Αντικείμενο έντονης αντιπαράθεσης έχει αποτελέσει η δημιουργία κυβερνητικού πάρκου στο ακίνητο της ΠΥΡΚΑΛ, στον Δήμο Δάφνης – Υμηττού, το όποιο, αν και με αργούς ρυθμούς, έχει ξεκινήσει να μπαίνει σε τροχιά υλοποίησης τρία χρόνια μετά την εξαγγελία του έργου. Σε μια έκταση 154,8 στρεμμάτων αναμένεται να εγκατασταθούν εννέα υπουργεία καθώς και άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου, που σήμερα βρίσκονται διασκορπισμένα σε διάφορες περιοχές του κέντρου. Η μεταφορά όμως αυτή, σύμφωνα με τις φωνές που αντιδρούν, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στον δήμο που βρίσκεται η ΠΥΡΚΑΛ όσο και στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό ήταν τουλάχιστον το βασικό συμπέρασμα από την επιστημονική εκδήλωση «Κυβερνητικό Πάρκο στην ΠΥΡΚΑΛ λόγοι και αντίλογοι», την οποία διοργάνωσε χθες (27/5) η Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ.
Οι άξονες του προβλήματος
Το πρόβλημα με την μεταφορά 9 υπουργείων στην ΠΥΡΚΑΛ εντοπίζεται κυρίως στις υποδομές του Δήμου Δάφνης-Υμηττού που δεν μπορούν να υποδεχτούν τους 14.000 υπαλλήλους που αναμένεται να μετακινηθούν στην περιοχή. Η επιβάρυνση του οδικού άξονα αναμένεται ασφυκτική ενώ και η εύρεση στάθμευσης θα αποτελέσει εφιάλτη. «Καμία πολιτική διοίκηση, κανένας επιστήμονας, κανένας πολεοδόμος δεν πρότεινε να συμβεί κάτι μεγάλο στην ΠΥΡΚΑΛ, στο Δήμο που ασφυκτιά πολεοδομικά, κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά. Η μεταφορά των υπουργείων θα δημιουργήσει μια κυκλοφοριακή κόλαση λόγω της ταυτόχρονης άφιξης και αναχώρησης 14.000 ανθρώπων το πρωί 7 με 9 και το μεσημέρι 3 με 5. Αυτό σημαίνει ότι θα βρεθούν στην ήδη κορεσμένη Βουλιαγμένης χιλιάδες επιπλέον αυτοκίνητα. Και αυτό δεν θα έχει επίπτωση μόνο στη γειτονιά της Δάφνης και του Υμηττού. Θα διαλύσει το σύνολο του κυκλοφοριακού άξονα. Το ντόμινο των επιπτώσεων θα ξεκινήσει από τις στήλες του Ολυμπίου Διός μέχρι το Ελληνικό. Όσον αφορά το ζήτημα της στάθμευσης, αυτό δεν αντιμετωπίζεται. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρουν στάθμευση αυτά τα αυτοκίνητα που θα έρθουν», αναφέρει ο καθηγητής Πολεοδομίας & Ιστορίας της Πόλης στο ΕΜΠ, Νίκος Μπελαβίλας.
«Κανένας επιστήμονας, κανένας πολεοδόμος δεν πρότεινε να συμβεί κάτι μεγάλο στην ΠΥΡΚΑΛ».
Πέρα από το κυκλοφοριακό, ο ίδιος στέκεται και στην περαιτέρω νέκρωση του κέντρου από την φυγή τόσων χιλιάδων εργαζομένων, όπου θα κυριαρχεί πλέον ο τουρισμός: «Το κέντρο της Αθήνας βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες. Την διοίκηση, το εμπόριο, την εκπαίδευση και τον τουρισμό. Όσο συρρικνώνουμε τα άλλα, μετατρέπουμε την Αθήνα σε μια «σούπερ Μύκονο». Θα αδειάσουν 127 κυβερνητικά κτήρια, με τη μόνη σοβαρή αξιοποίηση τους να είναι η μετατροπή τους σε ξενοδοχεία, γεγονός που θα αλλοιώσει ολόκληρη τη φυσιογνωμία της πόλης. Θα επηρεαστεί και η τοπική οικονομία. Τα εστιατόρια, τα μίνι μάρκετ, το μικροεμπόριο δίπλα από τα κυβερνητικά κτίρια ζουν από αυτό τον κόσμο».
Οι λόγοι αντίδρασης και οι κινήσεις
Από την πλευρά του ο Κώστας Αντωνιάδης, Γεωλόγος περιβαλλοντολόγος και Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Δάφνης-Υμηττού λέει χαρακτηριστικά ότι από την πρώτη μέρα ανακοίνωσης του σχεδίου αυτού για την ΠΥΡΚΑΛ υπήρχε αντίδραση από όλους τους κατοίκους και από την αντιπολίτευση του Δημοτικού Συμβουλίου, που θέλουν να γίνει πάρκο πρασίνου, πολιτισμού, αθλητισμού και υγείας: «Δεν έχει γίνει η παραμικρή διαβούλευση με τους πολίτες. Ο κόσμος δεν ξέρει ακριβώς τι πάει να γίνει. Σιγά σιγά αντιλαμβάνονται ότι πάει να γίνει μια τσιμεντούπολη η οποία δεν θα είναι μόνο στον ορίζοντα αλλά και κατακόρυφα, γιατί μιλάμε για κτίρια 28 με 30 μέτρα που μέχρι πρότινος ήταν 9-10 μέτρα. Οι κάτοικοι είχαν όνειρο να βλέπουν την Ακρόπολη και να μετατραπεί η ΠΥΡΚΑΛ σε πάρκο».
Ο ίδιος τονίζει πως παρόλο που στις κυβερνητικές εξαγγελίες γίνεται λόγος πως ένα ποσοστό θα μείνει αδόμητο και θα αποτελεί χώρο πρασίνου, κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τα σχέδια που έχουν παρουσιαστεί: «Στο μέρος που απομένει (σ.σ. από την δημιουργία των κυβερνητικών κτηρίων) υπάρχουν παλιά κτίρια τα οποία δεν μπορούν να κατεδαφιστούν γιατί έχουν κηρυχθεί διατηρητέα. Άρα εκεί που λένε ότι θα βρίσκεται πράσινο, υπάρχει μια μεγάλη δομημένη επιφάνεια. Σύμφωνα με την κάτοψη, αυτό που απομένει ως κενό στον χώρο είναι περίπου το ένα τέταρτο της έκτασης. Οπότε προσμετρούν στο “πράσινο” τα πάρκινγκ, τους ακάλυπτους χώρους με χαμηλή βλάστηση και τα φυτά που θα βάλουν στις ταράτσες».
Σύμφωνα με την ΑΕΠΟ (απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων), στο χώρο της ΠΥΡΚΑΛ θα διατηρηθούν 25 (από τα 91) παλιά βιομηχανικά κτίρια τα οποία θα αναπαλαιωθούν και θα προστατευθούν ενώ θα προστεθούν και νέα κτίρια. Βάσει της πρότασης προκύπτει μέγιστη συνολική δόμηση 148.704 τετραγωνικών μέτρων (τ.μ.) και μέγιστη συνολική κάλυψη 45.257 τ.μ. Από το υφιστάμενο κτιριακό δυναμικό διατηρούνται 47.704 τ.μ., τα οποία καλύπτουν επιφάνεια περίπου 27,7 στρεμμάτων, ενώ τα υπόλοιπα τετραγωνικά αφορούν νέα δόμηση με συνολική κάλυψη 17,6 στρεμμάτων.
«Στο χώρο της ΠΥΡΚΑΛ θα διατηρηθούν 25 (από τα 91) παλιά βιομηχανικά κτίρια τα οποία θα αναπαλαιωθούν»
Δυο τοπικοί φορείς, ο Φιλοζωικός Σύλλογος Εθελοντών Δήμου Δάφνης-Υμηττού (ΦΕΔΥ-ΑΡΓΟΣ) και ο «Ευπαλίνος ΑΜΚΕ» και 50 κάτοικοι έχουν προσφύγει στο ΣτΕ ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του υπουργείου Περιβάλλοντος με την οποία δόθηκε περιβαλλοντική έγκριση στο Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο για τη δημιουργία κυβερνητικού πάρκου στις παλιές εγκαταστάσεις της ΠΥΡΚΑΛ. «Όταν προέκυψε το θέμα της ΠΥΡΚΑΛ, αισθανθήκαμε την ανάγκη να συμβάλουμε με κάποιο τρόπο έτσι ώστε να το αναβάλουμε, να το καθυστερήσουμε, να το ακυρώσουμε», αναφέρει η Ζωή Χρονοπούλου Αντιπρόεδρος του ΦΕΔΥ-ΑΡΓΟΣ.
Όπως τονίζεται στην προσφυγή, «οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του σχεδίου δεν αναφέρονται ούτε αξιολογούνται στη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, παρά μόνον παρατίθενται γενικού χαρακτήρα εντοπισμοί και αξιολογήσεις των επιπτώσεων χωρίς επιστημονική μεθοδολογία, αρκούμενη στη διατύπωση ενός απλού ερωτηματολογίου (σ.σ. από τους εργαζομένους, σχετικά με τον τρόπο που θα μετακινούνται καθημερινά στο κυβερνητικό πάρκο)».
Πρόταση από φορείς και πολίτες που έχουν προσφύγει στο ΣτΕ
Η Ζωή Χρονοπούλου αναδεικνύει τους κινδύνους από την δημιουργία εγκαταστασέων εμπορικής χρήσης μέσα στην ΠΥΡΚΑΛ που θα απειλήσουν «τα μαγαζιά και την αγορά της Δάφνης και του Υμηττού». «Είναι μια δύσκολη μάχη, αλλά θα το τραβήξουμε μέχρι τέλους», καταλήγει η ίδια.
