Οι ταινίες της εβδομάδας – «Διχασμένη» Ζεντάγια και αξιόλογο ελληνικό θρίλερ

Στην τελευταία ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο η ταλαντούχα ηθοποιός υποδύεται ένα πρώην αστέρι του τένις που προσπαθεί να βάλει σε τάξη τον ερωτικό της κόσμο ενώ πολιορκείται στενά από δύο άντρες. Την ίδια ώρα στις αίθουσες ανοίγει και το ελληνικό θρίλερ των Σάκη και Αλέξανδρου Καρπά «Μην ανοίγεις την πόρτα». Δύο ταινίες που ξεχωρίζουν ανάμεσα σε αρκετούς ακόμα τίτλους που συμπληρώνουν τον κατάλογο για τις ταινίες της εβδομάδας.

Βαθμολογία

5: εξαιρετική

4: πολύ καλή

3: καλή

2: ενδιαφέρουσα

1: μέτρια

0: απαράδεκτη

Αντίπαλοι (Challengers)

Παραγωγή: ΗΠΑ, 2024

Σκηνοθεσία: Λούκα Γκουαντανίνο

Ηθοποιοί: Ζεντάγια, Μάικ Φάιστ, Τζος Ο’ Κόνελ

Ποια θα μπορούσε να είναι η εξέλιξη μιας περίπλοκης σχέσης ανάμεσα σε δύο άντρες και μια γυναίκα, που άρχισε μεν με τις καλύτερες προθέσεις αλλά στην συνέχεια, σε μια περίοδο 13 περίπου χρόνων πέρασε από πολλά και διάφορα στάδια μέχρι να φτάσει στην εικόνα που έχει σήμερα; Το ερώτημα αυτό και όχι τόσο ο περιβάλλων χώρος που είναι εκείνος του τένις, μοιάζει εδώ να απασχολεί κυρίως τον σκηνοθέτη Λούκα Γκουαντανίνο γνωστού από θαυμάσιες ταινίες όπωψς οι «Εγώ είμαι ο έρωτας» και «Να με φωνάζεις με το όνομά σου».

Στους «Αντιπάλους» – που όπως και η προηγούμενη ταινία του Γκουαντανίνο, «Bones and all», γυρίστηκε στην Αμερική – το παρόν είναι το 2019, με έναν αγώνας τένις να διεξάγεται μονομαχούν μέχρι τελικής πτώσης ανάμεσα σε δύο πρώην φίλους, τον Αρτ (Μάικ Φάιστ) και τον Πάτρικ (Τζος Ο’ Κόνελ). Ωστός, ο ίδιος ο αγώνας μοιάζει να έχει δευτερεύουσα σημασία στο μυαλό τους γιατί ένα από τα πρόσωπα που τους παρακολουθούν είναι η Τάσι (Ζεντάγια) που κάποτε υπήρξε φαινόμενο του τένις και τώρα είναι σύζυγος και μάνατζερ του Αρτ αν και έχει περάσει και από την ερωτική αγκαλιά του Πάτρικ.

Με την συνδρομή του σεναριογράφου Τζάστιν Κουρίτζκες, ο Γκουαντανίνο δομεί ένα πολύ ενδιαφέρον ερωτικό πλαίσιο μεταφέροντας συχνά την ιστορία στο παρελθόν και ανιχνεύοντας με επιμονή και υπομονή τα τρία πρόσωπα. Ανατρέχοντας στο παρελθόν, ο σκηνοθέτης επιλεγει με προσοχή κάποια χρονικά σημεία που θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε την πολυσύνθετη πορεία αυτής της σχέσης και συγχρόνως θα δημιουργήσουν το κατάλληλο σασπένς που θα κλιμακώσει την ιστορία οδηγώντας την σε μια υπέροχη κορύφωση.

Υπάρχουν σημεία ιδιαίτερα επίπονης λεκτικής σκληρότητας ανάμεσα στους τρεις ήρωες, όμως η αγάπη δεν δείχνει να έχει φύγει ποτέ και αυτή η αγάπη είναι το σημείο στο οποίο ο Γκουαντανίνο ποντάρει κερδίζοντας τελικά το δικό του στοίχημα με αυτή την άκρως ανεβαστική και αισιόδοξη ταινία, η οποία μοιάζει με την δική του απάντηση, ή αν θέλετε έναν δικό του φόρο τιμής στο αριστουργηματικό «Ζιλ και Ζιμ» του Φρανσουά Τριφό.

Βαθμολογία: 3

ΑΘΗΝΑ: OΛΑ ΤΑ VILLAGE – OPTIONS ESCAPE ΙΛΙΟΝ – OPTIONS CINEMAS ΓΛΥΦΑΔΑ – CINOBO ΟΠΕΡΑ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΑΕΛΛΩ – ΚΗΦΙΣΙΑ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΑΝΟΙΞΗ – ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ – ΣΙΝΕΑΚ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – CINEMA ONE – ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ κ.α.

—————————————————————-

Μην ανοίγεις την πόρτα

Παραγωγή: Eλλάδα, 2024

Σκηνοθεσία: Σάκης και Αλέξανδρος Καρπάς

Ηθοποιοί: Σ. Καρπάς, Φωτεινή Λεβογιάννη

Γνωστοί και με το ψευδώνυμο «UNBOXHOLICS», οι αδελφοί Σάκης και Αλέξανδρος Καρπάς είναι ένα ντουέτο οπτικοακουστικών δημιουργών, ήδη γνωστό σε χιλιάδες χρήστες του διαδικτύου. Οι μικρού μήκους ταινίες τους με πρωτογενές περιεχόμενο και με μια κλίση προς το θρίλερ, έχουν αποκτήσει έναν ισχυρό πυρήνα ακολούθων. Με αυτές τις βάσεις αποπειρώνται εδώ την πρώτη τους προσπάθεια στην μεγάλου μήκους κινηματογραφική παραγωγή και οφείλεις να παραδεχτείς ότι κάνουν μια θαυμάσια δουλειά.

Ένα δάσος, μια καλύβα, κυριολεκτικά στο πουθενά. Κάποιος μένει στην καλύβα, ένας σιωπηλός άντρας που ασχολείται με διαφορές δουλειές. Και λίγο αργότερα, θα εμφανιστεί μια γυναίκα. Και κάπου εδώ τελειώνουν τα βασικά «υλικά» της ταινίας «Μην ανοίγεις την πόρτα» μέσω των οποίων οι σκηνοθέτες Καρπά καλούνται να μας κρατήσουν στο κάθισμά μας για περίπου δύο ώρες.

Αν και η ταινία πατάει πάνω στους κώδικες του παραδοσιακού θρίλερ, έξυπνα και (κυρίως) αβίαστα, αποφεύγει την παγίδα της αντιγραφής δεκάδων ταινιών που κινούνται σε ανάλογο κλίμα, όπως για παράδειγμα η σχετικά πρόσφατη «Χτύπος στη καλύβα» του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν ή η περιβόητη αλλά κούφια ταινία του 2000, «Blair Witch Project».

Το στοιχείο του θρίλερ ασφαλώς και υπάρχει, όμως το «Μην ανοίγεις την πόρτα» (την πόρτα της καλύβας που ο άντρας – Σ. Καρπάς – θα ανοίξει για να βοηθήσει την άγνωστη γυναίκα -Φωτεινή Λεβογιάννη – που τον εκλιπαρεί να την σώσει), είναι περισσότερο μια κατάσταση μυαλού και λιγότερο ένα θρίλερ με φαντάσματα και δαίμονες. Όχι ότι δεν θα τα βρούμε και αυτά, όμως η ενσωμάτωσή τους στην ιστορία είναι μια έκφραση με εικόνες του υποσυνείδητου και όχι του «πραγματικού» και αυτό από μόνο του έχει ενδιαφέρον.

Το μόνο τελικά κρίμα στην ταινία είναι το αμήχανο φινάλε της που δεν συνάδει με την ως τότε «λογική» της και χρειαζόταν καλύτερη επεξεργασία. Αλλά τελικά είναι κάτι για το οποίο συγχωρείς τους δημιουργούς έχοντας μείνει πραγματικά εντυπωσιασμένος από αυτό το πρώτο τους βήμα στο αληθινό σινεμά. Μπράβο λοιπόν στα δύο αδέλφια για την πολύ καλή αυτή προσπάθεια η οποία θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι υποστηρίζεται από μια σχεδόν ανακουφιστική αρτιότητα σε όλους τους τεχνικούς τομείς της και κυρίως στον ήχο.

Βαθμολογία: 3

ΑΘΗΝΑ: ΕΛΛΗ – CINOBO ΟΠΕΡΑ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΝΙΡΒΑΝΑ – VILLAGE THE MALL – ΤΡΙΑΝΟΝ – ΝΑΝΑ – CINERAMA – ΣΠΟΡΤΙΓΚ – Λ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ – ΦΟΙΒΟΣ – WESTCITY – OPTIONS CIN

EMAS ΓΛΥΦΑΔΑ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE – BAKOYPA – ΑΘΗΝΑΙΟΝ κ.α.

—————————————————————-

Ο τελευταίος ήρωας (Shooting blanks)

Παραγωγή: Σλοβενία/ Κροατία/ Ελλάδα, 2023

Σκηνοθεσία: Ζίγκα Βιρτς

Ηθοποιοί: Πίρμοζ Πίρνετ, Αγγελική Παπούλια κ.α.

Αυτή η συμπαραγωγή βαλκανικών χωρών στις οποίες και η δική μας, μεταφέρει τον θεατή σε μια κωμόπολη της Σλοβενίας, όπου ένας «κολλημένος» με το παρελθόν, καλοπροαίρετος εθνικιστής (Πίρμοζ Πίρνετ), του οποίου ο πατέρας υπήρξε ήρωας της αντίστασης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, προσπαθεί να αποτρέψει την δημιουργία ενός γερμανικού πολυκαταστήματος στο σημείο όπου το άγαλμα του πατέρα του έχει στηθεί προς τιμή του.

Μάλιστα, εκπρόσωπος της γερμανικής εταιρίας είναι μια ελληνίδα, η Αγγελική Παπούλια που επισκέπτεται την περιοχή και στην αρχή δεν ξέρει που να πάει να κρυφτεί με τα όσα βλέπει. Πάνω σε αυτή την κεντρική ιδέα μπορούν να δημιουργηθούν οι συνθήκες για μια αν μη τι άλλο ευπρόσωπη σάτιρα και σε αυτό ο σκηνοθέτης Ζίγκα Βιρτς τα πηγαίνει καλά. Οι αναπαραστάσεις μαχών που σαν παιδί που παίζει «πόλεμο» στις αλάνες ο ευτραφής εθνικιστής σκηνοθετεί με άσφαιρα πυρομαχικά για να τιμήσει το λατρεμένο του παρελθόν διακρίνονται από μια τρυφερότητα παρά το φαρσοειδές περιεχόμενό τους.

Όμως ο Βιρτς είναι πολύ πιο φιλόδοξος και δεν αρκείται στην στρωτή «καλλιέργεια» και ανάπτυξη αυτής της κεντρικής ιδέας. Αντιθέτως, αποπειράται μια ταινία τόσο φορτωμένη από πολλά και διάφορα, που τελικά δεν μπορεί να αντέξει το φορτίο και καταλήγει σε τραγική φάρσα. Εκεί που είσαι ανοιχτός στην πρόταση του «τελευταίου ήρωα» να γίνει ένα επίκαιρο χιουμοριστικό σχόλιο για την γερμανική οικονομική κυριαρχία στην Ευρώπη των καιρών μας, βρίσκεσαι ξαφνικά μπροστά σε ένα αλαλούμ οικογενειακό δράμα τόσο τραβηγμένο από τα μαλλιά που θα μπορούσε από μόνο του να είναι επεισόδιο μεξικανικής τηλε-σαπουνόπερας. Και όσο για την ηρωίδα της Παπούλια έχει προ πολλού εξαφανιστεί λες και δεν υπήρξε ποτέ…

Βαθμολογία: 2

ΑΘΗΝΑ: ΑΝΔΟΡΑ

—————————————————————-

Ζωντανό πνεύμα (Alma Viva)

Παραγωγή: Γαλλία/ Πορτογαλία, 2023

Σκηνοθεσία: Κριστέλ Αλβές Μέιρα

Πρωταγωνιστεί η Λούα Μίτσελ

Για να λέμε και τα πράγματα με το όνομά τους, η αλήθεια είναι ότι το κακό με τις ιστορίες ενηλικίωσης έχει πια παραγίνει • σχεδόν κάθε εβδομάδα βλέπουμε από μία με αποτέλεσμα, πλέον, να έχει επέλθει ένας κορεσμός, όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις των δημιουργών. Η «Σπίθα στη θάλασσα», συμπαραγωγή Ολλανδίας – Βελγίου άνοιξε μόλις την περασμένη εβδομάδα και παίζεται ακόμα, ενώ ανάμεσα σε αυτές που είδαμε μόνο στην τρέχουσα σεζόν ανήκουν επίσης: η «Με τα μάτια της Νταλβά» επίσης από το Βέλγιο και την Ολλανδία, το «Τοτέμ» από την Ισπανία, το «Νέο αγόρι» από την Αυστραλία, το «Αλάνι» από την Αγγλία, το «Λευκό Πουλί» από την Γαλλία, η «Λίμνη Φάλκον» από τον Καναδά, οι «Κουραμπιέδες απο χιονι» από την Ελλάδα, ακόμα και το κινούμενο σχέδιο «Το αγόρι και ο ερωδιός» από την Ιαπωνία.

Στο «Ζωντανό πνεύμα», πρώτη ταινία της Πορτογαλεζας Κριστέλ Αλβές Μέιρα, ο θάνατος της γιαγιάς της μικρής Σαλομέ (Λούα Μίτσελ), του μικρότερου μέλους μιας οικογένειας η οποία δείχνει να έχει μόνον προβλήματα, θα την οδηγήσει με βίαιο τρόπο στην απότομη ωρίμανση. Θα συμφωνήσω βεβαίως στο ότι η επιλογή όπως και η καθοδήγηση του σωστού παιδιού στην κάθε ταινία είναι το Α και το Ω της και πράγματι, η μικρή Λούα Μίτσελ σε κερδίζει εδώ με το παιξιμο της, όμως τελικά όπως όλες οι προαναφερθείσες ταινίες (εκτός του «Αγοριού και ο ερωδιός», έτσι και αυτή λέει το ίδιο περίπου πράγμα αλλάζοντας απλώς το πλαίσιο της ιστορίας. Η Αλβές Μέιρα ακολουθεί την γνωστή πεπατημένη και ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας της να είναι τα θρησκευτικά έθιμα της Πορτογαλικής επαρχίας.

Βαθμολογία: 2

ΑΘΗΝΑ: ZEA – AΣΤΟΡ – ΑΝΔΟΡΑ

—————————————————–

ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ

Ο μύλος και ο σταυρός (The mill and the cross, Πολωνία/ Σουηδία, 2010).

Μέσω της CG τεχνολογίας η πολύ ιδιαίτερη αυτή ταινία του Πολωνού σκηνοθέτη και εικαστικού Λεχ Μαγέφσκι, επιστρέφει με έναν μαγικό τρόπο στην δημιουργία του πίνακα «Ο Χριστός φέρων τον σταυρό» (ή «Ο δρόμος για τον Γολγοθά») • έργου που δημιούργησε ο Φλαμανδός ζωγράφος Πίτερ Μπρίγκελ (1525/1530 – 1569). Ο Μπρίγκελ, τον οποίο υποδύεται με αξιοθαύμαστη απλότητα ο Ολλανδός ηθοποιός Ρούγκερ Χάουερ, θέλησε με αυτό το έργο να σχολιάσει τις πολιτικές – θρησκευτικές – κοινωνικές εξελίξεις της εποχής του (1564), εκφράζοντας μέσω της Τέχνης την διαμαρτυρία του απέναντι στις βαρβαρότητες της Καθολικής Εκκλησίας και του ισπανικού στρατού που σκότωνε με τα πιο φρικτά βασανιστήρια αθώους ανθρώπους. Η ταινία εμμένει αρκετά σε αυτή την φρικωδία με σκηνές μαρτυρίων που μόνο ένα απολύτως διεστραμμένο μυαλό θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί (η σκηνή με το δοκάρι ύψους δεκάδων μέτρων πάνω στο οποίο ένας πληγωμένος άντρας αιωρείται ανήμπορος να αντιδράσει ενώ τα κοράκια είναι έτοιμα να τον κατασπαράξουν είναι χαρακτηριστική). Και η απάντηση σε αυτήν την κτηνωδία είναι η μαγεία της Τέχνης, αυτό που τελικά μένει ανεξίτηλο στο χρόνο. Το σενάριο είναι βασισμένο στο βιβλίο του Μάικλ Φράνσις Γκίμπσον.

Βαθμολογία: 3

ΑΘΗΝΑ: STUDIO – ΔΙΑΝΑ

Προβάλλονται επίσης

«Επαγγελματίας υπνοβάτης» (Ελλάδα, 2024).

Αν είναι να μιλήσουμε με κατασκευαστικούς όρους, η κωμωδία του Βασίλη Ραΐση που προβάλλεται στο STUDIO είναι επιπέδου ελληνικής βιντεοταινίας της δεκαετίας του 1980. Ωστόσο, από πλευράς περιεχομένου, κάποιες ιδέες θα μπορούσαν να κινήσουν το ενδιαφέρον • κυρίως η σατιρική ματιά του σκηνοθέτη πάνω στην σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία και ποίηση όπως και στην μανία πολλών Ελλήνων με τις προφητείες και την ανάγνωση του μέλλοντος. Αυτός είναι ο «τομέας» στον οποίο ο αποτυχημένος ποιητής και κεντρικός ήρωας της ταινίας (Μιχάλης Καλιότσος) πρόκειται να διαπρέψει χάρη στη μεσολάβηση της μητέρας του (Ελένη Γερασιμίδου). Όλα αυτά βέβαια δεν μπορούν παρά να ακυρωθούν μπροστά στην κατασκευαστική προχειρότητα της ταινίας.

Στα αυστραλέζικα κινούμενα σχέδια «Σούπερ Μάγκι» (Combat Wombat: Back 2 Back, 2024) των Ρικάρντ Κουσό και Τάνια Βίνσεντ, η αστυνομικός του τίτλου (φωνή Κατερίνα Γκίργκις) επιστρέφει για να προστατεύσει την πόλη της με την βοήθεια μιας ασυνήθιστης παρέας

«Χωρίς οξυγόνο» (Breathe, HΠA, 2024) Για το γαλαξιακό θρίλερ του Στέφον Μπρίστολ δεν μπορούμε να εκφέρουμε άποψη καθότι δεν παρουσιάστηκε στους δημοσιογράφους από την ελληνική διανομή του. Πρωταγωνιστούν οι τζένιφερ Χάντσον και Τζόελ Εγκερντσον.