Το κράτος εμφανίζεται επίμονα στις μετρήσεις της κοινής γνώμης ως ο μεγάλος ασθενής. Διάφορες κυβερνήσεις υποσχέθηκαν να το αναμορφώσουν και να το βελτιώσουν, αλλά κατέληξαν να πνιγούν στον βάλτο του και να θεωρούν ότι έχασαν την υποστήριξη των πολιτών επειδή φθάρθηκε στη συνείδηση τους η έννοια της μεταρρύθμισης.
Η πρώτη διαπίστωση ισχύει, όπως φαίνεται από το τρίτο κύμα -το διενήργησε η Metron Analysis- της πολύχρονης έρευνας της διαΝΕΟσις για το τι πιστεύουν οι Έλληνες. Παρότι έχουν γίνει βήματα για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, τα οποία αναγνωρίζουν οι πολίτες όπως το gov.gr ή τα ΚΕΠ, και μάλιστα με ποσοστά 82% και 85% αντίστοιχα, προκύπτει το πολύ ανησυχητικό εύρημα, στο τέλος μιας λίστας για το πως φαντάζονται την μελλοντική Ελλάδα, ότι θα έχει λιγότερη αξιοκρατία. Με άλλα λόγια, οι πολίτες πιστεύουν ότι ο σκληρός πυρήνας της δημόσιας διοίκησης δεν πρόκειται να μεταβληθεί προς το καλύτερο.
Τα προβλήματα είναι εμφανή: Παιδεία, Υγεία, Δικαιοσύνη. Σε αυτά να προστεθεί και η ακρίβεια που κατατρώει τα εισοδήματα των νοικοκυριών. Η δυσαρέσκεια είναι τόσο έντονη ώστε στην αξιολόγηση για τις δημόσιες υπηρεσίες, τα σχολεία βρίσκονται χαμηλά και υποχωρούν διαρκώς τα τελευταία χρόνια (59,4% αρνητικές γνώμες), το ίδιο και τα νοσοκομεία (67,3% αρνητικές γνώμες). Η δικαιοσύνη έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη των πολιτών με μόλις 26,7% θετικές αξιολογήσεις, και η ακρίβεια εμφανίζεται συνεχώς ως το μεγαλύτερο πρόβλημα της καθημερινότητας. Δύο στους τρεις πολίτες (60,9%) θεωρούν ότι το κράτος δεν επεμβαίνει αρκετά στον ιδιωτικό τομέα αφήνοντας τον ανεξέλεγκτο. Αυτό ενδεχομένως συνδέεται με τον πληθωρισμό και τις τιμές στα σούπερ μάρκετ, καθώς η συγκεκριμένη άποψη είναι πλειοψηφική στους δημόσιους υπαλλήλους στους συνταξιούχους, στη μέση κατώτερη κοινωνική τάξη και παρουσιάζει σημαντική ενίσχυση από το 2016 που ήταν 32,1%.
Το παιχνίδι, ωστόσο, δεν είναι χαμένο. Η ίδια έρευνα δείχνει ότι η κακοποιημένη έννοια των μεταρρυθμίσεων κάθε άλλο παρά φθαρμένη είναι στη συνείδηση των ψηφοφόρων. Αντιθέτως, διατηρεί ευρύτερη αποδοχή και θεωρείται κάτι «καλό» από το 78,5% και μάλιστα με διαχρονική σταθερότητα. Η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη να σπάσει αυγά. Το πολιτικό σύστημα παρουσιάζεται άτολμο και αυτό το χάσμα ανάμεσα στην κοινωνία και στην πολιτική δεν θα κλείσει ούτε με ευχές ούτε με ανούσια μπαλώματα ούτε με επιστολές στην Κομισιόν. Κάποιοι πρέπει απλώς να κάνουν τη δουλειά τους.
