Δημήτρης Κίτσος: Το αγγελικό πρόσωπο του Maestro με την τοξική πλευρά

Πριν βρεθεί στις οθόνες μας για το «Maestro», στην ταινία «Park» ο Δημήτρης Κίτσος είχε κουβαλήσει στους ώμους του όλη τη «γενιά του τίποτα» περιφέροντας χαμένα νιάτα και όνειρα στις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Χωριού και, έπειτα, στην παράσταση «Ο γιος» όλα τα μπερδέματα με τα οποία αναγκάζονται να συμπορευτούν οι έφηβοι. Στη σειρά του Χριστόφορου Παπακαλιάτη υποδύεται τον Θάνο, τον φίλο της Κλέλιας, που θεωρητικά τικάρει όλα τα κουτάκια ως «ιδανικός» σύντροφος, μα στην πραγματικότητα αποδεικνύεται ένας ακόμα κακοποιητής με το προσωπείου του «καλού παιδιού».

Στο δεύτερο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου του «Maestro», εμβαθύναμε λίγο περισσότερο στη δυναμική της σχέσης του με την Κλέλια και δεν θα γινόταν η συζήτησή μας να μην πήγαινε από πολύ νωρίς σε αυτό το sub-plot της σειράς.

Πώς προέκυψε η πρόταση να συμμετέχεις στο «Maestro»; Τι σημαίνει για έναν Έλληνα ηθοποιό να «βγει» μια σειρά εκτός συνόρων;

Με πήρε τηλέφωνο η Σοφία Δημοπούλου που έκανε το καστ για τη σειρά να κάνω ένα ραντεβού με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη. Σε εκείνη τη φάση δεν είχε γράψει κάτι για τον ρόλο μου, οπότε δοκιμάσαμε μια σκηνή από τις εκείνες του Ορέστη Χαλκιά και του Γιώργου Μπένου. Του άρεσα και προχωρήσαμε.

Υποδύεσαι έναν άνθρωπο που παρότι φαινομενικά μοιάζει με αυτό που λέμε «παιδί για σπίτι» έχει πολλές σκοτεινές πτυχές; Πώς προσεγγίζει ένας ηθοποιός έναν «κακό» σε μια ιστορία;

Αυτό είναι το ενδιαφέρον και το ωραίο σε αυτόν το ρόλο, που με αφορά και εμένα σαν άνθρωπο ιδιαίτερα. Πολλά πράγματα δεν είναι αυτό που φαίνονται. Είναι πολύ σύνηθες άνθρωποι που έχουν δεχτεί σοβαρή κακοποίηση, αυτή να προέρχεται από ανθρώπους του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος. Πολλές γυναίκες έχουν κακοποιηθεί από φίλους τους. Ανθρώπους που κοινωνικά φαίνονται υπέροχοι… Είναι σύνηθες τα αγγελικά πρόσωπα να έχουν τόσο άσχημες συμπεριφορές. Όταν μπαίνεις πιο βαθιά βλέπεις πως δεν είναι έτσι.

Επειδή με ενδιαφέρει πάρα πολύ και η ανάλυση της ψυχής του ρόλου, με ενδιαφέρει να καταλάβω γιατί ένας άνθρωπος φτάνει σε αυτές τις συμπεριφορές. Δεν σημαίνει ότι συμφωνώ, αλλά νομίζω ότι είναι αναγκαίο να καταλαβαίνουμε τις αιτίες των πραγμάτων αν πρέπει να τις αλλάξουμε. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους που ασκούν βία, έχουν δεχτεί οι ίδιοι πολύ σοβαρή κακοποίηση. Δεν το λέω για να το δικαιολογήσω. Έχουν χάσει οποιαδήποτε ελπίδα γι’ αυτόν τον κόσμο και για την αγάπη και αντιδρούν εκδικητικά. Αυτό αν του δούμε από μια άλλη οπτική και όχι από εκείνη της κατάργησης αυτών των ανθρώπων, εγώ μπορώ να τον συμπονέσω. Δεν σημαίνει ότι δέχομαι αυτή τη συμπεριφορά ή ότι πρέπει να μείνει ατιμώρητη. Τα περισσότερα πράγματα είναι μέσα σε όλους τους ανθρώπους, το θέμα είναι ποιες συμπεριφορές αφήνουμε να βγουν και ποιες προσπαθούμε να απαλύνουμε.

Όπως θα δούμε στα επόμενα επεισόδια, η Κλέλια αφήνεται σε μια «τοξική» σχέση με τον ήρωα που υποδύεσαι (εξ ου και ο τίτλος του τέταρτου επεισοδίου). Γιατί επιμένει ο Θάνος να είναι με την Κλέλια;

Εγώ είχα και την αντίστροφη απορία, γιατί επιμένει η Κλέλια με τον Θάνο; Ο λόγος που θέλει την Κλέλια είναι πέραν αυτού του ψυχομπερδεμένου έρωτα, γιατί είναι ένας άνθρωπος πολύ ανασφαλής και γι’ αυτό συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται. Είναι για αυτόν ένα απόκτημα, ένα κόσμημα που θέλει να το κρατήσει δίπλα του σώνει και ντε. Προσπάθησα βέβαια να του βάλω και συναισθήματα έρωτα πέραν της κτητικής ανάγκης. Αυτός ο άνθρωπος τη χρειάζεται για να επιβεβαιώνεται.

Έχεις συνεργαστεί, τόσο στο Maestro, όσο και αλλού, με μια πλειάδα ηθοποιών, αναγνωρίσιμων, έμπειρων και επιτυχημένων. Υπήρχαν στην πορεία σου μέχρι σήμερα «πρότυπα» στην υποκριτική;

Ναι σίγουρα, υπήρχα πολλά πρότυπα. Στη δουλειά που βρισκόμαστε από τους ανθρώπους που θαύμαζα όσο ήμουν στη σχολή και ακόμα θαυμάζω είναι η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου που την είχα δει πρώτη φορά στη σειρά «Το Δέκα». Αλλά και τη Μαρία την Καβογιάννη… με τον Φάνη Μουρατίδη έχουμε συνεργαστεί ξανά σε μια ταινία.

Ασχέτως τέχνης, κυρίως εμπνέομαι από ανθρώπους που ρισκάρουν, που λειτουργούν με έναν τρόπο που τους βγάζει από την ασφάλεια και τα νερά τους. Πέραν της τεχνικής αρτιότητας δηλαδή, να έχουν ένα θάρρος να εκθέσουν μια περιοχή δικιά τους. Κάτι που εγώ ίσως να ντρεπόμουν να το έκανα. Κι αυτό δίνει θάρρος και σε εμένα να αποδεχτώ περισσότερα πράγματα για το εαυτό μου. Να βουτάω στη ζωή με περισσότερο θάρρος!

Περίγραψέ μου τη δεύτερη σεζόν του «Maestro» με δυο φράσεις…

Αν έπρεπε να το κάνω, τώρα στη δεύτερη σεζόν θα έλεγα πως στο επίκεντρο βρίσκεται το προσωπικό τραύμα, η επαφή με αυτό. Το θέτει πολύ έντονα σαν θεματική. Πάντως είναι σίγουρα μια σειρά που καταπιάνεται με πάρα πολλά θέματα. Όταν μου ζητάνε να κάνω μια περίληψη δεν ξέρω τι να πω. Είναι τόσες οι ιστορίες που υπάρχουν. Σίγουρα βέβαια και αυτή η σειρά καταπιάνεται με την αγάπη και την ανάγκη μας να αγαπηθούμε.

Παράλληλα με τη σειρά του MEGA, σε είδαμε να συμμετέχεις στο spin-off της κωμωδίας «Auberge Espagnole», το Greek Salad μια γαλλική κωμωδία που φιλοξενήθηκε σε άλλη πλατφόρμα. Θα έλεγες πως προσπαθείς να δεις τις επιλογές σου σε διεθνείς παραγωγές;

Ναι είναι οι δημιουργοί του Call My Agent, μιας εκπληκτικής σειράς που κυκλοφόρησε επίσης στο Netflix πριν από λίγο καιρό. Έχω την τύχη να μπορώ να επιλέξω τις δουλειές που έχω κάνει ως τώρα, γιατί η αλήθεια είναι πως σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι πάντα επιλογή. Όταν πεινάς θα κάνεις επιλογές που δεν σε εκφράζουν. Είχα την τύχη να επιλέγω πράγματα που να θέλω να υπάρχω καλλιτεχνικά σε αυτά και το οικονομικό να είναι σε δεύτερη μοίρα σαν σκέψη. Σε μια συνθήκη λιγότερων επεισοδίων δίνεται χρόνος στα πράγματα κι έτσι μπορούν αναπτυχθούν, να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν.

Τηλεόραση, κινηματογράφος ή θέατρο; Αν έπρεπε να τα ιεραρχήσεις, να τα βάλεις σε σειρά προτίμησης ποια θα ήταν αυτή;

Δεν τα ιεραρχώ με βάση το είδος, αλλά με την καλλιτεχνική ποιότητα. Από εκεί και πέρα το μέσο παίζει λιγότερη σημασία. Συνήθως ο κινηματογράφος ή ίσως μια καλή μίνι σειρά σε βάζει στον κόσμο, πηγαίνεις σε πραγματικούς χώρους. Η εμπειρία είναι πιο κοντά στην εμπειρία του ρόλου σου, το οποίο εμένα με αφορά. Παρόλα αυτά το θέατρο σου παρέχει άλλους ρυθμούς, άλλη εμπλοκή με το κείμενο  και άλλα κείμενα. Δύσκολα σε μια τηλεοπτική ή κινηματογραφική παραγωγή θα καταπιαστείς με κλασικά έργα όπως ο Σαίξπηρ ή ο Τσέχωφ. Αναγκαστικά όταν ασχολείσαι με ένα θεατρικό κείμενο ενός τέτοιου συγγραφέα ξεκινάς από μια βάση πολύ ισχυρή. Σου δίνεται και ο χρόνος να εμπλακείς με τον ρόλο σου.