Tο δεύτερο βιβλίο της, «Το όνειρό μου ήταν πάντα ένα μοβ ποδήλατο», παρουσίασε χθες το απόγευμα η Ελεονώρα Μελέτη στο θέατρο Αθηνά.
Η παρουσιάστρια και υποψήφια με τη ΝΔ στις ευρωεκλογές συνοδευόταν από πλήθος φίλων και συνεργατών. Ανάμεσα τους η Τένια Μακρή, ο Θάνος Πλέυρης και ο Γιάννης Λάτσιος.
Σε ανάρτηση της στο Instagram, αναφέρθηκε στην κυκλοφορία του δεύτερου βιβλίου της λέγοντας πως αποτελεί προσωπικό της κομμάτι και τονίζοντας την σημασία της αγάπης και της φροντίδας προς τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αναλυτικά η ανάρτησή της:
«Όπως κ στο πρώτο βιβλίο «γυναίκα ψάχνει» (μόλις τυπώνεται η 18η χιλιάδα) έτσι κ στο δεύτερο «παιδάκι» μου με τίτλο «το όνειρο μου ήταν πάντα ένα μοβ ποδήλατο» μοιράζομαι μαζί σας προσωπικά κομμάτια, από το βάθος της ψυχής μου με ένα στόχο:
να σας αποδείξω πως η ψυχική ανθεκτικότητα, η δύναμη, η αυτοπεποίθηση, η αυταξία, η αυτό αγάπη κ η αυτοφροντίδα έρχονται μέσα από εσωτερική δουλειά, συχνά μέσα από πόνο και κόπο, αλλά αποτελούν το όπλο για μια ζωή αυθεντική, όμορφη, ΔΙΚΗ μας ζωή, κ λειτουργούν ως πανοπλία απέναντι σε κάθε μορφή ΒΙΑΣ. Σωματικής, ψυχικής, συναισθηματικής.
Κ επειδή τα τοξικά, υβριστικά, χυδαία , σεξιστικά κ εμποτισμένα στον μισογυνισμό σχόλια, ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ, θα παρακαλέσω, μόνο για σήμερα, αν κάποιος νιώσει την ορμή να γίνει τοξικός, και δεν έχει κάτι όμορφο να πει, επειδή είναι μέρα γιορτής για εμένα, να μην πει τίποτα.
Όχι γιατί με πληγώνει. Όπως γίνεται ξεκάθαρο στο βιβλίο μου, τέτοιες συμπεριφορές ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ πλέον να με πληγώσουν, ούτε κ να με μειώσουν, αλλά γιατί υπάρχουμε κ εμείς οι άλλοι που μας αρέσει να βρίσκουμε όμορφες αφορμές για να ανταλλάξουμε ευχές κ θετική ενέργεια ο ένας με τον άλλον.
Σας ευχαριστώ όλους.»
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το βιβλίο μας εξιστορεί πως μια νέα γυναίκα, ενώ καταφέρνει να κάνει ένα όνειρό της πραγματικότητα, βουλιάζει σε έναν σωματικό και ψυχικό λαβύρινθο. Τα πάντα καταρρέουν και ψάχνει να αντικρίσει ξανά το φως.
Κυνηγημένη από την τοξικότητα και τη χρόνια συναισθηματική κακοποίηση που υφίσταται, αφήνει μια καριέρα που θα τη ζήλευαν πολλοί, εγκαταλείπει τα πάντα και φεύγει για ένα ταξίδι σε ένα μέρος όπου δεν θα την ξέρει κανείς, κάπου όπου θα είναι αόρατη.
Μέσα από τη γνωριμία της με έναν χαρισματικό άνθρωπο όμως, αυτό το ταξίδι-φυγή γίνεται ένα ταξίδι αυτογνωσίας, οδυνηρό, επίπονο, που την οδηγεί τελικά στη συμφιλίωση με τον εαυτό της και με τους άλλους, και στην ψυχική ανθεκτικότητα.
Ένα «κέντρο σιωπής», ένας Ιάπωνας δάσκαλος κι ένα μοβ ποδήλατο θα την οδηγήσουν να καταλάβει και να θυμηθεί γιατί δεν πρέπει να αφήνουμε ανεκπλήρωτα τα όνειρά μας.
