Ολυμπιακός: Το ηφαίστειο του Πειραιά – Το πριν και το μετά σε 57 αδημοσίευτες φωτογραφίες

Ο Πειραιάς δεν κοιμόταν για μέρες. Από την 9η Μαΐου ζούσε για την 29η και τον τελικό του Conference League.

Ποτέ άλλοτε ο Ολυμπιακός, ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος του μεγάλου λιμανιού, δεν είχε φτάσει τόσο μακριά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ποτέ άλλοτε δεν θα διεκδικούσε κάτι τόσο μεγάλο. Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο, μα τόσο, κοντά στο ανυπέρβλητο.

Οι τρεις εβδομάδες που μεσολάβησαν από τη σαρωτική πρόκριση επί της Άστον Βίλα ισοδυναμούσαν μ’ έναν αιώνα. Το πρωί της ιστορικής αναμέτρησης με τη Φιορεντίνα οι δείκτες των ρολογιών κινούνταν σαδιστικά αργά. Κάθε δευτερόλεπτο αντιστοιχούσε στους χτύπους της παλλόμενης καρδιάς που ήθελε να χυμήξει από τα στήθια και να σπάσει. Παρέπεμπε στην αναπνοή που με κόπο ξεπηδούσε από τα ρουθούνια της μύτης. Η κάψα έκαιγε τα σωθικά των πάντων. Ο αγώνας αργούσε.

Από νωρίς το απόγευμα της Τετάρτης ο Πειραιάς ήταν μια «νεκρή» πόλη. Ένα γιγαντιαίο πέπλο απόλυτης ησυχίας είχε καλύψει σχεδόν τα πάντα. Οι δρόμοι ήταν αδειανοί, τα πάρκα έρημα και μόνα. Κάθε απλός ήχος κατέληγε να είναι εκκωφαντικός στα αυτιά όσων είχαν συνηθίσει τη φασαρία. Οι γειτονιές είχαν σιωπήσει, βίωναν την αγωνία της στιγμής ως το μεδούλι.

Όσοι, χιλιάδες, δεν είχαν μεταβεί στο ΣΕΦ για να αναχωρήσουν με προορισμό το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, είχαν από νωρίς συγκεντρωθεί στα τρία hot spot της πόλης. Πλατεία Κοραή, Καμίνια και Πέραμα συγκέντρωσαν δεκάδες χιλιάδες.

Ουδείς θα έλειπε από αυτό το ραντεβού, είτε δια ζώσης είτε εξ αποστάσεως. Όρθιοι, σε κολώνες, σε δέντρα, σε περίπτερα, σε στάσεις λεωφορείων. Κάπου, οπουδήποτε. Κάμποσοι, λιγότεροι, προτίμησαν τα σπίτια και τα καταστήματα εστίασης. Μόνοι ή με παρέες. Μια οθόνη έφτανε, αρκεί να βλέπουν. Οι σιγές ήταν παρατεταμένες, οι άπνοιες διαδοχικές. Βλέμματα καρφωμένα, χέρια σφιγμένα και ιδρωμένα.

Μέχρι να έρθει η ανάσταση. Μέχρι να γεννηθεί το θέλημα του Ελ Κααμπί και να έρθει το ξέσπασμα. Μέχρι να κοπούν οι φωνητικές χορδές από τις φωνές, τα συνθήματα, το τραγούδι. Μέχρι το πελώριο κύμα να πλημμυρίσει κάθε γωνιά.

Η πόλη δεν κοιμήθηκε για άλλο ένα βράδυ. Ήταν το τελευταίο ξενύχτι της. Το χάραμα βρήκε τον Ολυμπιακό τροπαιούχο Ευρώπης. Μια άλλη ημέρα είχε ξημερώσει στον Πειραιά.