Δόξα στα παιδιά σου, Ολυμπιακέ. Στα παιδιά αυτά που κατάφεραν το ακατόρθωτο. Στα παιδιά που χάρισαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο!
Πιστέψτε το! Ο Ολυμπιακός είναι ο νέος κάτοχος του Conference League. Ο Ολυμπιακός «δάμασε» με 1-0 την ιταλική Φιορεντίνα στον τελικό που διεξήχθη στη Νέα Φιλαδέλφεια κι έβαλε φωτιά στον Πειραιά, έβαλε φωτιά στην Ελλάδα, έβαλε φωτιά όπου υπάρχει «ερυθρόλευκο» στοιχείο!
Το «χρυσό» γκολ του Αγιούμπ ελ Κααμπί στο 116′ λύτρωσε τους «ερυθρόλευκους» που πάλεψαν γενναία για ένα ιστορικό αποτέλεσμα. Για ένα μοναδικό επίτευγμα! Και τα κατάφεραν πανάξια, δίχως αμφισβήτηση, ολοκληρώνοντας μια μνημειώδη ευρωπαϊκή πορεία.
Ο ιστορικός αγώνας
Το διακύβευμα ενός τόσο ιστορικού αγώνα ήταν γιγαντιαίο, οι απαιτήσεις μεγάλο και το άγχος πολλαπλάσιο κάθε άλλου αγώνα. Αναπόφευκτο ήταν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού να φανερώνουν στις κινήσεις του το στρες της επιτυχίας που περιμένει στη γωνία. Αυτό το σφίξιμο στο κυνήγι του υπέρτατου.
Περισσότεροι εξοικειωμένοι οι «βιόλα», έχοντας βρεθεί πέρυσι σε ανάλογη θέση διεκδικώντας το τρόπαιο, ανταποκρίθηκαν πιο γρήγορα στις ανάγκες του τελικού. Καλά κρατήματα μπάλας, σωστή κυκλοφορία και ποικιλία στην ανάπτυξη χαρακτήρισαν το παιχνίδι τους, με αποτέλεσμα η «ερυθρόλευκη» άμυνα να αντιμετωπίζει πίεση.
Το γεγονός πως η Φιορεντίνα τέλειωσε το πρώτο μισό με 9 τελικές (σε 23 επιθέσεις) έναντι 2 του Ολυμπιακού (σε 16 απόπειρες) αποτύπωσε την απειλητικότερη διάθεση που έβγαλε, φτάνοντας σ’ ένα γκολ που ορθώς ακυρώθηκε και σε 2-3 άλλες αξιόλογες στιγμές που σταμάτησαν είτε στον Τζολάκη είτε στους ψύχραιμους αμυντικούς.
Οι ποδοσφαιριστές του Μεντιλίμπαρ έτρεχαν πολύ, αλλά ο ιδρώτας δεν τους εξασφάλιζε έξτρα κατοχές. Ο Τσικίνιο ήταν παντού, ανεβοκατεβαίνοντας το γήπεδο, μόνο που την ίδια στιγμή έλειπε συνολικά η σωστή μεταφορά μπάλας. Υπολόγισε και λάθος ο Ελ Καμπί στο 40′ μετά από μια ωραία κάθετη, με συνέπεια ο Ολυμπιακός να μείνει στις φιλόδοξες προσπάθειες του Ποντένσε, στις οποίες αντέδρασε ο Τερατσάνο.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού προτίμησε να μην επέμβει στο ματς πριν από το 70′, δείχνοντας εμπιστοσύνη στο plan A. Το έκανε όταν κατάλαβε πια πως το φρεσκάρισμα ήταν υποχρεωτικό. Ιδίως αφότου η Φιορεντίνα με τον Ενζολά αντί του Μπελότι ως φορ και απείλησε με τον Κουαμέ (69′) αναγκάζοντας τον Τζολάκη σε σωτήρια επέμβαση.
Με Γιόβετιτς και Όρτα από τη μέση και μπροστά, ο Ολυμπιακός ήταν εμφανώς πιο ενεργός επιθετικά. Θα είχε προηγηθεί κιόλας, αν η κεφαλιά του Ιμπόρα στο 80′ δεν περνούσε εκατοστά από το δοκάρι των «βιόλα». Ήταν ορατό πάντως πως η εικόνα της ελληνικής ομάδας είχε βελτιωθεί. Το πρέσινγκ αυξήθηκε και οι ανακτήσεις ήταν περισσότερες.
Κι αν η παράταση δεν αποφεύχθηκε, δεδομένου πως ως το 97′ (της κανονικής διάρκειας) το 0-0 δεν επηρεάστηκε, οι ισορροπίες είχαν ανατραπεί. Πιο λειτουργικός και μαζί τολμηρός ο Ολυμπιακός, έψαξε με μανία αλλά λογική γκολ. Η άρνηση του Αρτούρ να χρεώσει χέρι στον Μιλίνκοβιτς και του Τερατσάνο σε σουτ του Γιόβετιτς κράτησαν όρθια τη Φιορεντίνα.
Όχι όμως μέχρι τέλους. Ήταν πρόδηλο ότι ο Ολυμπιακός ήταν πια το αφεντικό του αγώνα. Ήταν η ομάδα που ζητούσε το παραπάνω με σχέδιο, αλλά και πάθος. Ήταν η ομάδα που ήθελε ν’ αποφύγει τη διαδικασία των πέναλτι. Και δικαιώθηκε.
Αρκούσε το μαγικό άγγιγμα του Αγιούμπ ελ Κααμπί στο 116′. Ο Μαροκινός αρχισκόρερ της διοργάνωσης ήταν ξανά εκεί για να δώσει τη λύση, να βάλει την υπογραφή του στον θρίαμβο των «ερυθρόλευκων» και να προκαλέσει την έκρηξη ενός ενεργού ηφαιστείου!
Ολυμπιακός: Τζολάκης, Ροντινέι, Ρέτσος, Κάρμο, Ορτέγα (91′ Κίνι), Έσε, Ιμπόρα, Τσικίνιο (78′ Όρτα), Ποντένσε, Φορτούνης (73′ Γιόβετιτς), Ελ Κααμπί (122′ Ελ Αραμπί)
Φιορεντίνα: Τερατσάνο, Ντοντό, Μιλένκοβιτς, Κουάρτα, Μπιράγκι, Αρτούρ (74′ Ντάνκαν), Μαντραγκόρα, Μποναβεντούρα (82′ Μπαράκ), Γκονσάλες (106′ Μπελτράν), Κουαμέ (82′ Ικονέ), Μπελότι (59′ Ενζολά)
