σκορσέζε και ο Αλφρεντ Χίτσκοκ, οι εκδοτικές προσπάθειες της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου συνεχίζονται με δύο βιβλία που αναφέρονται στο έργο δύο διαφορετικής γενιάς και καταγωγής σημαντικών Ευρωπαίων σκηνοθετών, του Ιταλού Φεντερίκο Φελίνι (1920-1993) και του 69χρονου Σέρβου Εμίρ Κουστουρίτσα.
Το 224 σελίδων «Φεντερίκο Φελίνι: Ο μάγος του σινεμά» (εκδόσεις ΟΞΥ) είναι μια φιλική και εύχρηστη μονογραφία που περιλαμβάνει κείμενα κριτικής ανάλυσης όλων των ταινιών του Φελίνι γραμμένα από μέλη της Ενωσης, καθώς επίσης κείμενα για τον ίδιο τον Φελίνι, τον άνθρωπο και κινηματογραφιστή, «ο οποίος ενώ ομολογούσε το σύμπλεγμα κατωτερότητάς του σε σχέση με τον κόσμο της ανερχόμενης ευζωίας και της ασύδοτης ανεμελιάς, ήταν εκείνος που με την κλασική πλέον «Ντόλτσε Βίτα» ρύθμισε τους κανόνες της Βία Βένετο και χάραξε την αισθητική και την κοινωνική ρυμοτομία της» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο εισαγωγικό κείμενο της έκδοσης ο πρόεδρος της ΠΕΚΚ Βασίλης Κεχαγιάς που θεωρεί ότι για τον Φελίνι «η φαντασία ήταν ικανή για να μας πείσει για την ανάγκη της ουτοπίας».
Ο Φελίνι και τα κόμικς
Το σκίτσο του Φεντερίκο Φελίνι απεικονίζει τον Ντόναλντ Σάδερλαντ ως «Καζανόβα»
«Διδάχτηκα την ουσία του κωμικού από τα κόμικς» είχε πει κάποτε ο Φελίνι. «Ανακάλυψα τα κόμικς και το τσίρκο την ίδια εποχή. Τα πρόσωπα των κόμικς δεν είναι παρά κλόουν.» Ο Φελίνι λάτρευε τους κλόουν και αν δεν είχε γίνει σκηνοθέτης θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει διευθυντής τσίρκου. Ξεκίνησε την καριέρα του ως σκιτσογράφος και η προτίμησή του στο διάβασμα ήταν (μέχρι τέλους) τα κόμικς, τα πρόσωπα των οποίων του θύμιζαν κλόουν, για τους οποίους μάλιστα έκανε μια ταινία τους «Κλόουν» το 1970. Το τσίρκο και οι κλόουν βρίσκονται πάντα στην καρδιά των ταινιών του σκηνοθέτη ο οποίος μετρούσε τέσσερα Οσκαρ διεθνούς ταινίας για τις ταινίες «Λα στράντα», «Νύχτες της Καμπίρια», «Οκτώμιση» και «Αμαρκορντ» και 12 (!) υποψηφιότητες για τον ίδιο (ως σκηνοθέτης ή σεναριογράφος).
«Ο Φελίνι για τον Φελίνι»
Η έκδοση περιέχει επίσης αποσπάσματα από το απολαυστικό βιβλίο «Ο Φελίνι για τον Φελίνι» (έχει κυκλοφορήσει στο παρελθόν από τις εκδόσεις ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ), μέσω του οποίου ο αναγνώστης μπαίνει στο σύμπαν του δημιουργού με ξεναγό τον ίδιο τον Φελίνι και τις απόψεις του για το σινεμά, την Τέχνη και την ζωή. Μια λίστα των αγαπημένων ταινιών του Φελίνι αλλά και ένα κεφάλαιο για την μνημειώδη, αθάνατη συνεργασία του με τον μουσικοσυνθέτη Νίνο Ρότα περιλαμβάνονται επίσης στο βιβλίο που με χαμηλωμένα τα φώτα της επικαιρότητας τιμά τον σκηνοθέτη που από την πρώτη στιγμή τα εμφάνισής του αμφισβήτησε τα ιερά και τα όσια του ιταλικού κινηματογράφου της εποχής, φυσικά τον νεοραλισμό, με τον οποίο φλέρταρε λίγο ο ίδιος (Οι νύχτες της Καμπίρια, Λα στράντα) πριν τελικά τον απομυθοποιήσει με την «Ντόλτσε Νίτα» και το «Οκτώμιση».
Ο Κουστουρίτσα και το τσίρκο
Το τσίρκο ως χώρος αλλά και ως έννοια βρίσκεται όμως βαθιά μέσα στην συνείδηση και του Εμίρ Κουστουρίτσα. «Το σύμπαν μου είναι ένα τσίρκο και κάθε ταινία μου, είναι ένα νούμερο αυτού του τσίρκου» είχε πει σε συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ» με αφορμή την ταινία του «Η ζωή είναι ένα θαύμα». «Και στα τσίρκα, τα ζώα πρωταγωνιστούν!»
Εξίσου ενδιαφέρον αν και ίσως λιγότερο ελκυστικό ως έκδοση είναι το βιβλίο «Εμίρ Κουστουρίτσα», που γράφτηκε με αφορμή το περσινό Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου το οποίο ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης τίμησε με την παρουσία του. Ανάμεσα στα πολλά βραβεία που έχει κερδίσει, ο Κουστουρίτσα έχει τιμηθεί με τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες για δύο ταινίες, τις «Ο μπαμπάς λείπει ταξίδι για δουλειές» και «Underground», ενώ έχει κερδίσει επίσης το βραβείο σκηνοθεσίας για τον «Καιρό των τσιγγάνων»..
Η συνέντευξη στον Νίνο Φενέκ Μικελίδη
Στο βιβλίο «Εμιρ Κουστουρίτσα», πέρα από την κριτική παρουσίαση των ταινιών του θα βρούμε επίσης μια μεγάλη συνέντευξή του στον δημοσιογράφο – κριτικό κινηματογράφου Νίνο Φένεκ Μικελίδη με τίτλο «Οι πόλεμοι μας δεν έλυσαν ποτέ κανένα πρόβλημα αλλά εισήγαγαν άλλους πολέμους» όπως και ένα μεγάλο ρεπορτάζ του υπογράφοντος του ανά χείρας κειμένου το οποίο προέκυψε το 1998 μετά από την επίσκεψή του στα γυρίσματα της ταινίας «Μαύρη γάτα, άσπρος γάτος» λίγο έξω από το Βελιγράδι.
Να σημειωθεί ότι την περασμένη Κυριακή η ΠΕΚΚ προέβη σε γενική συνέλευση στην οποία ένα από τα θέματα ήταν οι αρχαιρεσίες ανάδειξης νέου Δ.Σ. και Εξελεγκτικής Επιτροπής.
