Η Γεωργία Αγγέλου γεννήθηκε στην Κόρινθο. Σπούδασε στο τμήμα Μαθηματικών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών, αν και το μεράκι της ήταν η μουσική.
Άρχισε να ασχολείται στα δεκαοκτώ της χρόνια σπουδάζοντας κλασσικό τραγούδι, για να ακολουθήσουν σπουδές στο μοντέρνο, μαθήματα φωνητικής και ορθοφωνίας, μαθήματα μοντέρνου χορού και κινησιολογίας και μαθήματα θεατρολογίας. Παράλληλα με τη μουσική ασχολήθηκε με το θέατρο
Ξεκίνησε τη συνεργασία της με τη συνθέτρια Πηγή Λυκούδη το 2015. Έχει συμμετάσχει σε συναυλίες της συνθέτριας εντός και εκτός Ελλάδας, έχει εμφανιστεί σε μουσικές σκηνές (Faust, Σφίγγα, κ.α) σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ενώ έχει συμμετάσχει και σε φεστιβάλ.
Η πρώτη δισκογραφική της δουλειά κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2018 με τίτλο «Κι έτσι αρχίζει το Τικ Τακ» με συντελεστές τους συνθέτες Πηγή Λυκούδη, Νίκο Πλατύραχο, Μάρω Μαρκέλλου, Νάνσυ Κανέλλη, Ξένια Δικαίου και άλλους. Τον εφετινό Ιανουάριο κυκλοφόρησε η νέα της δισκογραφική δουλειά «Τα χειμωνιάτικα» με συνεργάτες τους Άρη Κλεισούρα και Ιωάννα Μπάλτα.
Τα «Χειμωνιάτικα» ακούγονται και το… καλοκαίρι;
Ακούγονται όλες τις εποχές, όλες τις μέρες και τις ώρες. Εξάλλου και στους στίχους του τραγουδιού σημειώνεται με νόημα πως «Αυγουστιάτικα τα φόρεσα..». Οι χειμώνες είναι μέσα μας, ειδικά αυτοί που μας έχουν σημαδέψει. Το τραγούδι αυτό είναι πολύ δυναμικό στιχουργικά, Άρης Κλεισούρας είναι αυτός, και μας υπενθυμίζει ότι, οτιδήποτε και να συμβαίνει στη ζωή μας σημασία έχει πως τα αντιμετωπίζουμε και με τι διάθεση τα βλέπουμε.
Πώς προέκυψαν αυτά τα πέντε τραγούδια;
Είναι τέσσερα τραγούδια σε στίχους και μουσική Άρη Κλεισούρα και ένα σε στίχους και μουσική της Ιωάννας Μπάλτα. Με τον Άρη ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας το 2020, όταν μου «χάρισε» δύο υπέροχα τραγούδια και αυτή είναι η συνέχεια της ιστορίας που ξεκινήσαμε να λέμε τότε και ελπίζω να συνεχίσουμε για καιρό ακόμα. Με τον Άρη είχαμε εξαρχής την ανάγκη να εκφράσουμε με τον ίδιο τρόπο τις ιστορίες που θέλουμε να μοιραστούμε μέσα από τα τραγούδια και οι συνεργασία μας δίνει πάντα ένα αποτέλεσμα που εκφράζει και τους δυο μας απόλυτα. Όσο για την Ιωάννα, είναι συνεργάτης μου εδώ και 15 χρόνια επομένως το τραγούδι αυτό είναι τελείως βιωματικό για εμάς, είναι η εικόνα της για εμένα και συνήθως οι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύουμε μαζί τόσα χρόνια έχουν δει όλες τις πλευρές μας.
Από το τμήμα Μαθηματικών του ΕΚΠΑ στο Ωδείο και το τραγούδι. Δεν μοιάζουν κάπως διαφορετικά; Εκτός αν υπάρχουν κοινά στοιχεία…
Τα μαθηματικά είναι μια επιστήμη χωρίς αρχή και τέλος όπως ακριβώς είναι και η τέχνη. Όταν ξεκίνησα να σπουδάζω στο Μαθηματικό της Αθήνας ξεκίνησα συγχρόνως και τις σπουδές μου στο τραγούδι. Αισθανόμουν πάντα ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο. Τα μαθηματικά είναι ο ορθολογισμός η ζωή η πραγματικότητα, η λύση σε κάθε πρόβλημα. Από την άλλη η τέχνη είναι η ψυχή, η αγάπη, το όνειρο όλα τα συναισθήματα που δεν μεταφράζονται ούτε με ορθολογισμό ούτε με πραγματικές λύσεις. Στη δική μου ζωή το ένα με βοηθά να ισορροπώ με το άλλο και εκφράζει τις διαφορετικές πτυχές του εαυτού μου.
Οι θεατρικές σπουδές πώς προέκυψαν;
Η ανάγκη μου να αφεθώ και να εκφραστώ χωρίς δισταγμούς επάνω στη σκηνή ήταν το εφαλτήριο για να ασχοληθώ με το θέατρο. Όταν όμως μπήκα σε αυτό τον κόσμο διαπίστωσα πως είναι τόσο μαγικός που αποφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά και ολοκληρωμένα με αυτόν και να τον ανακαλύψω σε όλο του το μεγαλείο. Χωρίς αυτή την συνθήκη δεν θα ήμουν η ίδια ούτε ερμηνευτικά ούτε σκηνικά.
Ποιοι ήταν οι άνθρωποι ή ο άνθρωπος που σας άνοιξε τον δρόμο;
Όλοι οι άνθρωποι που έχουν περάσει καλλιτεχνικά από τη ζωή μου έχουν βάλει το λιθαράκι τους στην πορεία μου. Σίγουρα έχω δύο σημαντικούς σταθμούς. Ο ένας είναι η Νάνσυ Κανέλλη με την οποία ξεκίνησα επαγγελματικά στο τραγούδι, είναι ο άνθρωπος που με πίστεψε και με δίδαξε πως να μετουσιώνω την αγάπη μου για τη μουσική, σε μια δομημένη καλλιτεχνική παράσταση. Η Πηγή Λυκούδη επίσης είναι μια συνθέτρια πολύ σημαντική στην πορεία μου καθώς με επέλεξε να είμαι δίπλα της και με μύησε στον κόσμο της ποίησης. Στο πλευρό της συνεργάστηκα με σημαντικούς καλλιτέχνες και βρέθηκα σε χώρους που η ενέργεια τους με ωρίμασε καλλιτεχνικά και με έφεραν σε επαφή με μελωδικές διαδρομές που με σημάδεψαν.
Πώς «λειτουργείτε» στην διαδρομή σας; Με ένστικτο ή με πρόγραμμα;
Μόνο με το συναίσθημα και το ένστικτο. Δεν ξέρω αν αυτό μου έχει βγει σε καλό η όχι , σίγουρα πάντως με κρατάει ήρεμη χαρούμενη και με καθαρή τη συνείδηση μου. Ότι έχω κάνει με γεμίζει και με κάνει να νιώθω όμορφα με το μέσα μου. Αν είσαι καλά με στις επιλογές σου, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα αισθάνεσαι πλήρης
Πώς ξεκίνησε η διαδρομή σας στο τραγούδι; Ποιες είναι οι επιρροές σας; Με τι κομμάτια μεγαλώσατε;
Η μουσική μου διαδρομή πρακτικά ξεκίνησε στα 18 με τις σπουδές μου στο κλασσικό τραγούδι. Εσωτερικά η διαδρομή ξεκίνησε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Η μουσική ήταν πάντα το όνειρο μου και σε αυτό συνέβαλε και το περιβάλλον που μεγάλωσα. Η μητέρα μου έχει πολύ ωραία φωνή, μας τραγουδούσε καθημερινά και τα ακούσματα της ήταν αναπόφευκτο ότι θα με επηρέαζαν αυτά τα ακούσματα. Χαρούλα Αλεξίου, Μαρινέλλα και όλη αυτή η χρυσή εποχή με αυτά τα διαχρονικά διαμάντια που μας έχει χαρίσει, είναι ο πυρήνας γύρω από τα οποία έχω χτίσει την αγάπη μου για την μουσική και το τραγούδι.
Ποια είναι η πρώτη σας ανάμνηση από τη μουσική και το τραγούδι;
Η πρώτη ανάμνηση είναι αρκετά μακρινή. Σίγουρα κάπου στο δημοτικό είχα ζητήσει να με γράψουν σε κάποιο ωδείο ,όμως επειδή μεγάλωσα σε επαρχία αυτό ήταν κάπως ανέφικτο. Στη συνέχεια μπαίνοντας στο γυμνάσιο έπαιρνα μέρος σε μουσικά σύνολα και γενικά προσπαθούσα να παίρνω μέρος σε όποια καλλιτεχνική δραστηριότητα διοργάνωνε το σχολείο. Εκεί όλα έμοιαζαν μαγικά για εμένα και θυμάμαι αυτές τις πρώτες στιγμές στη ‘’σκηνή’’ με συγκίνηση.
